Het leven van modellen lijkt sprookjesachtig: vliegen naar exotische bestemmingen en de mooiste jurken dragen tijdens shoots en shows. Maar is dat wel zo? Elise Crombez draait al bijna vijftien jaar mee in het wereldje. Het Belgische model schreef een boek over haar ervaringen en geeft tips and tricks om het beste van jezelf te kunnen geven. Knack Weekend schotelde haar een reeks vragen voor.
In ‘Model | Your Body’ vertelt het veelgevraagde model Elise Crombez openhartig over hoe het is om te leven in de helse omgeving die de modewereld is. Hoe ze erin slaagde om in vorm te blijven, zowel fysiek als mentaal. ‘Het is een handleiding om het beste van jezelf te kunnen geven in een intense omgeving, het is geen boek voor iedereen die model wil worden. Ik ben geen voedingsspecialist, lifecoach of personal trainer, maar het boek bevat alle dingen die voor mij gewerkt hebben.’
Het lijkt alsof het boek er uit het niets is gekomen. Is het iets waar je al lang mee in je hoofd zat?
‘Ik ben iemand al lang mijn tips doorgeeft aan vriendinnen. Twee jaar geleden opperde mijn schoonzus Magalie dat ik, als ik toch wou helpen, alles maar eens in een boek moest gieten. Het schrijven van een boek was niet iets waar ik al altijd van gedroomd had. Magalie bedacht de boekstructuur waarbinnen ik naar hartenlust emotioneel kon schrijven. Zij analyseerde ook mijn schrijfsels en bekeek hoe, wat en waar .’
Het is nu mogelijk om een gezonde afstand te houden van de negatieve kanten van het modellenleven en ik geniet nog harder van de goeie kanten.
In het eerste deel van je boek is het vooral een soort van overzicht van je carrière. Betekent dit dat je dit moment nu beschouwt als een soort van einde van je modellencarrière of mogen we het zo niet zien?
‘Ik heb een bepaald hoofdstuk van mijn leven afgesloten. Ik ben op een punt gekomen waarop ik alles wat ik geleerd heb, wil teruggeven. Ik sta nu helemaal anders in de job dan vijf jaar geleden, ik ben een ander model geworden. Het is nu mogelijk om een gezonde afstand te houden van de negatieve kanten en ik geniet nog harder van de goeie kanten. Het kan binnen een jaar gedaan zijn, maar ik neem zoals het komt. Modellenwerk is niet meer mijn prioriteit. Als een designer me echt in zijn show wilt, dan doe ik het én brei ik er bijvoorbeeld een leuk dagje Parijs aan.’
Kan je stellen dat er 14 jaar na je debuut als catwalkmodel veel veranderd is in de modewereld?
‘Het is zeker veranderd, want de wereld is veranderd. Sociale media hebben onze job heel hard beïnvloed. Nu is het muisstil in de backstage omdat iedereen op zijn smartphone tokkelt, terwijl het vroeger een feestzaal was met luide muziek, gelach en dansen. De sociale media hebben ook een invloed gehad op de business zelf. Vaak word je nu gekozen omdat je veel volgers hebt. Commercieel is dat voordeliger voor de modehuizen omdat de modellen al voor gratis publiciteit zorgen.’
In je boek praat je ook over de lastige relatie met je gewicht, of het volgens de modeprofessionals ‘ideale gewicht’. Het is een topic dat dezer dagen nog regelmatig de headlines haalt. Hoe kijk jij daar naar nu je het allemaal zelf hebt meegemaakt?
‘Ik vind dat een heel jammer zaak, die focus op het gewicht. Want veel hangt ook af van hoe je in de kleren past. Bepaalde merken maken kleren voor een bepaald type meisje, kleren waar niet elk model in past. Het hangt af van je bouw.
Sommige modellen zijn echt jong en hebben nog geen vrouwenlichaam. Bovendien is het een stresserend leven, waarbij je soms geen tijd hebt om te eten. Maar ik ontken zeker niet dat het aangemoedigd wordt en dat vind ik negatief, want je moet net heel fit zijn om alles aan te kunnen. Kan je ook een shoot doen waar je een immens zwaar kleed in de woestijn moet showen? Daarom was het belangrijk dat ik gezond was, dat ik mijn spieren kan gebruiken.’
Toen ik nadien van de catwalk wandelde en iemand van de productie vroeg of het erg was, zei ze – in plaats van me gerust te stellen – ‘ik zag niets anders dan jouw kont’.
Als je tijdens een gesprek op café iedereen omver wilt blazen met de gekste anekdote uit de voorbije jaren. Wat zou die dan zijn?
‘Tijdens een show van Calvin Klein droeg ik een rok die aanvoelde als erg strak, dik krantenpapier. Op het einde van de catwalk deed ik een pose, waarop ik het koud kreeg aan mijn poep. Ik hoorde mensen giechelen, dus ik durfde niet omkijken. En ja, het was volle maan. Toen ik nadien van de catwalk wandelde en iemand van de productie vroeg of het erg was, zei ze – in plaats van me gerust te stellen – ‘ik zag niets anders dan jouw kont’. Maar zo’n dingen leer je relativeren. Zeker toen de styliste me zei dat ze de hele dag in haar nakie zou rolschaatsen mocht ze een poep zoals de mijne hebben.’
Stel dat je de kans zou krijgen om je leven opnieuw te beleven. Zijn er dan dingen die je anders zou gedaan hebben?
‘Ik ben vandaag echt gelukkig met wie ik geworden ben. Ik ben trots dat ik niet in bepaalde valkuilen getrapt ben, daarvoor ben ik mijn beschermengel dankbaar. Iemands anders leven wil ik echt niet. Had ik in het begin van mijn carrière dit boek gehad, dan was het misschien makkelijker geweest. Maar je moet het ook in levende lijve ontdekken. Ik zou misschien sneller om hulp gevraagd hebben, gezocht hebben naar professionele raad. Dan heb ik zowel over een voedingsspecialist als over een personal trainer. Bovendien zou ik misschien wat egoïstischer willen zijn. Egoïsme lijkt een negatieve eigenschap, maar het is het beste cadeau dat je jezelf kunt geven. Zo kan je beter voor anderen zorgen.’
Samen met sport was het acteren mijn uitlaatklep in dat drukke leven in New York.
Wat wilde je eigenlijk worden toen je klein was?
‘Ik ben altijd wel een performer geweest, voor iedereen gaan staan en verhaaltjes uitbeelden. Interactie met mensen was voor mij ook altijd belangrijk. Het performen is nooit weggegaan. Toen ik startte met acteerlessen heb ik mijn innerlijke kind teruggevonden. Tien jaar geleden ben ik in New York met acteerlessen begonnen. Om mijn stem te gebruiken, iets wat tijdens shoots niet gebeurt en mij vaak frustreerde. Ik had soms zin om die personages verder te laten leven. Samen met sport was het mijn uitlaatklep in dat drukke leven in New York. Nu volg ik ook lessen in Los Angeles. Het is altijd iets geweest waar ik op terug kan vallen en waarin ik ongelofelijke mensen ontmoet.’
Gaan we je in de toekomst meer zien acteren dan?
‘Hopelijk dat en veel meer. Ik ben een gulzige persoon als het op ervaringen aankomt en ik hou van verandering. Er zijn zoveel dingen doe ik wil doen. In LA werk ik ook als script supervisor, wat ik echt interessant en belonend vind. Cinema vind ik in alle opzichten boeiend.’
Nu woon je in LA. Zie je jezelf ooit nog terugkeren naar België?
‘Ik keer vaak terug naar België als ik er behoefte aan heb. Voor mij is de wereld klein en er is bovendien nog zoveel dat ik wil zien.’
Model | Your Body, Elise Crombez, Lannoo, 24.99 euro
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier