Ik kreeg dit kannetje van mijn meter die het op haar beurt van haar meter kreeg. Ik had graag de herkomst en waarde willen kennen.
Je komt dit soort kannetjes veel tegen. Het gaat om lusterware, een specifieke soort keramiek uit de Staffordshire in Engeland. De Staffordshire is een streek in Engeland waar sinds eeuwen veel keramiek wordt geproduceerd. Vanaf de 18de eeuw was dit ook de bakermat van de industriële keramiek, zoals de creamware die over de hele wereld werd uitgevoerd. In de 19de eeuw ontwikkelde de Engelse pottenbakkers tal van technieken om hun waar op te waarderen. Een ervan, de lusterware, geeft de keramiek een goudrode schijn. De techniek zelf, van de metaalluster, is wel veel ouder en werd ruim duizend jaar geleden voor het eerst gebruikt in Mesapotamië.
Lusterware
Het principe bleef technisch gezien ongeveer hetzelfde. Daarbij wordt op de keramiek een metaalglazuur, bijvoorbeeld op basis van koper, goud of zilver, aangebracht. Daardoor ligt er op de keramiek een dun laagje metaal dat voor een extra éclat zorgt. Dit metaalglazuur wordt er door middel van een moffeloven op aangebracht. Daardoor ligt het eigenlijk wat op het eigenlijke glazuur. Bij deze Engelse lusterwarekannetjes werd het soms zelfs in het glazuur gebakken. De kannetjes zien er goudkleurig uit, maar er werd koper in plaats van goud gebruikt om het glazuur aan te maken. Dit soort keramiek ziet er dus kostbaar uit, maar was eigenlijk lang niet zo duur. Het was ook bestemd voor eenvoudige lieden. Destijds werden dit soort kannetjes zelfs als kermistrofee gegeven, vermoedelijk voor de Eerste Wereldoorlog.
Het gaat grotendeels om industriële keramiek. Het stuk werd in een mal gevormd en slechts een deel van het decor werd manueel aangebracht.
Prijzen
Dit soort lusterware is dus goed 100 à 120 jaar oud. Voor enkele jaren werd het druk verzameld. Voor zo’n kan hoestte je al snel 100 à 120 euro op. Tegenwoordig is de waarde weinig meer dan 10 à 20 euro.
