Slangen in het Paradijs

Meer mannennieuws uit Parijs: een stoet pakken bij Raf Simons en Napoleon bij John Galliano.

Meer mannennieuws uit Parijs: een stoet pakken bij Raf Simons en Napoleon bij John Galliano.

De show van Raf Simons, in een tuin met paradijselijke allures, heeft, wat ons betreft, een uitzonderlijk hoog kitschgehalte. Vorig seizoen herontdekte de Limburgse ontwerper het Italiaanse maatpak, dit keer voert hij er de excessen van een bepaalde Italiaanse stijl aan toe. De sfeer is, zoals wel vaker bij Simons, agressief en (als je er over begint na te denken) reactionair.

De collectie doet ons denken aan de architectuur uit het tijdperk van Mussolini: een moderne update van grootsprakerig classicisme (de bijhorende casting is uitstekend). De show opent met klassieke, sombere pakken, en vervolgt met een lusteloze oefening haal-eens-een-pak-uit-elkaar. De voering komt dan bijvoorbeeld gedeeltelijk langs buiten te zitten, wat geen bijster origineel idee is. Andere pakken worden uitgerust met zware lederen riemen of corsetachtige aanghangsels: een stylingtruc die de banaliteit van de kleren moet verbergen.

Een aantal stukken is op de rug versierd met een enorm RS-logo, waarin een slangensilhouet is verwerkt (bijna à la Ed Hardy): toch wel een dieptepunt tijdens deze modeweek. Slangen maken ook elders in de collectie hun opwachting: als print, maar ook in de kapsels van de modellen. Een aantal stukken is wel aantrekkelijk, maar tegelijk ook louche: uniformachtige truien en pakken in een militair groen, als gegoten voor enigszins perverse soldaten in een film van Visconti.

Simons heeft aangekondigd, zo meldt de Amerikaanse pers (die hem verafgoodt), dat hij niet langer wilt bekend staan als een ontwerper die is geobsedeerd door tienerjongens. Hij wilt voortaan volwassen high fashion maken. Wat drijft een ontwerper ertoe zijn eigen publiek te verloochenen?

Riccardo Tisci, de Italiaan aan het hoofd van Givenchy, brengt al enkele seizoenen gelijkaardig agressieve, door stylingeffecten gedreven mannencollecties met een esthetiek die men, allicht met gevoel voor overdrijving, fascistisch zou kunnen noemen. Hij blijft komende zomer volharden.

Dan liever John Galliano. Die leeft ook in een parallelle wereld, maar zijn visie op de mannenmode is tenminste amusant. Hij showt in het vervallen, met grafitti volgespoten Piscine Molitor aan de rand van het Bois de Boulogne. Ook Galliano laat zich inspireren door krijgslust, in de persoon van Napoleon Bonaparte. Maar bij hem is oorlog kinderspel. Je gaat er met een glimlach naar buiten, niet met een wrang gevoel.

Jesse Brouns.

Bekijk alle foto’s van de mannenmode in Parijs hier.