Geschiedenis

In de 13de eeuw liet de Graaf van Holland, Floris IV, in Den Haag een kasteel bouwen. Dat stond op de plaats waar nu het binnenhof ligt. Edelen vestigden zich rond het kasteel en naast het slot kwam een kapel en later een gracht.

Toen Holland omstreeks 1300 deel ging uitmaken van het Graafschap Zeeland, Henegouwen en Holland werd Den Haag minder belangrijk. Toch bleven de stadhouders – de opvolgers van de graven – in Den Haag wonen. Ondertussen breidde de nederzetting alsmaar verder uit.

In 1370 staat Die Haghe voor het eerst als dorp vermeld in een oorkonde. Den Haag telde toen 1.000 inwoners.

Tot midden 16de eeuw waren de Lage Landen achtereenvolgens in handen van Holland, Henegouwen, Beieren en Habsburg. Tijdens de 80-jarige oorlog kreeg Den Haag het zwaar te verduren. Het beschikte niet over een stadsmuur en was zeer kwetsbaar.

Na de oorlog tegen de Spanjaarden wordt Willem Van Oranje in 1572 door de Staten van Holland aangesteld als stadhouder. Vanaf dat jaar is Den Haag verbonden met de Oranjes.

Ondanks de slechte ervaringen in de 80-jarige oorlog bouwt Den Haag nooit stadsmuren. In de 17de eeuw komt er wel een verdedigingssingel die nu nog altijd bestaat. Op het einde van de 18de eeuw viel Den Haag samen met de rest van de republiek onder de heerschappij van het Franse Keizerrijk.

In de 19de eeuw groeide de bevolking van Den Haag spectaculair. Het aantal bewoners steeg van 45.000 naar 100.000. Er was een grote toestroom van migranten van het plattenland. Aanvankelijk kon de groeiende bevolking gehuisvest worden binnen de singelgrachten. Later moest er ook buiten de singels gebouwd worden.

Tijdens de tweede wereldoorlog ontruimde de Duitse bezetter hele woonwijken voor de Duitse verdedigingslinie, de AtlantikWall. En de wijk Bezuidenhout werd voor een groot deel in puin gelegd door een verdwaalde bom van de geallieerden. Na de bevrijding ontstond in Den Haag een tekort aan woningen. Een aantal nieuwe wijken vulde die leemte op.

Begin jaren ’70 trok de stadsvernieuwing zich op gang. Die was broodnodig omdat de leefomstandigheden in de 19de eeuwse arbeiderswijken ondermaats bleken.