Het Simone handtassenmuseum zal meer dan 300 historische tassen tentoonstellen.
Het Simone handtassenmuseum – dat opent in juli – zal een collectie tentoonstellen van meer dan 300 historische handtassen van de 16e eeuw tot nu. Het museum is een project van voormalige handtassenproducent Kenny Park, die een permanent – en gedetailleerd – archief wou creëren voor een van de meest essentiële vrouwenaccessoires.
Om dit museum tot stand te brengen, heeft hij gerenommeerd curator Judith Clark ingehuurd die reeds verschillende succesvolle modegeschiedenis exhibities heeft georganiseerd. Daarnaast heeft Clark de voorbije twee jaar ook samengewerkt met een team van academici en andere curators om de verschillende types handtassen van over heel de wereld samen te brengen in het Simone handtassen museum. Er wordt ook een gelijknamig boek uitgebracht, gepubliceerd door Yale University Press.
Europese origine
Het merendeel van de collectie is van Europese origine, op uitzondering van een klein aantal hedendaagse tassen uit de Verenigde Staten. In de collectie ligt de nadruk niet op het fenomeen van it-bags, maar op het maatschappelijke belang van handtassen en hun bijdrage tot de vrouwelijke identiteit. “Deze handtassen werden gebruikt voor heel verschillende doeleinden dan voor wat ze vandaag gebruikt worden. Sommige tassen dienden voor het dragen van geurende kruiden of voor het dragen van geld. Deze handtassen symboliseren de emancipatie van vrouwen -ze waren namelijk eindelijk in staat om zelf geld uit te geven en vrijheid te verwerven”, zegt Clark in een interview. “Het idee van labels en it-bags is pas ontstaan in de 20e eeuw, samen met de opkomst van de cultstatus van ontwerpers.”
Naast het verschil in gebruik, wordt er ook gewezen op het verschil in stijl over de eeuwen heen. “De meest duidelijke aanpassing is de grootte van de tas. De tassen zijn over de jaren heen veel groter geworden. Er zijn ook duidelijke trajecten te bespeuren in de typologie van een tas. Je kan herhalingen van bepaalde stijlen of vormen zien over verschillende decennia heen.” Het meest interessante aspect van de collectie is het niveau van vakmanschap dat bijna volledig verdwenen is in de handtassen van vandaag. “Sommige technieken en materialen – zoals het gebruik van bepaalde kralen – zijn volledig verdwenen. Zo is er ‘sablé beading’, een techniek waarbij kraaltjes worden gebruikt die zo klein zijn als een korreltje zand. Dat resulteerde in prachtig geborduurde tassen, maar dat is bijna ondenkbaar de dag van vandaag.”
Het museum is van plan om de collectie regelmatig aan te passen, maar Clark beseft dat er ook beperkingen zijn. “Bij historische tassen draait het allemaal rond overleven. Het is een magisch en toevallig proces, want er zijn veel verschillende soorten tassen die bestonden in het verleden, maar die volledig onbekend bleven omdat ze in een bepaalde periode anders gepercipieerd werden dan nu”, meent Clark. (RDM)
Het Simone handtassenmuseum opent op 19 juli in Dosan-daero 17, Gangnam-gu in Seoel. Het boek ‘The making of a Museum’, is beschikbaar vanaf september via Yale University press.
