Voor u gesproken in Milaan: Alessandra Facchinetti

Katrin Swartenbroux sprak in Milaan met ontwerpster Alessandra Facchinetti die een verleden heeft bij Prada, Gucci, Moncler en Valentino. Sinds twee jaar gaat ze het avontuur met Pinko aan.

Twee jaar geleden ging Alessandra Facchinetti met Pinko het Uniquenessavontuur aan. Hoewel de naam misschien wat hoogmoedigheid doet vermoeden is dat ook wat de collectie is: uniek. Uniqueness staat volledig los van alle trends en seizoenen en wordt enkel online of via pop-up shops verkocht.

Het project is nu al aan de derde collectie toe, ook nu weer van de hand van Alessandra Facchinetti, een naam die u misschien geen belletje doet rinkelen, maar in de modewereld van behoorlijk veel belang is geweest. Facchinetti heeft een verleden bij Prada, Gucci, Moncler en Valentino, en kan in deze samenwerking met Pinko eindelijk haar eigen ding doen. Wij spraken Alessandra Facchinetti in de Pinko showroom in Milaan, waar ze tijdens de modeweek post houdt.

Is het toevallig dat je steeds bij Italiaanse merken terechtkomt of wil je net bijdragen aan de rijke Italiaanse modebranche? Alessandra Facchinetti: Daar heb ik eigenlijk nooit over nagedacht. Ik ben gewoon de ene uitdaging na de andere aangegaan zonder echt te denken: ‘ik zoek Italiaanse labels om bij te werken want ik ben zelf Italiaanse’. Hetzelfde verhaal met Uniqueness: de eigenaar van Pinko, toevallig een Italiaan, geloofde in mijn kunnen en samen hebben we dit project aangepakt.

Dus je zou je ontwerpen dan ook niet ’typisch Italiaans’ beschrijven? Facchinetti: Nee, eigenlijk niet. Het publiek dat mijn kleding mooi vindt is ontzettend internationaal; er zijn Aziaten, West- Europeanen, Arabieren, Amerikanen,… Dat was ook mijn doel: een digitaal project als Uniqueness mòèt wereldwijd mensen aantrekken, anders kon ik evengoed een vaste winkel ergens openen.

Je hebt al een hele weg afgelegd als ontwerpster, zie je dit project als een onderdeel van je reis of heb je -nu je volledig je eigen ding kan doen- je einddoel bereikt? Facchinetti: Dit is heel zeker een project dat ik nog een lange tijd wil voortzetten. Ik zeg niet dat dit mijn eindhalte is, maar ik weet nu wel beter wat ik leuk vind aan ontwerpen en wat ik van de toekomst wil; en dat is mijn visie kunnen doortrekken.

Zou je nog onder de vlag van iemand anders kunnen ontwerpen? Facchinetti: Zeker wel, als dat modehuis in kwestie gelooft in mijn visie en capaciteiten zou ik dat nog steeds willen doen. Maar op dit moment wil ik me even focussen op het Uniquenessproject.

Het is opvallend hoe onbekend jouw naam eigenlijk is terwijl je toch een indrukwekkend CV hebt. Heb jij dan niet dat narcistische van andere ontwerpers die hun naam oh zo graag onder een merk zien? Zelfs ontwerpers die voor andere modehuizen ontwerpen, zoals een Riccardo Tisci bijvoorbeeld, slagen erin hun naam af en toe te droppen. Facchinetti: Goh, daar ben ik niet zo mee bezig. Ik wil op de eerste plaats dat mensen de kwaliteit van mijn producten goed vinden en dat ze zich kunnen vinden in het verhaal achter mijn collecties. Natuurlijk zou ik geen nee zeggen aan een eigen vlaggenschip, een label met mijn naam, maar op dit moment hoeft dat niet per sé.

Is het net moeilijker of makkelijker nu je alleen werkt? Bij Valentino ben je uiteindelijk moeten stoppen omdat je te weinig rekening hield met Valentino’s archieven, maar ik kan me voorstellen dat een eigen project opstarten zonder iemand die je stuurt na al die jaren toch behoorlijk indrukwekkend moet zijn. Facchinetti: Ik vind het zalig! Ik kan doen wat ik wil en hoe ik het wil. Ik hoef geen rekening te houden met de ziel van een merk of een bestaand cliënteel; ik moet zelfs geen rekening houden met seizoenen.(lacht) Omdat het een online project is waar mensen het hele jaar door kleding kunnen kopen heb ik dan ook voor alle seizoenen ontworpen. Er zitten winterjassen bij mijn collectie, uiteraard, maar evengoed dunne regenjasjes, jurkjes of korte rokken. Ik probeer niet te denken in termen van doelpubliek of trends, maar eerder in termen van key items. Iedereen heeft een perfect passende jurk nodig, of een leuke regenjas. Uiteraard heeft iedere lijn wel een beetje een thema dat de collectie samenhoudt en dit jaar heb ik me laten inspireren door het Oosten, zoals je kan zien in bepaalde vormen en prints. Ik wou dat de kleding urban was, maar toch een beetje escapistisch.

Wat trok je het meeste aan in dit project? Was het net omdat je je eigen ding mocht doen? Facchinetti: Dat was zeker een pluspunt, maar het interessantste vond ik het hele webverhaal en hoe deze collectie zou gaan leven online, dat heeft me echt over de streep getrokken.

In België zijn al verschillende ontwerpers ten onder gegaan omdat hun marketingmachine het onlinehoofdstuk een beetje hebben overgeslagen. Is het belangrijk voor een ontwerper vandaag de dag om online te zitten? Facchinetti: Ontzettend belangrijk! Als ontwerper probeer je net altijd de tijdsgeest te vatten in je collecties, maar als je dat niet kan doortrekken naar de manier waarop je collecties gaan leven, bijvoorbeeld op facebook of in webwinkels, waar sta je dan nog? Daarom heb ik ook heel intensief aan de website meegebouwd en heb ik zelfs een beetje html geleerd. Ik weet zeker dat dat me in de toekomst nog van pas zal komen, en denken we niet allemaal een beetje aan de toekomst?

Katrin Swartenbroux, verslaggeefster in Milaan