Andy Kisema (27) is juridisch medewerker, podcastmaker en voetbalcoach bij City Pirates, een organisatie die jongeren uit de criminaliteit wil houden. Hij leert er tienermeisjes voetballen, maar ook succes ervaren en de kracht van hun lichaam ontdekken.
‘City Pirates is een sociaal project in Antwerpen dat jongeren via voetbal een beter perspectief op het leven wil geven. De jongeren leren er buiten voetballen ook samenwerken en doorzetten, ervaringen die ze meepakken in hun persoonlijke leven. Sinds twee jaar coach ik de meisjes van dertien tot zestien jaar. De meisjeswerking van City Pirates werd in 2015 opgericht door Mohamed Barrie, die ook medeoprichter is van Black History Month Belgium. Ik ga eerlijk zijn: toen hij me vroeg om een meisjesploeg te trainen, twijfelde ik. Ik dacht niet dat ik met meisjes aan competitievoetbal zou kunnen doen. Maar al bij de eerste kennismaking viel mijn mond open: deze meisjes konden écht voetballen. Ik schaam mij over de vooroordelen die ik had, maar intussen ben ik een ambassadeur voor het vrouwenvoetbal. Zo becommentarieer ik het internationale vrouwenvoetbal in de podcast Koolcast Sport die ik met enkele vrienden maak. Alleen als ook mannen meer interesse tonen in vrouwensport, zullen de middelen volgen om vrouwelijke topsporters nog beter te maken.
Bij meisjes zijn de positieve gevolgen van onze trainingen en wedstrijden vaker groter dan bij jongens
De meisjes die ik coach zien mij als een grote broer die hen ook helpt bij problemen op school, moeilijke thuissituaties of het zoeken naar een stageplek. Daarvoor kan ik een beroep doen op de maatschappelijk werkers, psychologen en huiswerkbegeleiders van City Pirates. De meisjeswerking is enorm belangrijk voor City Pirates, want bij meisjes zijn de positieve gevolgen van onze trainingen en wedstrijden vaker groter dan bij jongens. Jongens zijn vooral gefocust op profvoetballer worden, maar bij meisjes straalt het vertrouwen dat de club hun geeft af op alles wat ze daarnaast doen: ze halen betere punten op school, ze overtuigen zichzelf om gezonder te eten en zitten beter in hun vel. Het zijn zaken die hun ouders vaak niet kunnen bieden omdat ze drie jobs combineren of andere zorgen hebben.
De voorbije twee jaar heb ik zelf veel opgestoken. Ik begrijp nu beter hoe vrouwen denken en met elkaar omgaan en hoe anders hun lichaam is. Zeker in de puberteit zijn aangepaste trainingsoefeningen nodig. De eerste keer dat een van de meisjes op de training bleef klagen over buikpijn, duurde het even voor ik besefte: zouden dit maandstonden zijn? Dankzij een opleiding van Sport Vlaanderen leerde ik over al die lichamelijke verschillen en sindsdien durven de meisjes ook daar met mij over te praten. Op WhatsApp sturen ze een emoji van een rode vlag als ze niet komen trainen door pijnlijke regels, of gewoon: ‘Code rood!’ Als ik later ooit vader word van een dochter, hoop ik dat mijn band met haar even open zal zijn. Al geloof ik dat die openheid ook komt door je als man te informeren over wat het is om vrouw te zijn.
De eerste helft van dit seizoen heb ik met de meisjesploeg voor het eerst herfstkampioen gespeeld. Zelfs binnen City Pirates was iedereen verbaasd, maar ik wist zo hard dat ze het in zich hadden!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
