Geen idee waar in de hemel Mercurius zich ergens bevindt, maar als ik lees dat hij ‘retrograde’ staat, bereid ik me voor op chaos en misverstanden. Mercurius creëert verwarring in retrograde, en ik wacht geduldig af tot hij weer zijn gewone traject volgt om grote beslissingen te nemen en contracten te tekenen. Eclipsen houd ik ook in de gaten. Nieuwe en volle manen, zonsverduistering… Het hangt ervan af in welk huis ze staan, maar ze kunnen voor behoorlijk wat emotionele toestanden zorgen. Uiteraard weet ik dat de planeten in de hemel er niet voor zorgen dat mijn computer crasht, de trein wordt geannuleerd en de kapper ziek is. Maar toch… Op momenten van algehele confusie wend ik mij tot Shelley von Strunckel – hoe kun je met zo’n naam iets anders worden dan een astrologe – en zij stelt me gerust. Want planeten veranderen altijd wel weer van plaats, en er komen altijd betere tijden.

Logica vertelt mij dat ik mijn lot (grotendeels toch) zelf in handen heb, dat ik mijn eigen leven kan bepalen, dat mijn toekomst echt niet in de sterren geschreven staat, net zo min als op een groot bord in Brussel Centraal. En toch consulteer ik Shelley von Strunckel, The Astrology Zone van Susan Miller en Astrolutely van Penny Thornton. “De energieke Mars is aan een tocht door je teken begonnen”, zegt Shelley. “Dat betekent veel reizen en opwindende nieuwe ideeën uitvoeren.” In het Engels klinkt het serieuzer. “Deze week staat de realiteit centraal”, zegt Penny. “Wees eerlijk met jezelf en herbekijk je plannen.” En op een of andere manier heb ik daar iets aan. Typisch vrouwelijk, zeggen mijn vrienden.

Sociologieprofessor Phil Zuckerman suggereert dat vrouwen zich meer aangetrokken voelen tot waarzeggerij, bijgeloof en astrologie omdat ze historisch gezien altijd weinig controle over hun leven hebben gehad. “Mannen kiezen rollen waarin dominantie en macht centraal staan. Vrouwen zoeken naar psychologisch comfort en blijvende steun. Vrouwen leren niet dat het leven maakbaar is, dus als het een bocht neemt, kijken ze naar de sterren voor raad omdat ze er niet van uitgaan dat ze de oplossing in zichzelf kunnen vinden.”

Verder is er iets wat psychologen het Forer-effect noemen, naar Bertram Forer die het experiment uitvoerde. Hij liet zijn studenten een tekst lezen, samengesteld uit verschillende horoscopen, en liet hen beoordelen of de analyse klopte. Op een schaal van 5 scoorde de tekst gemiddeld 4,2. Bijna iedereen vond dus dat de karakterschets op hem/haar van toepassing was. Beweringen als : “Je wilt graag dat anderen je aardig vinden en bewonderen, maar bent ook geneigd tot zelfkritiek”, of “Je straalt discipline en zelfbeheersing uit maar van binnen ben je soms een onzekere tobber”, haast iedereen herkent zich er in, en in horoscopen werkt dat net zo. Het is waarschijnlijk een slechte gewoonte, maar ach, het kan zo leuk zijn, zo’n astrologische opsteker. Maar dat is dan weer gesproken als de weifelende vis die ik ben.

lene.kemps@knack.be

LENE KEMPS

Nieuwe en volle manen, zonsverduistering… Het hangt ervan af in welk huis ze staan, maar ze kunnen voor behoorlijk wat emotionele toestanden zorgen