Niet alleen filmsterren die jong sterven, worden goden, ook designers krijgen sterrenstatus. Ook al geraakte de Brusselse ontwerper Jules Wabbes (1919 – 1974) na zijn dood in de vergetelheid; nu krijgt hij van de Bozar in Brussel een riante hommage.
Wie een kwarteeuw terug meubels van Jules Wabbes kocht, destijds best goedkoop, deed een zaak, want nu hoest je er veel meer voor op. Begin ’50 was Wabbes zijn tijd ver voor en maakte elegant kantoor- en woonmeubilair, mooi afgewerkt, rijk van materialen en stijlvol. De meubels van selfmade man Jules Wabbes hadden al destijds internationale klasse.
Hij kwam uit een Mechelse familie, vestigde zich in Brussel, leerde er kunstenaars kennen en ontpopte zich begin jaren ’50 tot designer. Samen met ontwerpers André Jacqmain (architect) en George Leroux, deze laatste is een vergeten designer, en enkele degelijke ambachtslui, ontwikkelde hij een fraaie collectie. In die Golden Sixties stroomden de opdrachten binnen.
Wabbes reisde naar de States, ontmoette er zelfs de vermaarde designer Raymond Loewy, ging samen werken met een Amerikaanse ontwerper, Edward J. Wormley, en bouwde zo een succesrijke carrière uit. Hij viel zelfs in Milaan in de prijzen. Zijn fraaie meubels van houtparket en koperen lampen vielen helemaal in de smaak van het ‘moderne’ publiek. In de jaren ’90 werd hij door designfreaks opgevist en nu wordt een deel van de meubels opnieuw geproduceerd door Bulo.
Het levensverhaal van autodidact Jules Wabbes is boeiend en kleurrijk. Zijn dochter, Marie Ferran-Wabbes schreef er verschillende boeken over en bouwde nu een prachtige hommagetentoonstelling voor Bozar, vol oude documenten en weetjes: een must voor liefhebbers van vintage en architectuur.
Piet Swimberghe
De prachtige expo over ‘Jules Wabbes’ loopt in de Bozar, het Paleis voor Schone Kunsten, Ravensteinstraat 23 te Brussel, van 17 oktober tot 13 januari, www.bozar.be
