Humans of New York: de hartverwarmendste plek op het internet

Brandon Stanton © Facebook

“Ik ben gewoon een man met een camera en veel passie”, aldus Brandon Stanton, bezieler van ‘Humans of New York’. Maar wanneer Barack Obama je fotoproject “inspirerend” noemt en Ban Ki-moon met je wil samenwerken, mogen we wel stellen dat Stanton meer doet dan ‘gewoon fotograferen’.

Amerikaan Brandon Stanton doet waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft: met vreemden praten. Gewapend met een fototoestel en een open geest neemt hij foto’s van mensen op straat – eerst in zijn eigen stad New York, later over heel de wereld – om hun verhaal vast te leggen en te verspreiden. Met succes. Dagelijks volgen meer dan vijftien miljoen Facebookfans de wandeling die Stanton maakt en de mensen die hij tegenkomt. Van een jongen in een elektrische rolstoel die geen wheelies meer mag doen omdat zijn batterij dan sneller plat gaat, tot de ex-dakloze die elke ochtend de eekhoorns en vogels voedert in het park “omdat hij weet hoe het voelt om honger te hebben”.

“Ik weet niet wat me precies drijft om bepaalde mensen uit een massa te pikken. Soms is het een opvallende kleur, of een sprekende houding. Ik wil er niet te veel over nadenken want dan ga ik de volgende keer misschien bewuster te werk, en dan is de spontaniteit verloren”, aldus Stanton in Metro US.

Brandon, de wereldverbeteraar

Stantons spontaniteit maakt dat wie naar Humans of New York surft, terechtkomt in een oprechte mensenmozaïek waar afkomst of religie willekeurig door elkaar geweven worden. Precies die verscheidenheid aan verhalen verklaart ook de populariteit van het fotoproject: Brandon Stanton doet meer dan zijn lens richten en klikken. Hij toont ons hoe interessant en mooi een diverse samenleving wel niet is en bouwt een hele gemeenschap gebaseerd op wederzijds respect, waar mensen elkaar vinden en leren begrijpen. “Ik ben niets zonder de mensen die me toelaten hun foto te nemen, en Humans of New York zou niets zijn als mensen niet zouden reageren op de beelden”, vertelt Stanton aan Mashable.

Barack Obama is een fan van het werk van de fotograaf. Via Facebook reageerde de president ook al op foto’s.

Het is onmogelijk om niet geraakt te worden door Humans of New York – in de volksmond liefkozend Hony genoemd. Wanneer je de tijd maakt om even rond te klikken, ga je haast vanzelf geloven in het goede en maakbare van onze maatschappij. Het is dan ook niet verwonderlijk dat al verscheidene enthousiaste petities werden gestart om Barack Obama te overtuigen Brandon Stanton te nomineren voor de Nobelprijs voor de vrede.

‘Potus’ is in ieder geval al fan van het werk van de fotograaf. Begin dit jaar ontmoetten de twee elkaar in het Witte Huis en via Facebook reageerde de president ook al op foto’s op de Hony-pagina. Onlangs nog schreef hij onder een beeld van een Iraanse vader die zijn zoontje prees omdat hij hun perzikenoogst had uitgedeeld aan hulpbehoevenden: “Herkenbaar. Geen grotere vreugd dan als ouder te merken dat je kinderen de waarden en normen die je hen wil bijbrengen ook gaan toepassen. Ik wil blijven werken aan een wereld waar kinderen zoals deze jongen kunnen opgroeien en hun volle potentieel kunnen benutten. Weer een inspirerend verhaal.”

“Ik ben homoseksueel en ik ben bang hoe mijn toekomst eruit zal zien en dat mensen me zullen haten”, was het onderschrift. De post lokte ontelbaar veel bemoedigende reacties uit van mensen die de angstige jongen een hart onder de riem staken.© Brandon Stanton – Humans of New York

De formule van Humans of New York lijkt simpel: als lezer word je gelokt door nieuwsgierigheid (of voyeurisme?), maar blijf je hangen door herkenbaarheid. In de grote stroom gezichten is immers altijd wel een beeld dat je raakt, een quote die je aanspreekt, een verhaal waarmee we ons kunnen vereenzelvigen.

Bruggen bouwen

De webpagina is op haar sterkst wanneer ze mensen in contact brengt met wat hen misschien minder vertrouwd is. Van transgenders en armoede, tot oorlog en rassenconflict: Humans of New York maakt het verschil met andere fotoblogs doordat het bruggen bouwt en complexe thema’s letterlijk een gezicht geeft. Stanton schuwt daarvoor de landsgrenzen niet. In 2012 trok hij voor het eerst naar Iran om daar zijn fotoproject voort te zetten. In de zomer van 2014 begon de fotograaf op vraag van Ban Ki-moon zelfs aan een heuse wereldtournee. In landen als Zuid-Soedan, Israël, Oeganda, Vietnam en India verzamelde hij verhalen om de aandacht te vestigen op het belang van de Millenniumdoelstellingen van de Verenigde Naties. “Ieder mens, overal, heeft recht op voedsel, schoon water, onderwijs en verzorging”, schreef Stanton destijds op zijn Facebookpagina. Dit jaar reisde hij ook naar Pakistan en zette hij zelfs enkele stappen in Europa om de vluchtelingencrisis in beeld te brengen.

Het is niet zo dat ik geweld en terrorisme negeer. Mijn weergave van een land is vaak zachter, sympathieker, en naar mijn mening ook accurater dan wat nieuwsmedia tonen.

Humans of New York trekt naar plekken die het Westen enkel kent van negatieve en tragische nieuwsuitzendingen, richting landen die gestigmatiseerd worden door oorlog, geweld en armoede, maar Stanton toont zijn volgers iets anders dan de stereotypes. Een Pakistaans meisje dat graag chef wil worden in een grote keuken, omdat ze van desserts houdt en dan altijd zal mogen proeven. Iraniërs die hem vragen de groetjes te doen aan Jennifer Lopez. Een jongetje uit Soedan dat kapitein van zijn voetbalploeg is geworden, omdat hij het beste tegen zijn verlies kan. Het zijn verhalen van iedereen, van overal, en ze doen ons voelen alsof we allemaal verbonden zijn op deze gigantische aardbol.

Stanton ziet zijn project dan ook als een manier om een vollediger beeld te geven van een bepaalde plek, zegt hij aan The Guardian. “Het is niet zo dat ik geweld en terrorisme negeer. Ik reis gewoon niet naar landen op zoek naar die verhalen. Mijn weergave van een land is vaak zachter, sympathieker, en naar mijn mening ook accurater dan wat nieuwsmedia tonen.” Een van de sterkste portretten dat de voorbije jaren op Humans of New York verscheen, was dat van een Congolese man die naast een foto staat van een Afrikaans kind dat zijn magere handje uitsteekt voor voedsel. “Wij houden hier niet van deze foto’s. Het is niet juist om een volledig continent te minimaliseren tot een beeld als dit. Het is niet juist dat andere mensen ons zo zien, en het is niet juist om onszelf zo te zien.”

Hoewel Stanton soms rauwe situaties schetst, laat hij zijn figuren steeds in hun waardigheid. “Dat is heel belangrijk voor mij”, zegt de fotograaf in verscheidene interviews. “Ik wil niet dat die mensen terechtkomen in een mallemolen van kritiek of (voor)oordelen. Ik wil ook niet dat ze daarvoor hoeven te vrezen. Gelukkig krijg ik van bijna iedereen die ik fotografeer achteraf te horen dat het voor hen een positieve ervaring was.”

Mooiste plek op het internet

Meer dan twee miljoen dollar, zoveel werd er bij elkaar gesprokkeld toen Brandon Stanton zijn fans opriep om een vuist te maken tegen de slavenarbeid in de Pakistaanse baksteenindustrie, nadat hij Syeda Ghulam Fatima en haar organisatie Bonded Labor Liberation Front in beeld bracht. Het eerste miljoen was al na een etmaal ingezameld.
Meer dan twee miljoen dollar, zoveel werd er bij elkaar gesprokkeld toen Brandon Stanton zijn fans opriep om een vuist te maken tegen de slavenarbeid in de Pakistaanse baksteenindustrie, nadat hij Syeda Ghulam Fatima en haar organisatie Bonded Labor Liberation Front in beeld bracht. Het eerste miljoen was al na een etmaal ingezameld. © Brandon Stanton – Humans of New York

Dit alles maakt van de Humans of New York-pagina ̩̩n van de hartverwarmendste plekjes op het internet Рal stuurt Stanton dat wel vakkundig in die richting. Hatelijke commentaren worden snel verwijderd, enkel de bemoedigende woorden blijven over, en als meevoelende lezers een geportretteerde persoon graag willen helpen, geeft Stanton daarvoor de nodige contactgegevens. De Hony-community zette al verscheidene spontane acties en crowdfundingcampagnes op poten en Stanton zamelde al miljoenen in voor van liefdadigheid.

Logisch dus, dat een verhaal zo bezield en bezielend als Humans of New York voor een sneeuwbaleffect zorgt. Van Humans of Phnom Penh tot Humans of Borgerhout: Hony inspireerde al honderden copycats. Of de volgelingen het nu doen om de bijbehorende faam, of omdat ze echt iets willen veranderen in hun omgeving: Brandon Stanton is de man die van ‘zijn volk’ ook ‘ons volk’ maakt, en ons leerde praten met vreemden en onbekenden.

www.humansofnewyork.com

Wie is Brandon Stanton?

– 31 jaar.

– Werkte drie jaar als beursmedewerker, werd ontslagen, verhuisde van Chicago naar New York.

– Vatte het ambitieuze plan op om tienduizend New Yorkers te fotograferen op straat, om een beeld te schetsen van de grootstad en haar inwoners.

– Humans of New York heeft ondertussen zijn naam en betekenis behoorlijk overstegen. Stanton reist de wereld rond op zoek naar verhalen.

– Zijn Facebookpagina telt op moment van schrijven 15,5 miljoen fans.

– Het gelijknamige boek stond wekenlang in de bestsellerlijsten. Stantons tweede bundeling ‘Stories’ is sinds 14 oktober verkrijgbaar.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content