DE RUGZAK VAN RUBENS

Jeff Koons: "De Gazing Ball-schilderijen en de handtassen zijn niet zomaar kopieĆ«n. Ze overstijgen dat, ze worden iets anders." © LOUIS VUITTON MALLETIER Ā© LEWIS MIRRETT

Takashi Murakami, Yayoi Kusama en nu Jeff Koons : Louis Vuitton werkt al jaren samen met de groten der aarde uit de hedendaagse kunst. Koons’ collectie handtassen en accessoires ligt op 28 april in de winkel.

Zwevende basketballen, stalen konijnen en een ballonhond : het oeuvre van kitschkoning Jeff Koons is even duur als controversieel. Ook verwijzingen naar de kunstgeschiedenis schuwt hij niet. Voor zijn samenwerking met Louis Vuitton baseerde Koons zich op de Gazing Ball Series, grootschalige reproducties van schilderijen van oude meesters verrijkt met een blauwe spiegelbal. Die reproducties zette hij voor Vuitton om naar lederwaren, waaronder een rugzak van Rubens en een draagtas van Da Vinci.

Opmerkelijk : Koons is de eerste die toestemming kreeg om het bekende LV-monogram van Vuitton te veranderen in zijn initialen : JK.

Waarom baseerde je de collectie op de Gazing Ball Series ?

Jeff Koons : Gazing Ball gaat over hoe je jezelf kunt overstijgen en een rijker leven leiden, dankzij iets dat groter is dan jezelf. Ik heb voor deze handtassen artiesten gekozen die precies dat hebben gedaan. Ze zeiden : “Deze artiest vind ik interessanter dan wat ik zelf doe”, want al deze kunstenaars verwijzen in hun werk naar een andere kunstenaar.

Waarom juist diƩ vijf kunstenaars ?

Ik wilde vijf verhalen die mooi overbrengen wat we met deze samenwerking wilden bereiken. Daarom kozen we Rubens’ Tijgerjacht, de Mona Lisa van Leonardo Da Vinci, Fragonards Meisje met de hond, Titiaans Mars, Venus en Cupido en Van Goghs Korenveld met cipressen. Het is een mengeling van landschapsschilderingen, dynamische taferelen, intieme werken over de liefde… Eigenlijk zit de hele canon van de kunstgeschiedenis erin, in zijn volle breedte, en vanuit een hedendaags standpunt. De artiesten zijn met elkaar verbonden : zo is de Tijgerjacht van Rubens gebaseerd op Leonardo’s De slag bij Anghiari.

Je benadrukt in interviews dat je werk emoties wil oproepen. Welke emoties hoop je los te maken met deze tassen ?

Een van de redenen waarom ik zo graag met Vuitton werkte, is ons gedeelde verlangen om via onze creaties te communiceren met het publiek.

Goed, we vinden het belangrijk dat de naad op een handtas recht loopt. Maar we willen ook de eigenaars van die tas duidelijk maken dat we om hen geven. Ik hoop dat wie de tas koopt of hem aanschouwt, die band ook voelt. En niet alleen met de kunstenaar die erop wordt afgebeeld. Wie een Van Gogh-tas heeft, heeft niet alleen een band met Van Gogh. Want Van Gogh hield van Gauguin en van Rubens en van de oude meesters. Leonardo Da Vinci hield van Verrocchio en Uccello.

Ze zijn, opnieuw, allemaal met elkaar verbonden. Ik geloof dat we door kennis te nemen van ideeƫn, onszelf kunnen veranderen. We kunnen betere mensen worden, onszelf overstijgen, en ik geloof dat ik dat kan overbrengen aan de volgende generatie.

Als kind maakte je al kopieƫn van oude meesters in de garage van je vader.

Ik ben de oude meesters beginnen te schilderen toen ik een jaar of negen was. Mijn vader had een meubelwinkel, hij was een interieurdesigner, en hij was eigenlijk mijn eerste verdeler. Mijn ouders hebben me veel steun en vertrouwen gegeven. Toen mijn eerste schilderijen klaar waren, hing mijn vader ze in de etalage van zijn showroom.

Maar de Gazing Ball-schilderijen en de handtassen zijn niet zomaar kopieƫn. Ze overstijgen dat, ze worden iets anders.

Verwijs je ook naar de geschiedenis van Vuitton ?

Vuitton werkt alleen met het beste van het beste. Als ik aan een nieuw project begin, verwacht ik dat, zodra de eerste stalen binnenkomen, ik de makers wat moet bijsturen in een bepaalde richting. Bij Vuitton kwamen de stalen binnen en dacht ik : ‘Wow ! Zoiets heb ik nog nooit gezien.’ Men werkt bij Vuitton alleen met de beste ambachtslui en de beste materialen. Het is hun manier om te tonen dat ze geven om hun klanten.

Ik heb hetzelfde in mijn vak. Als ik zoveel tijd steek in het oppervlak van een beeld of de afwerking van een schilderij, dan is dat omdat ik de toeschouwers wil laten voelen dat ik om hen geef.

Elke tas heeft een leren hanger in de vorm van een konijn, een verwijzing naar je oeuvre. Wat zegt dat konijn over Jeff Koons ?

Het kan verschillende betekenissen hebben : voor de ene symboliseert het de Playboy bunny ; voor de ander is het een symbool van verrijzenis.

Ik heb gekozen om het konijn te gebruiken, omdat het een van mijn meest iconische beelden is. Ik wilde iets dat direct zou duidelijk maken: ‘Dit is een Jeff Koons-tas.’

Beschouw je deze collectie als kunst of als mode ?

Als ik ze in een vakje zou moeten stoppen, dan zou ik zeggen : kunst. Kunst is iets dat ons meer bewust maakt van het leven, van ons potentieel, van wat we kunnen worden.

Ben je eigenlijk geĆÆnteresseerd in mode ?

Als ik uitga, draag ik graag een mooi pak. Dan voel ik me prima op mijn gemak. Maar er zijn ook momenten dat ik ervan geniet om in mijn studio een jeans en T-shirt te dragen.

Ook dat is een vorm van mode. Het is een manier om te communiceren over onze lichamen en onze omgeving. Alles in het leven draait om de filosofische dialoog tussen het interne en het externe leven en hoe die twee elkaar beĆÆnvloeden. Dat is wat me boeit aan mode.

Tekst Ellen De Wolf

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content