Manorexiadebat laait opnieuw op

Blogster Poppy Dinsey postte een foto van een extreem mager mannelijk model op haar Twitterpagina en lokte een stroom van reacties uit. Dit opent opnieuw het debat rond het taboeonderwerp van anorexia bij mannen.

Blogster Poppy Dinsey, van What I Wore Today, postte een foto van een extreem mager mannelijk model op haar Twitterpagina en lokte een stroom van reacties uit. Dit opent opnieuw het debat rond het taboeonderwerp van anorexia bij mannen.

De foto werd genomen tijdens de catwalkshow van YSL in Parijs en toont een size zero mannelijk model met ingevallen wangen. Hoewel Dinsey in haar commentaar bij de foto zelf niets zegt over anorexia, geeft ze wel te kennen het niet eens te zijn met de casting van zulke modellen.

‘Woefully irresponsible model casting at YSL yesterday. Speechless’, schreef de blogster onderaan de foto. Meteen na het posten van de spraakmakende foto kwam er een debat op gang op Twitter – nu ja, zover je uitlatingen van maximaal 140 tekens een debat kan noemen – waarin de gemoederen erg verhit waren.

Pro-ana

De meeste tweeps gaven Poppy gelijk en uitten hun afschuw voor deze castingkeuze. Er waren echter ook enkele – ondertussen verwijderde – negatieve reacties waarin het model verdedigd werd. Een van deze negatieve reacties kwam van een Twitteraar die in haar Twitternaam te kennen gaf zelf pro-ana aanhanger te zijn en anorexia dus niet ziet als ziekte, maar als een levensstijl. Ze vroeg aan Dinsey of ze zich wel heeft afgevraagd hoe dit model zich zou voelen, moest hij dit allemaal kunnen lezen.

‘Er is absoluut NIETS mis met hem’, voegde ze toe. Bovendien vond ze het ongehoord dat Dinsey vergeten te vermelden was dat, hoewel het misschien zo lijkt, het model niet ziek is.

Poppy, die goed besefte dat ze geen absolute uitspraken kan doen over het al dan niet ziek zijn van het mannelijke model, gaf enkel aan dat zijn voorkomen geen gezonde levensstijl deed vermoeden en dat ze de castingkeuze door YSL betreurde.

Focus op de collectie

Bovendien, zo tweette ze, leidt het magere model en de hele heisa errond de aandacht af van de collectie, wat niet de bedoeling kan zijn. ‘Ik kreeg honderden reacties, maar heb geen enkele respons gekregen waarin gezegd wordt dat het model er gezond of aanvaardbaar uitziet, hoewel heel wat stijlvolle vrienden wel genoten van de collectie zelf. Iets wat veel mensen blijken te vergeten’, zo schreef de blogster op haar Twitterpagina.

Afname anorexia op de womenswear shows

Hoewel het probleem omtrent eetstoornissen bij vrouwelijke modellen nog lang niet van de baan is, gaat het, volgens de Daily Mail die een artikel wijdde aan de hele manorexia hetze, toch de goede richting uit bij de casting van de vrouwelijke catwalkmodellen. Er is dan ook heel wat te doen rond te magere modellen – denk maar aan de recente ban op anorectische modellen in Israël – en de aanwezigheid van angstaanjagend magere vrouwelijke modellen wordt steeds zeldzamer.

Toename mannelijke slachtoffers van anorexia

Het voorbeeld van het YSL model doet vermoeden dat hetzelfde niet kan gezegd worden over de modellen op de shows van de mannenmode. We kunnen ons afvragen waarom er wordt gekozen voor een size zero model door YSL wanneer de mannelijke modellenwereld de laatste jaren gedomineerd werd door gezond uitziende jongemannen. Poppy is van mening dat de castingdirector een zekere verantwoordelijkheid heeft en dus goed moet nadenken vooraleer een model dat een ongezond uiterlijk heeft, te casten.

Mannelijke topmodellen zoals Gabriel Aubry, Andrés Velencoso en David Gandy hebben met hun fitte en gezonde uiterlijk de laatste jaren de toon gezet in de wereld van de male models. De reden dat het verschijnen van een ultradun mannelijk model op de catwalk ons zou moeten verontrusten is omdat dit gepaard gaat met een algemene tendens van manorexia.

Recente cijfers, bekend gemaakt door de vereniging voor mensen met een eetstoornis, B-EAT, hebben namelijk aangetoond dat er een stijging in de gevallen van mannelijke anorexialijders is vastgesteld. Voorgaande studies toonden aan dat zo’n tien procent van de gevallen van eetstoornissen bestond uit mannen. Dit zou recentelijk zijn gestegen tot een kwart van de gevallen.

Gebrek aan begrip

‘Eetstoornissen worden nog te vaak geassocieerd met jonge meisjes’, zo zegt B-EAT woordvoerster Leanne Thorndyke. De taboevorming en stigmatisering rond eetstoornissen maakt het, vooral voor mannen, moeilijk om uit te komen voor hun aandoening. Mannen zoeken, zo stelt Thorndyke, minder snel hulp dan hun vrouwelijke tegenhangers.

Hoewel het zien van te magere modellen geen rechtstreekse oorzaak is voor eetstoornissen bij mannen, helpt het de lijders aan een eetstoornis ook niet in de juiste richting. De oorzaak van de ziekte moet gezocht worden bij de geestestoestand van de patiënt, maar het herstelproces kan wel bemoeilijkt worden door de confrontatie met slechte voorbeelden zoals te magere modellen.
(LP)