Ah, Parijs, stad van licht en liefde en, ietwat verrassender : stad van vrouwelijke barkeepers. Steeds vaker zul je er dames de cocktails zien shaken tot het ochtendgloren. Drie mixologistes over de hartslag van hun stad.
Jennifer Le Nechet (29, Café Moderne)`
Ze zal het zelf nooit toegeven – “ik maak gewoon graag drankjes”, klinkt het dan bescheiden – maar Jennifer leidt de charge van de barvrouwen in het traditioneel mannelijke bartendersgild. In september was ze de eerste vrouw die de befaamde World Class-bartendercompetitie won, en daarmee werd ze prompt het boegbeeld van een heel nieuwe generatie van jonge en ambitieuze meiden die ook wel eens achter in plaats van voor de bar willen postvatten. “Eigenlijk heb ik een diploma in Spaanse en Zuid-Amerikaanse literatuur en geschiedenis”, lacht Jennifer. “Maar aangezien ik niet meteen wist wat ik ermee moest aanvangen, belandde ik in de horeca. Eerst als dienster, en in een paar jaar tijd werkte ik me op tot bartender.” Jennifer is een echte natuurmens, maar houdt ook van de geneugten van een grootstad. Daarom woont ze in de buurt van Bois de Vincennes – waar ze haar hond uitlaat – en staat ze toch in tien minuten met haar motorfiets in het centrum van Parijs. Die ritten op de motor geven Jennifer de kans om wat tot rust te komen in het zware bartenderbestaan. “Eigenlijk blijf ik het liefst gewoon thuis,” zegt ze, “want ik heb tijd nodig om me te ontspannen.”
“Le Marais is een volkse buurt in het centrum van Parijs (vlak boven Île de la Cité, red.) waar ik vaak naartoe ga. Hier begin je gewoon te wandelen, in de steegjes en langs de pleintjes, zonder een vooraf bepaald plan. En dan stoot je snel op prachtige boetieks, leuke winkeltjes, gezellige bars. Le Marais is het soort authentieke buurt waar je nog een echt gemeenschapsleven vindt.”
JENNIFERS TIPS
Holybelly
“Brunchen is een geloofsbelijdenis in Parijs, zeker voor bartenders die vaak alleen op zondag wat tijd hebben om uitgebreid te tafelen. Holybelly is een kleine tent die een uitstekende, op Australische leest geschoeide brunch serveert. Mensen vertellen me – want zelf drink ik er geen – dat ze ook uitstekende koffie serveren.”
Rue Lucien Sampaix 19, holybel.ly
Gravity
“Een heel kleine bar, maar het is een plek waar ik dol op ben. De twee eigenaars zijn liefhebbers van sports de glisse : surfen, snowboarden, dat soort dingen. En dat kun je zien aan de inrichting. De backbar bestaat uit een grote golf die uit de muur komt en over de bar heen krult. Ze maken er supercocktails, vaak met een laag alcoholgehalte, een nieuwe trend. De keuken is uitstekend, met een menu dat vaak verandert. Veel plaatsen in Parijs doen dat nu : ’s morgens kijken wat er op het lokale marktplein voorhanden is, en dan hun menu’s aanpassen.”
Rue des Vinaigriers 44
Pierre Gagnaire
“Doorgaans geef ik de voorkeur aan straatbars, omdat de porties daar meestal groter zijn dan in gastronomische restaurants, waar je vaak hongerig buitenkomt. Maar onlangs kreeg ik de kans om te gaan eten in het restaurant van Pierre Gagnaire (befaamde Franse sterrenchef, red.), in de buurt van de Champs d’Elysées. Als voorgerecht nam ik de risotto met witte truffel : veel, en heel lekker. Wat nadien kwam, moest zeker niet onderdoen. Buitengewoon.”
Rue Balzac 6, pierre-gagnaire.com
Café Moderne
“Hier preek ik wat voor eigen parochie, maar Café Moderne is een ideale plek om voor een prikje van hoogstaande cocktails te proeven. Mido Ahmed Yadi, mijn baas en de eigenaar van deze bar, werd een paar jaar geleden derde in de wereldfinale van World Class, en hij was diegene die me in september naar de overwinning coachte. Hij is een echte visionair : in Café Moderne is hij een voortrekker van foodpairing met cocktails. We doen vooral gehaktballen. Superlekker.”
Rue Keller 19, cafemoderne-tbmb.com
KEÏLA URZAIZ DE CALIGNON (27, LITTLE RED DOOR)
Keïla groeide op in Madrid als dochter van een Franse moeder en een Spaanse vader, en wilde eigenlijk danseres worden. In 2012 verkaste deze avontuurlijke Spaanse naar Londen, waar ze zich opwerkte van dienster tot bartender. “Ik sprak geen Engels”, vertelt ze, “had maar 500 pond op zak, en als Spaanse jongere was het dichtste wat ik ooit bij een cocktailbar was gekomen, een botellón (een Spaans fenomeen waarbij groepen jongeren zich neervlijen op een openbare plek en flessen drank laten rondgaan, red.). Ik kende er niets van, maar toen ik op mijn eerste job de bartenders bezig zag, herkende ik er iets dansants in : het gracieuze, het feit dat je iets moeilijks er heel gemakkelijk laat uitzien.” Het moet zijn dat deze wereldburger snel leert, want intussen werkt Keïla in Little Red Door, nummer 24 in de top vijftig van ’s werelds beste cocktailbars. Hoewel ze wat heimwee heeft naar Londen (“Parijs is een grandioze stad, maar men draagt er te weinig zorg voor het erfgoed”), voelt ze zich opperbest op haar werkplek. “Little Red Door”, zegt ze, “is een plek waar je wordt aangemoedigd om misschien niet excentriek, maar toch wel impulsief te zijn. En te doen wat je wilt. Ze kiezen hun team heel zorgvuldig uit. We zijn dus allemaal heel erg… raar (lacht). Hier mag je ondeugend zijn. En dat ligt me goed.”
Little Red Door, Rue Charlot 60, lrdparis.com
KEÏLA’S SELECTIE
Au Passage
“Ik eet heel graag, maar ben erg lui. Ik haat koken. Daarom ga ik graag naar Au Passage. Wat die plek mist aan gezelligheid, maakt ze ruimschoots goed met heerlijk eten. De porties zijn er niet gigantisch, maar het zijn wel stuk voor stuk kunstwerkjes. De smakencombinaties zijn fantastisch, en elke dag verandert het menu, afhankelijk van wat er te vinden is op de ochtendmarkt.”
Passage Saint-Sébastien 1B, restaurant-aupassage.fr
Bespoke
“Dé plek voor steengoede cocktails, of een lekkere, hartige hap. Ik ga er voor de mosselen, of voor een hamburger. Ze laten er hun ingrediënten en menu’s afhangen van de seizoenen, en geven altijd een ondeugende twist aan een klassiek gerecht. Onlangs bestelde ik er frietjes, en die werden geserveerd met een ketchup-currysaus. Ik vond het heerlijk.”
Rue Oberkampf 3, bspk.fr
Coffee Spoune
“Een piepkleine koffiebar : een woonkamertje met een paar tafels en een prominente plek voor de koffiemachine. Meer is het niet. Naast overheerlijke koffie verkopen ze er ook zelfgemaakte taartjes. De muren zijn in het wit geschilderd en hangen vol boekenplanken ; de vloer bestaat uit een combinatie van tegels en hout. Het licht is gedimd, het is er altijd lekker warm. Altijd goede muziek. Ik voel me er thuis ; het is alsof je in je eigen woonkamer zit.”
Rue Saint-Sébastien 36
Shakespeare & Company Café
“De koffiebar van deze prachtige boekenwinkel zit meestal barstensvol. Maar ik kom er niet om binnen te zitten : de grote troef hier is het terras. Je hebt er een van de mooiste uitzichten op Parijs, op de Notre-Dame. Gisteren zat ik er nog met mijn moeder. Ze bestelde een chai latte ; ze is dus hipper dan ik. We zaten met open mond te kijken naar het decor.”
Rue de la Bûcherie 37, shakespeareandcompany.com
CHLOÉ SERRA (22, BATON ROUGE)
We zijn aan het verdrinken in Chloés donkerbruine ogen, op een terras in Parijs, wanneer we plots uit onze dagdroom opschrikken. Een uit de hand lopende manifestatie trekt voorbij, met knallende voetzoekers en woeste lieden die de massaal opgetrommelde politiemensen toeschreeuwen. “Kom, we gaan naar binnen”, zegt een verontruste Chloé. Net als Keïla en Jennifer is ze een survivor ; iemand die de harde bartenderwereld trotseerde en zich een weg naar omhoog wist te spartelen. Opgegroeid in de buurt van Montpellier, en vastbesloten om in de kinderzorg aan de slag te gaan, raakte ze besmet met het bartendervirus. “Het is een passie,” zegt ze, “maar dat kan ook niet anders, als je iets wilt doen in dit wereldje. De uren liggen moeilijk, de klanten kunnen lastig zijn, en het is een job waar je je handen vuil mee maakt. Ik kan mijn nagels niet laten verzorgen omdat ik altijd in de weer ben met de afwas of de drankjes – en dat is maar een onbenullig voorbeeld van de kleine dingen die dit een zware job maken voor vrouwen. Maar ik heb het er allemaal voor over. Er gaat niets boven klanten een leuke avond bezorgen, ontdekken wat ze willen drinken, en hen nieuwe dingen leren kennen. C’est sympa.”
Baton Rouge, Rue Notre Dame De Lorette 62, batonrouge.paris
CHLOÉS SUGGESTIES
Pasdeloup
“De porties komen op bordjes die je deelt met je tafelgenoten. Desgewenst koppelen ze de gerechten aan bepaalde cocktails. Très cool.”
Rue Amelot 108, pasdeloupparis.com
Dersou
“Mijn vriend en ik gaan op zondag graag brunchen, en Dersou is daar ideaal voor. Het is een restaurantje met Aziatische invloeden. Het is er helemaal niet duur, en de porties zijn royaal. Je kunt er goed en veel eten zonder dat het een rib uit je lijf kost.”
Rue Saint-Nicolas 21, dersouparis.com
Rue de Rivoli / Champs-Elysées
“Ik ga graag shoppen, vooral om mijn schoenenobsessie te botvieren. Tijdens de week ga ik het liefst naar Rue de Rivoli, in de weekends veeleer naar de Champs-Elysées. Van de grote merken houd ik niet zo. Een enkele keer misschien, als ik een mooi jurkje wil kopen.”
Blackburn
“Dit is mijn adres voor goede koffie. Het wordt uitgebaat door Amerikanen, wat me een klein beetje het gevoel geeft dat ik in het buitenland ben. Soms is het wat moeilijk om te ontsnappen aan de hectische drukte van Parijs – wat me in de stad aantrekt, stoot me soms evenveel af. Maar hier kom ik helemaal tot rust.”
Rue du Faubourg Saint-Martin 52, blackburn-paris.com
Bonhomie
“Dit restaurant ligt vlak bij Baton Rouge, in de Pigallewijk. Het is nog niet lang open. Ik ben er nog maar een paar keer geweest, en vond het er telkens erg lekker. Ze geven kleine bordjes om te delen. Ik proef graag van alles. Soms bekijk je de kaart en zijn er wel tien dingen die je graag zou eten. Als je er dan maar eentje mag nemen, is dat jammer. Hier lossen ze dat probleem heel slim op.”
Rue d’Enghien 22
Tekst Dieter Moeyaert
“Le Marais is een buurt waar je nog een echt gemeenschapsleven vindt” Jennifer Le Nechet
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
