Wat moet je zien?

1.000 jaar lang was de Hippodroom het centrum van het Byzantijnse en 400 jaar lang van het Osmaanse leven. Deze plek was het toneel voor talloze politieke drama’s tijdens de lange geschiedenis van de stad.

De Hippodroom is een ovaalvormig plein in het midden van de oude stad. Hier liggen de wereldberoemde Aya Sofia en de Sultanahmet Moskee (Blauwe Moskee). Ook het Topkapi paleis, van waaruit de sultans het Osmaanse rijk bestuurden, is maar een paar minuutjes lopen.

Tijdens het Byzantijnse rijk werden in dit park paardenrennen gehouden die zo belangrijk waren dat de uitslag ervan soms gevolgen had voor de stabiliteit van de regering. Er konden 100.000 mensen in.

De Kaiser Wilhelm-fontein een ‘fontein’ is misschien niet terecht. De ‘fontein’ spuit namelijk geen water, maar als je de kraantjes open draait, kun je je lekker verfrissen. De Duitse keizer deed de fontein in 1901 cadeau tijdens zijn bezoek aan de Osmaanse keizer Abdul Hamid II.

De 3.500 jaar oude Obelisk van Theodosio, met Egyptische hiƫrogliefen uit 1450 voor Christus, bleef bijzonder goed bewaard. De Byzantijnse keizer Theodosius bracht de obelisk van Egypte naar Constantinopel in 390 en liet ze op een marmeren voetstuk optrekken. Bij de reis brak de obelisk echter in stukken waardoor het onderste derde deel nooit in Istanbul is geraakt.

De Slangenzuil iets verderop, komt uit het Griekse Delfi en stond daar vanaf 478 voor Christus voor de Apollo-tempel. De zuil reikte vroeger veel hoger en was bovenaan afgewerkt met drie serpentenhoofden. Ze was bedoeld als herdenking voor de overwinning van de Grieken op de Perzen. Hoewel ze minder oud is, ziet de Slangenzuil er veel afgeleefder uit dan de obelisk.

De Aya Sofia snijdt je de adem af. De bidruimte heeft een 60 meter hoge koepel van 34 meter doorsnede met prachtige mozaĆÆeken. De naam betekent ‘Heilige Wijsheid’. Oorspronkelijk was dit een Grieks-Orthodoxe kerkje, gebouwd tussen 532 en 537 door keizer Justinianus, waarmee hij de glorie van het Romeinse Rijk wilde herstellen. Hij slaagde er nog in ook: zo was de binnenkant van het gebouw bedekt met 30 miljoen gouden tegels.

Tot de verovering van Constantinopel in 1453 gold deze kerk als de indrukwekkendste in de christelijke wereld. Ze werd echter meteen ingenomen door Mehmet de Veroveraar op de dag dat hij Istanbul inpalmde en omgevormd tot moskee. In 1935 maakte AtatĆ¼rk er een museum van.

De Blauwe Moskee is Ć©Ć©n van de grootste en drukste van de stad. Ze werd gebouwd in opdracht van Sultan Ahmet I. De moskee is bijzonder omwille van haar 6 minaretten. In die tijd werd dit als heiligenschennis beschouwd omdat men dacht dat de bouwers op die mannier wilden wedijveren met de Kaba Moskee in Mekka, die 7 minaretten telt.

De tegels rond de ramen en muren zijn Iznik tegels die een turquoise kleur hebben. Vandaar de bijnaam “Blauwe Moskee”. De moskee is nu een museum. Van mei tot september is er bij het gebouw elke dag na zonsondergang een klank- en lichtshow te zien.

Vanuit het Topkapi-paleis regeerden de sultans van het Osmaanse rijk vier eeuwen lang. Het complex bestaat uit allerlei paleizen die telkens door een andere sultan gebouwd zijn. De meeste bezoekers haasten zich onmiddellijk naar de harem. Daar heb je een apart ticket voor nodig. Het interieur is indrukwekkend en je krijgt er een beeld van hoe de sultan er vroeger met zijn soms 300 vrouwen leefde.

De andere paleiszalen zijn versierd met prachtige tegels en objecten. De schatkamer stelt sieraden tentoon, de kaftans van de sultan en er is een indrukwekkende collectie Chinees porselein. Rond het paleis kan je nog een deel van de oude stadsmuur zien.

Als handelsbeurs gesticht in 1460 is de grote, overdekte bazaar een doolhof met maar liefst 16 km aan paden. Hier vind je letterlijk alles, van stoffen tot dure tapijten, diamanten of kleurige kledij. En hier geldt maar 1 woord: afdingen. De bazaar is een stad binnen een stad, met een eigen postkantoor, politiebureau, moskee en school.

De moskee van Suleyman de Grote is gebouwd tussen 1550 en 1557. Deze moskee is de grootste van Istanbul. Het lijkt meer op een kleine stad dan op een gebedshuis. Ze omvat een ziekenhuis, bibliotheek, scholen, een hammam en andere diensten.

Eyup is een heilige plaats in de Gouden Hoorn is genoemd naar een persoonlijke vriend van de profeet Mohammed, Ayoub al-Ansari. Zijn stoffelijke overschotten liggen in een mausoleum, naast de EyĆ¼p moskee, en is het doel van veel bedevaarten, vooral tijdens de Ramadan. Hier lopen alle vrouwen met een hoofddoek, je ziet er weinig toeristen maar des te meer diepgelovige moslims. En: kleine jongetjes in wit satijnen pak zijn op weg naar hun besnijdenis en komen eerst nog een bezoek brengen aan de moskee.

Verder op de heuvel ligt een enorme begraafplaats. Het kerkhof wordt gekenmerkt door wanorde en verwaarlozing, maar dat heeft een reden. Het onkruid is een teken van de vergankelijkheid.

De Prinseneilanden (kort ‘Adalar’) zijn 9 eilanden, zo’n 20 km ten zuidwesten van de stad in de Zee van Marmara. Hier bouwden rijkere inwoners hun buitenverblijf. Je kan er met de ferry naartoe voor een dag. Op de eilanden is geen gemotoriseerd verkeer toegelaten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content