Martine Gyselbrecht

Voor Martine Gyselbrecht is textiel een medium waarin ze zich kan uitdrukken, het is haar leven.

Wie. Textielontwerpster Martine Gyselbrecht.

Hoofdkwartier. Gent.

Stijl. Eigenzinnig, met een fascinatie voor materialen en een enorme zin voor vernieuwing.

Samengevat. “Textiel is voor mij wat een pen is voor een tekenaar: een medium waarin ik mij kan uitdrukken. Dat is mijn leven. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat ik er op een dag mee zou stoppen”, stelt ontwerpster Martine Gyselbrecht.

De ontwerpster heeft haar hele leven dan ook consequent aan het creëren van experimentele weefselstalen gespendeerd. Haar atelier is een soort laboratorium, waarbij de tactiele beleving een grote rol speelt. Het resultaat zijn stoffen die niet alleen erg mooi zijn, maar ook getuigen van technisch vernuft en industrieel inzicht.

Het magische jaar ’68 is ook voor Martine Gyselbrecht belangrijk. Ze verhuist dan naar de beroemde Limacommune in Sint-Martens-Latem. Voor ze uiteindelijk toch terug in Gent belandt, woont ze nog op het platteland in Merendree. Daar helpt ze bij het scheren van de schapen. Van de wol spint ze garen, dat ze daarna kleurt met bijvoorbeeld sap van de bloemen in het veld. Dat artisanale aspect zal altijd belangrijk blijven in haar werk.

In die periode leert ze ook kunstenaar Octave Landuyt kennen, die een grote inspiratiebron voor haar is. Pas in 1989 gebruikte ze voor het eerst zelf synthetische garens. Haar constante vernieuwingsdrang leidt er bijvoorbeeld toe dat ze metalen draden combineert met textiel, wat eigenlijk ‘not done’ was.

In 2000 mag ze de Publieksprijs Henry Van de Velde in ontvangst nemen, negen jaar later is de hoogste onderscheiding voor design in Vlaanderen en België haar deel: de Henry Van de Velde Award voor Loopbaan.

Opvallend. Gyselbrecht hecht veel belang aan haar zelfstandigheid, zodat ze in alle vrijheid kan experimenteren. Die mentaliteit zorgt er ook voor dat ze steeds op de hoogte is van de nieuwe technologieën. “Ik ontwerp textiel op een ambachtelijke manier aan mijn weefgetouw. Maar ik hecht veel belang aan nieuwe materialen en nabehandelingen. Als ik les geef, zeg ik altijd tegen mijn studenten: ‘mocht ik nu 20 jaar zijn, ik zou het helemaal zien zitten om volop te experimenteren met al die nieuwigheden'”, besluit de ontwerpster.

Elien Haentjens