‘Werk harder of je wordt ontslagen’: nieuw rapport vernietigend voor Cambodjaanse textielsector

© Reuters

Human Rights Watch, de NGO die zich inzet om schendingen van de mensenrechten aan de kaak te stellen, liet zopas zijn allernieuwste rapport op de wereld los. En dat is niet mals voor de Cambodjaanse kleding- en textielindustrie.

‘We mogen geen pauze nemen om even naar het toilet te gaan. We moeten op zondag werken, maar worden hiervoor niet extra vergoed. Een middagpauze is een uitzondering. Zwangere vrouwen worden ontslagen omdat ze volgens de fabriekseigenaars niet productief genoeg zijn.’ Dit zijn maar enkele van de getuigenissen die Human Rights Watch (HRW) liet optekenen tijdens hun onderzoek in meer dan 73 fabrieken in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.

Belabberde regelgeving

De textiel- en kledingindustrie is van essentieel belang voor de economische situatie in Cambodja. Maar liefst 700.000 mensen worden in deze sector tewerkgesteld, zowat negen op tien onder hen zijn vrouwen.

Vrouwen maken het grootste deel uit van de arbeiders in de textielsector.
Vrouwen maken het grootste deel uit van de arbeiders in de textielsector.© REUTERS

HRW interviewde meer dan 340 mensen voor dit onderzoek, waaronder ook 270 werknemers uit 73 verschillende fabrieken in Phnom Penh. Daarnaast voelden ze ook vakbondsleiders, vertegenwoordigers van de overheid en van bekende modelabels (onder meer H&M en Adidas) aan de tand. HRW ging in zijn onderzoek na hoe het gesteld is met de regelgeving in deze sector en in welke mate deze wordt gevolgd. De resultaten zijn erg teleurstellend.

Contracten van bepaalde duur als drukkingsmiddel

Eén van de belangrijkste inbreuken die HRW liet optekenen, was het illegale gebruik van contracten van een beperkte termijn. Op die manier slagen fabrikanten erin hun werknemers onder de duim te houden, want zo kunnen ze dreigen met het niet verlengen van een contract. De arbeiders durven niet voor hun rechten op te komen uit vrees voor het stopzetten van hun contract.

Een medisch attest toonde aan dat ik moest geopereerd worden en dus even afwezig zou zijn. Ik werd op staande voet ontslagen.

Een jonge vrouw getuigt in het rapport over deze praktijken. ‘Ik werkte al een hele tijd via een contract dat telkens na vier maanden werd verlengd. Op een dag had ik last van een zware bloedneus en moest ik een dokter raadplegen. Mijn werkgever liet me niet gaan, maar ik besloot toch een dokter op te zoeken. Die bezorgde me een attest dat ik een operatie moest ondergaan en ik dus even afwezig zou zijn op het werk. Ik werd op staande voet ontslagen.’

Verplicht overwerken zonder vergoeding

De Cambodjaanse wetgeving stipuleert ook dat overwerken mogelijk is, maar dan enkel op vrijwillige basis. De werkelijkheid is echter allesbehalve zo mooi. Arbeiders worden ook, op straffe van het verliezen van hun werk, verplicht om te overwerken. In sommige gevallen wordt de wetgeving misleid door het gebruik van onderaannemers. Deze kleinere fabrieken, waar een deel van de productie naar wordt afgeleid, worden minder streng gecontroleerd en kleuren dus makkelijker buiten de lijntjes. Arbeiders die tewerkgesteld zijn in deze fabrieken krijgen het dus nog harder te verduren.

Vakbonden als luis in de pels

Vakbonden zijn in vele landen, ook het onze, niet altijd zo’n graag geziene gast. In Cambodja bewijzen ze echter hun grote nut door het op te nemen tegen fabriekseigenaars. Iets wat werknemers in hun eentje niet durven. Fabrieken houden er echter een antivakbondsmentaliteit op na en dat werken ze uit op hun personeel. Arbeiders hebben schrik om zich te groeperen tot een vakbond uit schrik voor repercussies, zoals het afnemen van een deel van hun loon of zelfs hun job.

Van de 1200 fabrieken die Cambodja rijk is, werden slechts 10 fabrieken tussen 2009 en 2013 door de overheid beboet.

Aangezien het grootste deel van de tewerkgestelden vrouwen zijn, is ook seksueel verbaal en fysiek geweld nooit veraf. Daarnaast is kinderarbeid nog steeds niet uitgeroeid. Maar wie hoopte dat de Cambodjaanse overheid hier paal en perk aan stelt, komt bedrogen uit. Van 2009 tot 2013 werden slechts 10 fabrieken, Cambodja telt er in totaal zo’n 1200, beboet en tegen 7 fabrieken werden gerechtelijke stappen gezet.

‘Maak de fabrikanten publiekelijk bekend’

HRW richt zich in zijn besluit tot zowel de Cambodjaanse overheid als tot de vele modelabels die hun items produceren in één van de vele fabrieken. ‘Labels moeten de namen van hun fabrikanten openbaar maken’, klinkt het bij HRW. Op die manier worden fabrikanten gedwongen zich aan de regelgeving te houden. ‘Bovendien moeten modemerken gezondheid en veiligheid van de arbeiders ook in de contracten met hun fabrikanten laten opnemen.’ Voer voor discussie, dit nieuwe rapport van HRW. (AB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content