Een mooie, intimistische met melodieuze muziek en een pertinente, eigentijdse tekst.
Als er één musical was waar ik dit seizoen naar uitkeek, dan was het naar deze Marguerite S. In de eerste plaats omdat ik altijd al een zwak had voor het oeuvre van Eugeen Van Mieghem (1875-1930), schilder bij uitstek van de Antwerpse haven en haar typische figuren: dokwerkers, zakkenmaaksters, toogplakkers, volksverhuizers. En in de tweede plaats omdat Marguerite S, muziektheater over Van Mieghem en de relatie tot zijn eerste, jonggestorven vrouw Augustine en zijn tweede Marguerite, een eigen creatie is van Musical Van Vlaanderen.
En kijk, mijn verwachtingen werden overtroffen: een mooie, intimistische voorstelling is het geworden, met melodieuze muziek en een pertinente, eigentijdse tekst, pakkend, maar wars van overdreven sentiment. Het originele zit ‘m o.a. in het uitgangspunt: niet de schilder zelf of zijn muze Augustine, maar de tweede echtgenote, Marguerite, over wie weinig bekend is en die nooit door haar man vereeuwigd werd. Een ander belangrijk personage is Sander, de jonge masseur met artistieke ambities die dankzij Marguerite zijn ware roeping als fotograaf zal vinden.
Het kunstenaarschap, de drang tot creëren is het tweede belangrijke thema van het verhaal. Dat David Verbeeck, samen met componist Alain Reubbens de bedenker van het concept van de musical, zowel de rol van Eugeen als van Sander speelt, versterkt dat aspect alleen maar. En nee, Marguerite is niet alleen maar een verbitterde oude vrouw, verteerd door jaloezie tegenover de eeuwige nummer één. Rasactrice Marilou Mermans trekt het personage helemaal naar zich toe en maakt er een complexe vrouw van vlees en bloed van, nu eens zelfzeker, dwars en adrem, dan weer verward en gefrustreerd. Amaryllis Uiterlinden bewijst als Augustine nog maar eens wat een goeie zangstem ze heeft en overtuigt ook als actrice. ‘Wat had jij dat ik niet heb?’ vraagt Marguerite haar in één van de droomsequenties. ‘Timing’, antwoordt Augustine laconiek. Tegen de herinnering aan een jonggestorven vrouw kan niemand op.
Uiteraard spelen de schilderijen en schetsen van Eugeen Van Mieghem een belangrijke rol in de voorstelling. De knappe digitale scenografie van Harry De Neve met projecties van uitvergrotingen van details uit het werk van de kunstenaar zijn dan ook een essentiële aanvulling van het functionele decor. Samengevat: Marguerite S. is een toonbeeld van hecht teamwork, met veel liefde en goesting gemaakt.
Linda Asselbergs
Marguerite S. in een regie van Brigitte Odett, naar het script van Griet De Wolf, nog te zien op 4 en 5 mei in de Zuiderkroon, Vlaamse Kaai 81, Antwerpen. Info en tickets op de website van musichall en 0900/69 900
