De ietwat vergeten designer Martin Visser krijgt een eerbetoon in het Nederlandse Bonnefantenmuseum.
Indien je Martin Visser niet kent, dan heb je ooit wellicht toch al op zijn bank gezeten, een intussen beroemde en nu weer zeer populaire designcanapé. Nu krijgt de vergeten designer Martin Visser een eerbetoon in het Bonnefantenmuseum te Maastricht.
In 1958 ontwierp de Nederlander Martin Visser (1922 – 2009) een simpele zit- en slaapbank voor meubelproducent ’t Spectrum in Bergeijk, nabij Eindhoven, een bedrijf dat ook massaal naar België uitvoerde. Van deze eenvoudige bank werden er duizenden exemplaren gemaakt. Ondertussen werd de bank een designklassieker. De bank is nu zelfs weer helemaal in.
Maar Visser ontving geen cent ereloon voor zijn ontwerp. Hij werkte in loondienst voor ’t Spectrum en weigerde nadien de rechten voor zijn bank te kopen. Een jammere zaak voor de ontwerper die bovendien als designer wat in de vergetelheid geraakte. Hoewel hij toch een aardige carrière maakte.
Zo werd hij in ’47 chef inkoop van de meubelafdeling van de Bijenkorf in Amsterdam, het beroemde warenhuis. Hij bouwde ook tentoonstellingen van Cobrakunstenaars en sloot vriendschap met Gerrit Rietveld, de beroemde architect, die voor hem een huis bouwde. In ’55 kwam hij terecht bij ’t Spectrum, een dochteronderneming van de Brabantse textielfabriek De Ploeg.
Collectioneur
Ondertussen begon Martin Visser ook kunst te verzamelen. Lang voor kunstenaars beroemd werden kocht hij hun werk. Zo verwierf hij bijvoorbeeld al in de jaren ’70 werk van Anselm Kiefer, toen geen bekende naam. Op die manier bouwde hij een schitterende verzameling met onder meer werk van Sol LeWitt, Carl Andre, Richard Long, Dan Flavin, Bruce Neumann en Lawrence Weiner. Hij had een zwak voor de grote Amerikanen uit de jaren ’60. Hij was ook een van de eerste verzamelaars van Christo.
Het huis van Visser werd trouwens een pleisterplaats voor kunstenaars uit binnen- en buitenland. Maar denk nu niet dat de man rijk was, in tegendeel. Maar door een persoonlijke band te smeden met al die kunstenaars kon hij ook werk van hen verwerven. Vanaf ’74 werd Visser zelfs enkele jaren conservator van de kunstcollectie van het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam.
Eind jaren ’70 begon hij ook de nieuwe Duitse expressionisten te verzamelen, zoals Kiefer, Polke en Baselitz. Hij vond het belangrijk om nieuwe stromingen op de voet te volgen. Zijn ruime collectie belandde uiteindelijk in het Museum Kröller-Müller op de Hoge Veluwe.
Tentoonstelling
Op de tentoonstelling zijn vooral kleine werken te zien uit zijn collectie, alsook zijn eigen tekeningen, schetsen en foto’s. Voor de meeste grote werken moet je naar Kröller-Müller. Maar er is ook een fotoreeks te zien van Johannes Schwartz van het huis Visser. Net zoals het museum zelf is de expo boeiend en kwalitatief heel interessant.
Piet Swimberghe
