Naar Efeze

© Thinkstock

Guido Lauwaert maakte een achtdaagse rondreis naar Turkije, een aanbod voor de lezers van Knack, en ontdekte dat de extra’s van Knack cultureel verantwoord zijn.

Vreemde dingen zitten soms in het wekelijks Knack-pakket. Naast de eigen uitgaven bonnen voor aanbiedingen aan bodemprijs. Je ziet meteen waar ze op slaan, maar een paar maanden geleden zat er een envelop in het geheel verborgen zonder bestemmeling. Ook de afzender bleek niet te traceren. Dan denk je meteen aan seks in een of andere vorm.

De Knack-lezer heeft echter voldoende aan zijn eigen brein ter bevrediging van zijn intiemste wensen, dus, hop de papiermand in. Na een paar dagen werd de nieuwsgierigheid echter te groot. Een flinke scheur en kijk, onder mijn ogen lag geen seksdroom maar een aanbieding voor een 8-daagse rondreis naar Turkije.

Aan de spotprijs van 129 euro. Inclusief hotels, vluchten en ontbijt. En… geen luchthaventaksen. Een reis langs de restanten van Griekse nederzettingen in de regio LyciĆ«, waaronder Aphrodisias, Demre, een boottocht in een natuurgebied – met de antieke stad Kaunos, en Efeze, een van mijn droomsteden sinds mijn passage langs het lager middelbaar, zoals indertijd de Eerste Graad van de humaniora nog heette.

Mijn vriendin is van nature achterdochtig. Goedkoop spul, dure prul. Zonder een woord te uiten gaf ik haar de brief. Zij las hem van boven naar beneden en van beneden nar boven, want onderaan de folder stond in kleine letters ‘Houd er rekening mee dat de reis om organisatorische redenen ook in omgekeerde volgorde kan worden uitgevoerd.’ Eenmaal zij alle letters had versleten, stortte zij zich, alsof een starschot had weerklonken, op haar laptop en even later holde zij om de koffers.

Stevige trip

23 januari, kort na de middag, zaten wij in een hotel in Antalya. Een succes, de formule. Drie goedgevulde Knack-bussen. Een welkomstdrankje wachtte en een Turkse gids gaf toelichting bij de promo op de folder. In voortreffelijk Nederlands. Een vakantie zou het niet worden. Nee, mensen, verwacht u aan een stevige trip. Maar u zal van de ene in de andere verbazing vallen. –

En zo gebeurde. Al moet je sommige dingen met een korreltje zout nemen. Wat als historisch gepresenteerd wordt, is vaak door mondelinge overlevering tot stand gekomen, al moet ik toegeven dat ze vaak geloofwaardig zijn. Vooral de verhalen van de gids leken geplukt uit de boeken van Marco Polo, die ook al discutabel zijn maar daarom niet minder boeiend. En in alles zit een grond van waarheid. Zoals het feit dat de apostel Paulus in Efeze verbleef. Maar dat hij Mama Maria heeft meegenomen en dat zij begraven ligt in de Conciliekerk is voer voor deugdelijke twijfel.

De meest boeiende haltes zijn de ruĆÆnes. De grafkerk van Sint-Nicolaas in Demre, het antieke Efeze, Aphrodisias, waar men zich een goed beeld kan vormen over een vergane marmerindustrie en van wat ooit een indrukwekkend stadion en theater moet geweest zijn. Je voelt het verleden tot leven komen tot je er haast zelf deelachtig van wordt.

De zesde dag was er een bezoek aan het UNESCO-werelerfgoed Pamukkale met zijn kalksteenterrassen en verderop voormalige nomadenvestigingen. Het bezoek aan de middeleeuwse Isa Bey Moskee viel wat tegen. Hij blijft niet plakken op het fotoarchief van je geheugen. De grote moskee van Antalya daarentegen heeft meer klasse. Maar die moet de reiziger zelf ontdekken tijdens de laatste halte, de traditionele vrije dag om te shoppen en te kuieren.

Overnachten in de omgeving

Het enige minpunt van de trip was de overnachting in een stad ‘of omgeving’. Op Ć©Ć©n nacht na was dat ‘de omgeving’. Dan voelt de reiziger zich een arrestant in een luxegevangenis, want in de omgeving valt nauwelijks wat te ontdekken. Al bood de voorlaatste nacht de mogelijkheid voor een romantische avondwandeling langs de kust. Oude liefdes worden dan weer jong. Ook het hotel ter plekke was, tweede toegeving, de moeite waard. Door zijn modderbaden.

Verrassend was ook een nabij gelegen hedendaags hotel, naar uiterlijk gelijkend op een huizenrij van een Amsterdamse gracht. De voorgevel was een kopie van deze van het treinstation van Amsterdam Centraal, tevens de naam van het hotel. Aan de zeekant staat een oranje windmolen. Ja, die Hollandse zakenmensen trekken alle registers open om hun landgenoten in eigen heimat te houden. Het zou me niet verbazen dat er een Hema in het bijhorende winkelcentrum is, en een winkel van Albert Heijn.

In de geest van de stichters van Knack

Het is niet mijn gewoonte mij voor de kar van de commerce te laten spannen. Door de bijzonder boeiende aspecten van de reis speel ik toch voor trekpaard. Mede omdat blijkt dat de extra’s van Knack cultureel verantwoord zijn, en dus in de lijn liggen van de geest van de stichters van Knack: een weekblad maken dat zowel op politiek, economisch als cultureel vlak een opvoedende taak heeft, en toch ruimte laat voor variatie op interpretatie.

Alle printmedia hebben het momenteel moeilijk. Er wordt gezocht naar overleving. Het siert Knack dat binnen de zoektocht het culturele aspect niet verwaarloosd wordt. Met behoud van stijl en klasse. Aan wetten heb ik lak, maar niet aan de grondwet. Daarom deze impressie, net weer thuis en nog lang niet uitgerust. Maar vermoeidheid kan ook heerlijk zijn. En inspirerend werken.

Guido Lauwaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content