Wat meteen de juiste sfeer oproept: die van een nostalgische afternoon tea in de orangerie van een elegant hotel. En ja, een kopje thee had ik ook wel gelust, na het trotseren van kou en algehele druilerigheid op weg naar Strombeek. Gelukkig bleek Duveltjeskermis de verplaatsing meer dan waard.
Toen Esmé Bos en Bart Voet 10 jaar geleden met hun repertoire van standards uit de jaren ’30, ’40 en ’50 op tournee gingen, bleken ze niet alleen oudere toeschouwers, maar ook het jonge volkje te charmeren met hun aparte aanpak.
Ode aan oma En kijk, nu retro meer dan ooit hip is, doen ze dat nog eens over. De kristalheldere stem van Esmé, de frisse arrangementen, Bart Voet op onder andere een aftands harmonium, de begeleiding door drie rasmuzikanten: het staat garant voor een sfeervolle, fragiele voorstelling.
Op het eerste gezicht hebben evergreens als Diep in mijn hart en Don’t fence me in en een aria van Puccini niet veel met elkaar gemeen, maar Esmé zorgt voor de samenhang met anecdotes over haar geliefde oma, nu eens spits, dan weer om stil van te worden, maar nooit een woord te veel of melig.
Niet alle songs klinken zoals je gewend bent ze te horen: het Dietrichvehikel Ich bin von Kopf bis Fuss klinkt in Esmés versie eerder schalks dan zwoel en niemand doet Les vieux amants even diep gelouterd klinken als Brel zelf, maar hoe ook zingt Bos (met assistentie van Bart Voet) hier een fijn eclectisch programma bij elkaar, uitermate geschikt voor lange winteravonden.
Linda Asselbergs
Duveltjeskermis, op 28, 29 en 30 december in De Roma, Borgerhout.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier