KISS & TELL

© GETTY IMAGES

Seks is geen taboe meer en vrouwen eisen hun deel van de pret op. Maar hoe loslippig zijn ze als ze uit het bed klappen? Moeten mannen vrezen dat voor iedere vrouw die ze minnekozen ook een kliek vriendinnen op de hoogte is van hun bedmanieren?

Hij stond aan de overkant van het zebrapad op groen licht te wachten. Grijzer en gegroefder dan in mijn herinnering, ik moest diep in de spelonken van mijn geheugen afdalen voor ik hem kon plaatsen. Maar toen wist ik het: de masochist! Zijn voornaam wilde mij niet te binnen schieten, maar geen twijfel mogelijk: hij was het, de kerel met de overmoedige krullen op wie mijn vriendin Greet ooit zwaar verkikkerd was geweest. Vele zaterdagavonden lang had ze in de bruine kroeg naar hem staan koekeloeren en op een avond had ze prijs. Omdat de ontmoeting zich in de late jaren zeventig afspeelde, dat losbandige tijdperk waarin we de pil hadden en nog geen aids, had ze hem onverwijld naar haar hol gesleept. Waar bleek dat de nieuwe verovering er speciale wensen op nahield: ‘Sla mij, doe mij pijn’, smachtte hij, waarna mijn verbouwereerde vriendin hem een paar weifelende tikken had gegeven, maar het ontbrak haar aan motivatie. Hoe ook, toen ze de volgende morgen vroeg de deur uit moest, liet ze hem uitslapen. Jawel, een wildvreemde kerel, met rare goestingen bovendien, hoe onbegrensd was haar vertrouwen in de mensheid. En wat trof ze aan toen ze thuiskwam? Bloed op het beddengoed! Begrijp me niet verkeerd, geen sloten bloed, misschien had hij gewoon drie dikke muggen doodgemept, maar wij griezelden liever over de vreemde rituelen waaraan de zelfpijniger zich in zijn eentje zou hebben onderworpen. Want uiteraard had Greet me het voorval in geuren en kleuren verteld, zodat ze me veelbetekenend in de ribben kon porren telkens we de minnaar-van-één-nacht ontwaarden. Nee, het werd niets tussen die twee, er zat geen spatje dominantie in mijn vriendin. Maar zo prikkelend was haar relaas geweest dat ik de man meer dan dertig jaar later nog altijd herkende.

BLIJVENDE BRON VAN VERWONDERING

Dat mannen versteld zouden staan als ze wisten hoe expliciet vrouwen onder elkaar vaak zijn als ze het over hun seksleven hebben, merkte een jonge collega onlangs op. Het is ook een populair thema in televisieseries, van het geriatrische Golden girls tot het rauwe Girls van de millennials: vriendinnen die over hun seksleven kwekken. Tijdens het shoppen, in de sauna, bij een wit wijntje aan een marmeren cafétafel, op de skilift. In Sex and the City zijn de seksuele passanten nauwelijks het bed uit of Carrie en co hangen al aan de telefoon om hun ervaringen te delen. Vibrators, al dan niet besneden penissen, exotische standjes, golden showers, het komt allemaal aan bod. Karikaturaal misschien, maar voor velen herkenbaar.

Je zou denken dat intussen alles over seks gezegd en geschreven is, maar toch blijft het een onuitputtelijke bron van verwondering en mysterie, en dus een boeiend gespreksonderwerp. Er zijn natuurlijk uitzonderingen: vrouwen die nog liever doodvallen dan hun intieme leven prijs te geven en mannen die er vrijelijk over praten, maar over het algemeen lijken vrouwen onder elkaar toch wel loslippiger. Dat hoeft niet te verwonderen: doorsnee praten vrouwen nu eenmaal meer, over van alles, en meer in detail. Een man zal bijvoorbeeld zeggen dat hij inkopen gedaan heeft, een vrouw dat de parking van de Delhaize weer zo vol stond, dat ze Annie tegengekomen is en dat de Sindo, de Spaanse wijn die zo lekker smaakt bij zeevruchten, in de aanbieding was.

Waarom dat zo is, daarover bestaan verschillende theorieën, sommige min of meer wetenschappelijk, andere in de sfeer van Allan en Barbara Pease, auteurs van Waarom mannen liegen en vrouwen altijd schoenen kopen. De FOXP2-proteïne zou er voor iets tussen zitten, het zogenaamde taalgen waarvan vrouwen 30% meer zouden hebben. Een meer pittoreske uitleg is dat in de prehistorie verzamelaarsters in groepjes naar eetbare wortels en bessen op zoek gingen, wat gezelliger was al babbelend. Als mannen gingen jagen, waren ze wel zo slim om met handgebaren en een minimum aan geluid te communiceren, kwestie van de prooi niet te alarmeren. “Flauwekul”, zegt de Nederlandse wetenschapsjournaliste Asha ten Broeke in haar boek Het idee M/V. Volgens haar bestond dat soort rolverdeling in de oertijd helemaal niet en gingen de vrouwen toen gewoon mee op jacht.

Hoe ook, uit een onderzoek van het departement Human Development and Family Studies onder studenten van de Amerikaanse Penn State University bleek dat de meisjes (68%) veel vaker met elkaar over seksuele onderwerpen communiceerden dan de jongens (42%), en zich daarbij ook beter op hun gemak voelden.

Seksuologe Kaat Bollen, auteur van Boek der lusten, ziet verschillende redenen waarom vrouwen onder elkaar over seks praten : “Om ervaringen te delen, informatie te vergaren, een band te scheppen, te toetsen wat ‘normaal’ of acceptabel is. Veel vrouwen moeten een drempel over vooraleer ze het over intieme onderwerpen durven te hebben, maar eens over die drempel heen kan er vaak erg veel en diepgaand besproken worden. Naargelang de leeftijd zullen bepaalde behoeftes centraal staan.”

VROUWEN SNEL VERTROUWELIJK

Een kleine rondvraag in mijn eigen vrienden- en kennissenkring bevestigt die stelling. Marion (42) verwondert zich wel eens over het gemak waarmee ze met andere vrouwen over vertrouwelijke dingen kan praten. “Soms hoef je ze zelfs niet goed te kennen. Je ontmoet elkaar op een cursus of in de wachtzaal van de dokter, het klikt en voor je het goed beseft, zit je in een ‘Ja, dat heb ik ook al meegemaakt’-gesprek. Vorige zomer raakte ik in Spanje in gesprek met een gescheiden vrouw van mijn leeftijd die voor het eerst op vakantie was met een man die ze via het internet had leren kennen. Na jaren alleen zijn vond ze het vrijen met die nieuwe geliefde heel onwennig en ze moest duidelijk haar hart eens luchten. Toen ik mijn man iets over dat gesprek vertelde, vond hij het heel vreemd dat we op korte tijd tot zo’n graad van intimiteit gekomen waren.”

Tanja (39) herinnert zich vooral pittige gesprekken uit haar seksuele wonderjaren. “Ik was volle achttien toen ik voor het eerst met mijn vriend naar bed ging. Hij drong er al veel langer op aan, maar ik was streng opgevoed en doodsbang om zwanger te worden. Toen het er na veel ‘handwerk’ in donkere hoekjes eindelijk van kwam, en eens de nogal pijnlijke ontmaagding achter de rug, ging er een nieuwe wereld voor mij open. Het was alsof we seks met ons tweeën uitgevonden hadden. We kregen er maar niet genoeg van en ik kon er ook mijn mond niet over houden bij mijn vriendinnen. Omdat we allemaal in ongeveer dezelfde fase van relaties zaten, was seks een heel populair gespreksthema. Tegenwoordig praat ik er bijna nooit meer over, niet met mijn man en niet met vriendinnen. Als je al zo lang samen bent, content bovendien, wat valt er dan nog te melden? Omdat we elkaars mannen goed kennen, zou het ook een beetje gênant zijn.”

Iris (27) deelt vooral hilarische voorvallen met haar vriendinnen. “Erotiek en passie, allemaal opwindend en spannend, maar de seks zelf is toch vaak nogal sukkelachtig of gewoon grappig. Soms maak je dingen mee waarvan je op het moment zelf al denkt : doodzonde om dit niet verder te vertellen. Zo waren Kris en ik vorige zomer een week alleen in het afgelegen vakantiehuisje van zijn ouders in de Dordogne. Op een namiddag waren we in volle actie op het tapijt in de living, toen ik ineens een paar schoenen door de glazen terrasdeur zag. Die bleken toe te horen aan de boer van iets verderop die een mandje eieren kwam brengen. De man schrok even hard als wij, l’amour l’après-midi was duidelijk nieuw voor hem. Die anekdote is inmiddels toch wel een favoriet uit mijn repertoire.”

Het onderzoek van Penn State onder mannelijke en vrouwelijke studenten peilde ook naar de meest frequente gespreksonderwerpen. Nummer één bij beide groepen was het uiterlijk van het andere geslacht. Ook het minst besproken topic was hetzelfde: verkrachting tijdens een date of door een bekende. Jonge vrouwen praatten frequenter dan jonge mannen over alle mogelijke andere aspecten van relaties en seks : dating en romantiek, seksuele gevoelens, hun eigen uiterlijk, vrijen, contraceptie, onthouding, menstruatie, zwangerschap, seksueel overdraagbare aandoeningen. Er was maar één onderwerp waar jongens meer over praatten dan meisjes : masturbatie.

EN DE MANNEN?

Kaat Bollen denkt dat er een groot verschil is tussen mannen in groep en in een één-op-één-situatie. “In groep zal het gesprek vaak oppervlakkig of anekdotisch blijven, maar in het gezelschap van één goede vriend is er plaats voor meer diepgang. Toch denk ik dat mannen het moeilijker hebben om zich kwetsbaar op te stellen, omdat ze niet geleerd hebben dat kwetsbaarheid niet per se zwakte is.”

Seksuoloog Alexander Witpas ziet verschillende redenen waarom mannen onder elkaar niet gemakkelijk over seks praten. “Binnen het gezin, waar een jongere een model krijgt en oefening in het bespreken van intieme dingen, praten meisjes vaker met hun moeder over dat soort zaken dan jongens met hun vader. Al was het maar omdat moeders informatie geven over menstruatie en voorbehoedsmiddelen, wat de deur opent voor andere onderwerpen. Er wordt veel over mannen en seks gepraat, of tégen mannen, maar weinig mét mannen. Je kunt natuurlijk zeggen: mannen moeten zich niet laten doen en dat zelf te berde brengen. Maar dat is niet simpel, want we leven in een klimaat waarin je het gevaar loopt om via de sociale media meteen een hoop bagger over je heen te krijgen als je persoonlijke emoties prijsgeeft. In Vlaanderen alleen al zijn er 250.000 mannen die vóór hun achttiende het slachtoffer werden van seksueel misbruik; daar hoor je nog altijd relatief weinig over.”

De platitude wil dat als mannen onder elkaar over seks praten het vooral opschepperij is over hun veroveringen en prestaties. Alexander Witpas: “De beeldvorming van mannelijke seksualiteit wordt beheerst door één groot cliché: seks bij mannen is supersimpel. Zelfs bij hulpverleners vind je dat idee terug. Alsof het om een soort veredelde machines gaat die louter reflexmatig reageren: toon ze een blote vrouw en ze zijn klaar voor actie. Ook bij mannen gaat het om emoties en persoonlijkheid, dat is even complex als bij vrouwen. Maar als je die dooddoeners maar vaak genoeg herhaalt, dan zou je ze nog gaan geloven ook. Mannelijke seksualiteit komt tegenwoordig ook vaak in een negatief kader aan bod, naar aanleiding van ongewenste intimiteiten of geweldpleging. Het zet mannen niet meteen aan om ongedwongen over hun seksualiteit te praten.”

Ook de media spelen een rol : wat bladen als Cosmopolitan, Viva en Flair van in het begin onderscheidde van de meer traditionele vrouwenbladen, was dat er vrijelijk over seks geschreven werd, vaak vanuit persoonlijke ervaringen. Ik wil de mannen niet de kost geven die wel eens stiekem in Flair snuisterden om te weten wat vrouwen op dat vlak bezighield. Want in de (eerder zeldzame) mannenbladen vind je misschien wel foto’s van schaars geklede schoonheden, maar verder gaat het toch vooral over avontuur, sport, politiek, reizen, auto’s en motors. Ik kan binnen ons taalgebied zo een hele rist vrouwelijke columnisten opnoemen die over hun eigen seksleven schreven of schrijven : Yvonne Kroonenberg, Lydia Rood, Mieke Debruyne, Heleen Debruyne, Amélie O, Fleur van Groningen, Murielle Scherre… De website Charlie staat vol persoonlijke verhalen van vrouwen. De mannelijke tegenpolen zijn schaars, op een enkele Guus Excuus in Flair na. Herman Brusselmans schrijft eerder over liefde dan over seks, en als hij het doet, is het satire.

Kaat Bollen: “Ik denk dat vrouwen relatief gemakkelijk scoren door het over seksualiteit te hebben omdat we het niet zo snel verbinden met het oude cliché van de terughoudende vrouw. Zowel mannen als vrouwen lezen het graag. Openhartigheid? Ik kan het alleen maar aanmoedigen. Dat sommige vrouwen eerder met vriendinnen dan met hun partner over seks praten komt doordat met een vriendin het evenwicht tussen nabijheid en afstand ideaal is. Je partner wil je niet kwetsen.”

Alexander Witpas is sceptischer: “Tegenwoordig gaat men ervan uit dat over alles gepraat moet worden, maar het kan op veel verschillende manieren gebeuren. Met zeuren en klagen schiet je niet veel op, je kunt elkaar ook de put in praten. En je partner achter zijn rug ridiculiseren, dat komt de relatie zeker niet ten goede.”

Op geen enkel vlak liggen normen en waarden zo ver uit elkaar als bij seksualiteit. Wat voor de een perfect aanvaardbaar is, is voor de ander een absolute no-no. Wie uit het bed klapt, weet maar beter tegen wie en wanneer. Voor mijn verjaardag nodigde ik ooit een aantal vriendinnen uit verschillende fases van mijn leven uit, waarvan sommigen elkaar niet kenden. Op een bepaald moment vertelde één van hen smakelijk over de live seksshow die ze met haar man in Parijs bezocht had, waarbij de actie in netten boven het publiek plaatsvond. Niet mijn idee van een ontspannend avondje uit, maar soit, ieder diertje zijn pleziertje. Maar een aantal van de aanwezige vrouwen werden regelrechte ijspegels van afkeuring, wat de feestvreugde niet echt ten goede kwam.

Tekst Linda Asselbergs

SEKSUOLOGE KAAT BOLLEN: “Vrouwen praten over seks om ervaringen te delen, informatie tevergaren, een band te scheppen, te toetsen wat ‘normaal’ of acceptabel is”

IRIS – 27: “Soms maak je dingen mee waarvan je op het moment zelf al denkt: doodzonde om dit niet verder te vertellen”

SEKSUOLOOG ALEXANDER WITPAS: “De beeldvorming van mannelijke seksualiteit wordt beheerst door één groot cliché: dat seks bij mannen supersimpel is”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content