Archeologen graven op wat vergeten werd en onder de grond verstopt zit. Maar ook bovengronds kan je aardig wat opgraven, zoals vergeten gebruiksvoorwerpen.Het zijn er veel meer dan je denkt en iedere generatie, zeker nu, kent er wel een paar. Wie ietwat ouder is heeft de tabakspot nog zien staan op tafel. Misschien zag je dan zelfs een hand die er een prop tabak uitpulkte op in een pijp te stoppen. Zo lang geleden is dat niet, ik gis de jaren ’60. Ondertussen is dit potje, de tabakspot, een vergeten gebruiksvoorwerp, een V.G.V. Want niemand heeft het nog nodig. Er was een tijd, zeg maar de jaren ’70, dat die dingen niet meer in gebruik waren, maar wel nog bekend waren. Toen werden tabakspotten verzamelobjecten. Of wee, als een voorwerp een verzamelobject wordt, dan is het einde nabij. Want eenmaal te pronk in een kast staat het er als een levenloos ding bij. Zo is het ook de tabakspot vergaan waarvan nu niemand nog weet waarvoor hij heeft gediend, voor “Wervikse” of “Semois” natuurlijk (maar ook deze begrippen zijn nu quasi onbekend)…. Dit potje van steengoed, van Franse of Duitse makelij is nog laat 19de eeuws. De waarde? 15 euro. Nog dit: ook de tabakspot was een beetje een statussymbool voor de gewone man en wellicht ook het ideale mannengeschenk.
