Tips van een solo-globetrotter

Lieske Willemse studeert psychologie en reist op haar 20e een half jaar door Australië, Vietnam, Thailand en Cambodja. Daarna doet ze nog twee maanden vrijwilligerswerk in Sri Lanka.

Waarom wilde je graag naar het buitenland?

Het heeft me zo lang ik me kan herinneren altijd al leuk geleken om te naar andere landen te reizen. Ik was als kind al nieuwsgierig naar natuur en cultuur in andere landen door erover te lezen of films te kijken, maar wilde graag zelf ervaren hoe het is om er echt te zijn en rond te reizen.

Waarom naar Australië?

Australië heeft me altijd door foto’s, boeken en verhalen heel mooi en bijzonder geleken! Ik houd van natuur en dieren, en Australië heeft veel unieke landschappen (zoals het Great Barrier Reef) en diersoorten. Daarnaast sprak de ‘relaxte/laid back’ mentaliteit en de Australische cultuur me aan. Tenslotte was ook een belangrijke afweging voor mijn eerste reis dat Australië makkelijk bereisbaar is, Engelstalig en erg ingericht op backpackers.

Waarom wilde je alleen gaan?

Ik was heel nieuwsgierig hoe het me af zou gaan om alleen te reizen. Het leek me spannend en leerzaam om te ervaren hoe het is om jezelf in een andere cultuur te redden en om zelf andere mensen te leren kennen. Door alleen te gaan, voelde het voor mij nog meer als een uitdaging en avontuur.

Hoe heb je je voorbereid?

Ik heb me voorbereid door veel te lezen over backpacken in het algemeen en specifiek in Australië op verschillende websites. Ik kende zelf toen nog niet veel mensen die gereisd hadden, omdat ik de eerste van mijn vriendinnen was die ging. In de maanden voor mijn vertrek begon ik me langzaam voor te bereiden door alvast een reisboekje en rugzak aan te schaffen en te bedenken waar ik precies heen wilde gaan.

Je hebt zowel alleen als met anderen samen gereisd. Wat vind je de voordelen en nadelen van de twee manieren van reizen?

Het leuke van reizen met iemand die je kent van thuis is vooral dat je de ervaring met elkaar kunt delen, niet alleen op reis maar ook als je thuis bent. Daarnaast voelt degene waarmee je reist vertrouwd en voorkom je daardoor dat je je eenzaam voelt.

Het grootste nadeel van met iemand die je kent reizen en tegelijk het grootste voordeel van alleen reizen, is dat je veel flexibeler bent. Hoe goed je iemand ook kent, het blijft intens om zo’n lange tijd op elkaars lip te zitten. Wanneer je alleen reist, ben je eigenlijk nooit alleen, omdat je voortdurend mensen ontmoet waarbij je jezelf voor korte of lange tijd kunt aansluiten. Het is mijn ervaring dat je je bij deze mensen al snel erg op je gemak voelt, omdat je zoveel bijzondere ervaringen met elkaar deelt. Het is echter ook makkelijker om weer aan te geven dat je doorreist, zonder dat je rekening hoeft te houden met de wens van je reispartner. Daarnaast ben je veel aanspreekbaarder en sta je opener voor anderen als je alleen op reis bent. Ook voelt de reis meer als een avontuur: je bent zelf verantwoordelijk voor het laten slagen van je reis. Een nadeel is wel dat je je ervaringen eenmaal terug van het reizen minder goed kunt delen, omdat anderen er niet bij waren.

Zou je – met de kennis achteraf – opnieuw alleen op reis gaan?

Zoals wel al een beetje uit de vorige vraag blijkt, ben ik erg te spreken over alleen reizen. Mijn eerste reis voelde doordat ik alleen ging extra als een avontuur en ik ben dankbaar voor alle mensen die ik ontmoet heb en ervaringen die ik op gedaan heb. Ik kan het iedereen aanraden!

Desondanks denk ik wel dat ik nu na twee keer alleen te zijn gaan reizen er zelf voor zou kiezen om de volgende keer met iemand samen te gaan. Inmiddels weet ik hoe het is om alleen te reizen en overheerst de wens dat het avontuurlijk moet zijn en me een vrij gevoel moet geven minder, en heb ik er juist meer behoefte aan om de reis met iemand te delen. Maar wie weet verandert dat in de toekomst weer.

Heb je problemen gehad?

Ja, er zijn wel momenten op reis dat ik niet zo goed wist wat ik moest doen. Af en toe waren er wel momenten dat ik niet goed wist hoe ik verder moest reizen (Waarheen? Met wie?) of liep ik tegen cultuurverschillen aan (veel mensen beheersen het Engels met name slecht in Azië). Dit soort ‘problemen’ speelde meer in Azië, omdat je daar soms meer afhankelijk bent voor anderen: ik zou daar bijvoorbeeld niet snel ’s nachts alleen de straat op gaan in een grote stad. Het is mijn ervaring dat dit soort probleempjes zich wel snel oplossen. Soms herzag ik mijn plan of kwam ik onverwacht mensen tegen die een oplossing boden.

Zijn er leuke dingen die je niet meegemaakt zou hebben wanneer je niet alleen op reis was gegaan?

Zeker. Ik denk vooral dat het contact met sommige reizigers anders zou zijn verlopen als ik met iemand anders was geweest. Ik ben een aantal keer samen gereisd met groepjes reizigers die allemaal alleen waren. Je vormt al snel een band met elkaar als je dagen achter elkaar samen bent, dat heb je denk ik minder als je zelf met iemand bent die je al goed kent.

Zijn er wel eens momenten geweest dat je er spijt van had?

Die momenten waren er ook. Vooral op de momenten dat ik niet zo goed wist hoe ik verder moest reizen of weer naar een nieuwe plek ging en reisgenootjes achter moest laten. Soms is het wel jammer om alleen te zijn en zou je willen dat een goede bekende er was, maar deze momenten duurde nooit lang bij mij. Ik kan me ook goed alleen vermaken.

Welke spullen moet je zeker meenemen en wat kan je best missen?

Een goede backpack is belangrijk, aangezien daar al je spullen inzitten en je er soms lang mee rondloopt. The Lonely Planet was tijdens het reizen in Azië erg handig, er staan heel veel goede tips in over restaurantjes of plekjes die je anders zeker gemist zou hebben. En verder zijn goede opbergmapjes handig voor al je papieren en reisdocumenten, zodat je ze niet kwijtraakt. Spullen die je zeker kunt missen zijn te veel extra kleding en spullen die je ‘wellicht nog eens nodig hebt’. Het is fijner om licht te reizen en af en toe iets te moeten kopen als je het nodig hebt dan veel spullen mee te slepen die je niet echt nodig hebt.

Heb je nuttige dingen geleerd?

Het klinkt altijd een beetje als een cliché, maar van het reizen heb ik wel veel over mezelf geleerd. Ik heb met name ervaren dat ik zelfredzaam ben en me in veel onverwachte situaties wel red. Dat geeft me nu nog een sterk gevoel, als ik in Nederland te maken heb met problemen. Daarnaast heb ik veel geleerd van het contact met andere mensen en dan met name over de manier hoe zij naar het leven kijken en de ervaringen die zij gehad hebben.

Denk je dat je reis je later zal helpen tijdens je werkende leven?

In mijn geval denk ik zeker. Ik ben psycholoog en ben me door het reizen extra bewust hoe belangrijk het is om niet te snel te oordelen en open te staan voor verschillende soorten mensen.

Waarom heb je besloten om door te reizen naar Thailand, Cambodja en Vietnam en is het reizen als meisje alleen daar anders dan in Australië?

Mijn beslissing om van Australië naar Azië te gaan was vrij impulsief. Inmiddels zijn veel van mijn vriendinnen gaan reizen en merk ik dat het een gebruikelijke keuze is om van Australië nog op de terugweg naar Zuid-Oost Azië te gaan, bij mij was het toentertijd niet opgekomen. Ik merkte op een gegeven moment dat ik sneller aan het reizen was dan ik verwacht had en was aan het twijfelen waar ik het best heen kon gaan. Een vriend raadde me toen aan om naar Azië te gaan, omdat hij dacht dat ik het heel leuk zou vinden. Ik heb toen op zijn advies vrij spontaan een ticket geboekt en ben midden in de outback buiten Alice Springs inentingen gaan halen.

Toen ik op het vliegtuig stapte had ik geen idee hoe Thailand zou zijn. In het begin was het erg wennen, omdat het zo’n andere cultuur is en alles anders is, maar al snel wende ik er aan en vond ik het reizen in Zuid-Oost Azië even makkelijk als in Australië. Er zijn ook heel veel backpackers en hostels. Wel voelde ik me in bepaalde steden wel iets minder veilig als meisje alleen. Het ligt wel erg aan de plek en het land waar je bent: in Sri Lanka (waar ik jaren later heen gegaan ben) voelde ik me bijvoorbeeld wat onveiliger, ook omdat het land minder gericht is op backpackers.

Hoe heb je je reis daar geregeld?

Ik ben gevlogen naar Bangkok vanuit Australië. Via de site Hostel World (aanrader!) had ik al bekeken welke hostels populair waren bij backpackers. Eenmaal in het hostel vroeg ik aan medebackpackers waar zij hun reis vanaf Bangkok geregeld hadden. In het toeristengebied zaten veel reisbureautjes gericht op backpackers. Bij een van deze bureautjes boekte ik een busreis naar Cambodja. Er worden veel (slaap-)bus, trein of bootreizen aangeboden waar je uit kan kiezen.

Vanaf Cambodja was er wel een logische route die de meeste backpackers aflegden en luisterde ik veel naar tips van reizigers die in tegenovergesteld richting reisden. Ik bepaalde al reizende waar ik heen ging afhankelijk van tips of de wensen van de mensen waar ik mee was, wel had ik voor mezelf een globaal schema in mijn hoofd hoe lang ik ergens wilde zijn. Zowel hostels als vervoer regelde ik in Azië altijd ter plaatse: dat ging erg makkelijk omdat het aanbod groot was. Ik heb veel met nachtbussen gereisd, omdat je meer reisdagen over houdt.

Wat zijn de leukste dingen die je meegemaakt hebt of bijzondere ontmoetingen?

De meest bijzondere momenten aan het reizen zijn niet de dingen die je ziet, maar uiteindelijk de dingen die je beleeft met anderen. Voor mij waren hoogtepunten onder andere om een tijdje te werken op een boerderij midden in de Australische outback en te ervaren hoe het is om daar te wonen en leven, weken vrijwilligerswerk doen in Sri Lanka en een roadtrip van enkele weken met een auto die ik gemaakt heb met een groep backpackers door Australië. Daarnaast was duiken bij het Great barrier Reef heel erg bijzonder.

Heb je vrienden aan de reis overgehouden?

Ja, vorig jaar ben ik nog Duitse vriendinnen uit Berlijn op gaan zoeken. Inmiddels is het vier jaar geleden dat we door Australië reisden, maar toch hebben we elkaar daarna nog in Nederland, Canada en Berlijn enkele keren gezien. Hetzelfde geldt voor een Brits vriendinnetje dat ik ontmoet heb in Cambodja. Voor de meeste contacten geldt echter wel dat ze langzaam verwateren na het reizen.

Welke plekjes zouden mensen zeker moet gaan bekijken in de gebieden waar je geweest bent?

Ik kan vooral plekjes aanraden waar niet iedereen heen gaat. Zo ben ik in Vietnam achterop motoren van Dalat naar de kust gereden in een paar dagen tijd (Easy riders, Dalat). Onze gidsen brachten ons naar dorpjes waar de inwoners vaak nog nooit Westerlingen gezien hadden en naar lokale eettentjes met heerlijk eten, die we zelf nooit gevonden zouden hebben.

In de Lonely Planet staan vaak goede tips, maar de beste tips krijg je van locals. Het leukste vind ik om ter plaatse met de lokale bevolking om te gaan en hen de beste plekken te vragen.

Bekendere plekken die zeker de moeite waard zijn, zijn in Australië: Cairns (mooiste plek om te duiken), The Whitsunday Islands, Fraser Island, Melbourne & Sydney, Alice Springs (en de Outback tussen Darwin en Adelaide), en Byron Bay.

In Cambodja vond ik de tempels van Angkor Wat, het eiland Koh Rong en de Killing fields indrukwekkend. Vietnam was mijn favoriete land in Azië en ik vond het gehele reizen vanaf zuid naar noord geweldig. Bovendien is het eten in Vietnam fantastisch. Thailand vond ik persoonlijk minder leuk door het grote toerisme, maar de Thaise eilanden, Chiang Mai en Pai zijn plaatsen die leuk zijn om te bezoeken.

Zijn er plaatsen die tegenvielen?

In zowel Australië als Azië vond ik bepaalde steden wel tegenvallen. In Azië voornamelijk door de extreme drukte, in Australië juist omdat er in sommige plaatsen niet zoveel te beleven viel (Adelaide bijvoorbeeld).

Leuke hostels/restaurants/winkels….. ontdekt?

Heel erg veel. Hostel World geeft vaak een goede indicatie van leuke hostels (of de Lonely Planet). Daarnaast vond ik het in Azië vaak het leukst om street food te eten. Je kunt vaak aan de drukte bij bepaalde tentjes en toeristen afleiden bij welke je het lekkerst (en veiligst) kan eten.

In Australië heb ik veel gebarbecued: overal langs de weg en bij het strand staan gratis bbqs die je kunt gebruiken. Ik vond het daar dan ook het leukst om zelf wat te bereiden. Met winkels ben ik niet zoveel bezig geweest op reis. In Azië kocht ik vaak luchtige broeken en shirts bij winkeltjes op straat.

Qua winkels vond ik Melbourne een aanrader in Australië: er zijn daar veel straatjes met oude boek- en platenwinkels en modezaakjes. Ik at in Melbourne vaak bij Lentils: een biologische restaurantketen die draait op vrijwilligers. Je betaalt na afloop wat je op dat moment kwijt wilt aan eten: dat mag ook niets zijn als je het niet breed hebt. Hierdoor komt er een leuk gevarieerd publiek en hangt er een fijne ontspannen sfeer (met veel muziek, optredens).

Veel mensen die een tijd op reis gaan vallen bij thuiskomst in een zwart gat. Had je daar ook last van en heb je tips om daaruit te komen?

Ik heb er na mijn eerste reis heel veel last van gehad en dat hield een paar maanden aan. Achteraf denk ik dat het belangrijkste is om te zorgen dat je direct weer aan de slag gaat met iets (bij mij zaten er enkele maanden tussen terugkomen van mijn reis en weer studeren): afleiding en bezig blijven werkt uiteindelijk het beste tegen een sombere stemming.

Daarnaast helpt het me inmiddels om de reis niet te zien als iets wat voor altijd voorbij is. Nu ik ontdekt heb dat ik reizen zo leuk vind, begin ik vaak al wanneer ik terugkom van een reis na te denken over een nieuwe reis (al is dat nog in de verdere toekomst), dat zorgt ervoor dat ik me minder weemoedig voel.