David Yarrow: ‘Het stoort me als mensen me louter als wildlifefotograaf bestempelen’
Al meer dan dertig jaar bekijkt de vermaarde Britse fotograaf David Yarrow (52) de wereld het liefst door zijn lens. Wie is de man achter de foto’s die voor meer dan honderdduizend euro geveild worden? ‘Als ik vier goede foto’s op een jaar kan nemen, ben ik al gelukkig.’
Mijn ouders vonden dat fotograaf geen job was, hooguit een hobby. Toen ik op mijn 21e de keuze kreeg om voor een krant te fotograferen, ben ik toch maar bij de bank gaan werken op vaders advies. Zestien jaar lang heb ik dat volgehouden, terwijl ik er ondertussen alles aan deed om een betere fotograaf te worden. Het kost veel zelfvertrouwen om midden zo’n drastische verandering te maken. Er zijn namelijk – jammer genoeg – heel veel fotografen in de wereld die geen geld kunnen verdienen met wat ze doen. De switch van bankier naar fulltime fotograaf was dus een risico.
De twee belangrijkste dagen in het leven van een man zijn de dag dat hij geboren wordt, en de dag dat hij beseft waarom, schreef Mark Twain ooit. Die dag zal me altijd bijblijven. Het was 2008 en ik had net van dichtbij een foto genomen van een witte haai. Ik besefte toen dat ik dat voor de rest van mijn leven moest doen, want zo enthousiast was ik nooit geweest tijdens mijn hele carrière bij de bank. (lacht)
De fout die veel fotografen maken is dat ze te veel foto’s tonen. Na tien dagen klimmen in pakweg Peru plaatsen ze honderd foto’s op hun website. Dan ga je er al van uit dat je elke dag tien foto’s nam die de wereld mòet zien.
Als ik vier goede foto’s op een jaar kan nemen, ben ik al gelukkig. De fout die veel fotografen maken is dat ze te veel foto’s tonen. Na tien dagen klimmen in pakweg Peru plaatsen ze honderd foto’s op hun website. Dan ga je er al van uit dat je elke dag tien foto’s nam die de wereld mòet zien. Ik kom net terug van een veertiendaagse reis naar Antarctica. Waarschijnlijk zal ik slechts twee foto’s van die reis aan mijn publiek tonen. Restrictief zijn is belangrijk.
Een van de belangrijkste woorden voor een fotograaf is research. Ik spendeer veel tijd aan het zoeken naar de ideale locatie. Zo kan ik bijvoorbeeld uren zoeken surfen naar de perfecte bar in Wyoming voor een bepaalde foto, want ik heb de tijd niet om alle cafés daar te bezoeken. Of neem nu de foto van de olifant uit mijn laatste reeks. Om zo dicht bij dat dier te geraken, heb ik zes jaar lang een relatie opgebouwd met de mensen die me daar konden krijgen.
Je moet kunnen falen bij een opdracht. Je kunt niet elke keer een homerun lopen. Ik hoop dan ook dat er nog steeds uitdagingen voor mij zullen komen, want ik wil alleen nog maar beter worden. Ik kan erg down zijn als ik vind dat ik niet alles uit een beeld haalde. Tijdens mijn laatste weken in Antarctica besefte ik nog eens hoe moeilijk het kan zijn om de omvang van iets te pakken in één foto. Kan een foto de Jurassic Park-natuur tonen die er was?
Je moet kunnen falen bij een opdracht. Je kunt niet elke keer een homerun lopen.
Ik geef veel geld aan de preservering van de natuur. Dat maakt me trots. Ik vond dat mijn verantwoordelijkheid groeide toen mijn positie als fotograaf sterker werd. Hoe hoger de prijs van een print, hoe meer verschil ik kan maken. Ik ben blij zo een steentje bij te dragen .
Het stoort me als mensen me louter als wildlifefotograaf bestempelen. Fotografie draait om het begrijpen van licht en compositie, of er nu een mens of een zebra voor mijn lens staat. Ik fotografeer gewoon wat mij interesseert. Ik denk niet dat ik ooit bloemenarrangementen of bar mitswa’s ga fotograferen. (knipoogt) Ik wil de glorie van de planeet highlighten. We proberen in onze branding toch een beetje af te stappen van het hele wildlife-gegeven. Tegelijkertijd zou het beeld met de wolf in de wagen (zie openingsfoto, n.v.d.r.) bijvoorbeeld helemaal niet zo sterk zijn zonder het dier. Het zou mijn handelsmerk niet hebben.
Ook ik ervaar druk. Ik word telkens beoordeeld op mijn laatste werk. Dat is moeilijk, aangezien steeds meer mensen een goede camera hebben. Iedereen is fotograaf nu, dankzij sociale media als Instagram. Op die manier is iedereen geïnteresseerd, maar wordt er veel te veel geproduceerd.
Iedereen is fotograaf nu, dankzij sociale media als Instagram.
Kunstfotografie is echter niet in gevaar. Als je aan iemand met een Michelinster zou vragen of hij zich bedreigd voelt door de hoeveelheid restaurants, zegt hij ook nee. De beste zullen er altijd uitspringen. Er zijn veel fotografen waarvan ik zie dat ze niet genoeg moeite doen om een verschil te maken. Iedereen kan dezer dagen de wereld rondtrekken als je maar genoeg geld en tijd hebt. De vraag is: wat ga je doen om anders te zijn?
In de Antwerpse Leonhard’s Gallery kan je nog tot en met 23 december terecht voor de nieuwe expo It’s Five O’Clock Somewhere van David Yarrow. Meer informatie vind je op de website van de galerie. p>
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier