Milaan: Decadent, Gucci?

De modeweek van Milaan begint in Paris-Orly, op de vlucht naar Linate, met Alitalia. Op zetel 1A, ter rechterzijde, zit Emmanuelle Alt, de hoofdredactrice van de Franse Vogue. Op zetel 1E, langs de linkerflank, met zonnebril: Etienne Russo, de belangrijkste Belg in de modecoulissen (hij zet met met zijn bedrijf, Villa Eugénie, de spectaculairste défilés van de modeweken op het getouw, waaronder die van Chanel).

Op zetel 2A signaleer ik een oude bekende: Peter Philips, de Belgische beauty director van Chanel. Hij is onderweg naar Milaan voor de shows van Fendi en Jil Sander, “en voor een bezoek aan onze fabriek in de buurt van Milaan.”

Zo gaat het verder, tot helemaal achterin Economy. De voltallige moderedacties van Elle, Numéro, Marie Claire en Glamour; de verslaggevers van de Herald Tribune en een handvol andere kranten. En tussen de persattachés (M/V) van Jil Sander en Tod’s, op 8B: Knack Weekend.

Art nouveau bij Gucci Ik begin mijn modeseizoen met Gucci (ik kan erger bedenken). De zomercollectie van Frida Giannini stond in het teken van hard deco, met veel glanzend metaal. Voor de winter keert de ontwerpster van Gucci nog iets verder terug in de tijd, naar de art nouveau van Victor Horta en consoorten.

De uitnodiging van zwartboordkarton is bedrukt met fluwelen bloemen, en de zaal is eveneens belegd met fluweel in een auberginetint. De sfeer van Gabriele D’Annunzio en Bruges la Morte.

Duister fluweel Fluweel, in duistere tinten zwart, groen en blauw, is een belangrijk thema in de collectie. Net als orchideeën (gebruikt als print), en zwarte zwanen (jurken van veren). Giannini werkt ook met doorkijkstoffen en halfedelstenen. Er zijn riemen als de embrasses van kasteelgordijnen. De muziek wijfelt tussen opera en electro (met een symfonische interpretatie van Kraftwerks The Model als compromis).

Een mooie, romantische, ingetogen collectie, ver van de Russische nouveau riche-esthetiek waar Gucci tot enkele seizoenen terug in excelleerde. Decadent, Gucci? Niet echt. De blondines in de kleren van Giannini zijn als de onschuldige heldinnen van een donker melodrama. Fay Wray in de greep van King Kong.

Tussen ladders en verfpotten Bij Fay heerst een gelijkaardige sfeer van decadente romantiek. Maar dat heeft vooral met de setting te maken: een authentiek paleis langs Corso Venezia, waar tussen de antieke meubels elementen van een schildersatelier zijn opgesteld. Tussen de ladders en de verfpotten staan meisjes in kleren (ontworpen door Aquilano en Rimondi, eerder bij Ferré) die nochtans allesbehalve zwaar op de hand zijn.

De focus ligt op houwtje-touwtjejassen, met de typische Fay-sluiting, gedragen over korte croco rokjes. Ik aanschouw de tableaux vivants met mijn eerste glas prosecco van het modeseizoen in de hand, en een schuimpje hard merengue. Decadent? Niet echt.

De eerste dag van de modeweek eindigt in Corso Monforte, in de nieuwe (eerste) flagshipstore van Vionnet. Het Franse merk, een historische naam, is al enkele seizoenen in Italiaanse handen. De winkel is reusachtig, en minimalistisch ingericht, met hier en daar een verwijzing naar het erfgoed van Madeleine Vionnet (marmeren vloeren, spiegellijsten van geöxideerd koper). Barbara en Lucia Croce, de recent aangestelde, nieuwe ontwerpsters van Vionnet, debuteren volgende week in Parijs.

Geruchten rond Jil Sander

Vandaag op het programma in Milaan: Max Mara, Fendi en Prada, en allicht nogal wat gesprekken over de berichten, in de Duitse editie van Gala, dat Jil Sander terug de draad opneemt bij het merk waaraan ze haar naam gaf. Wat dan weer zou betekenen dat de hele modecarrousel opnieuw in gang wordt gezet. Gaat Raf Simons dan uiteindelijk toch naar Dior? Wordt vervolgd.

Jesse Brouns

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content