Een doe-maar-gewoon-moment

In Milaan wordt deze week de mannenmode voor de herfst en winter 2009 voorgesteld.

Hoe reageren merken en ontwerpers op de wereldwijde recessie? Is alles nog als tevoren, of staan we aan het begin van een nieuw tijdperk? Eerste belangrijke vaststelling tijdens de mannenmodeweek van Milaan, die afgelopen weekend begon: de mode zoekt houvast in zijn roots.

Bij Burberry krijgen we de roots binnengelepeld in de vorm van het beige, rood en zwarte ruitmotief van het merk. Christopher Bailey had die ruit de voorbije seizoenen bijna volledig geweerd uit zijn collecties. Maar met de crisis is ze terug: als sjaal, of als bedruksel op een tenger hemd. Bailey speelt verder met volumes, met wijd en smal: er zijn maxicoats en minipakjes, korte jasjes en extralange truien en cardigans. Kort samengevat: een Laten-we maar-gewoon-doen-collectie. Fijn, en minder nostalgisch dan we van Bailey gewoon zijn.

Elders in Milaan (om niet te zeggen: overal) wordt terugegrepen naar de roots van de mannenmode ? klassieke pakken en mantels in degelijke stoffen en sombere kleuren. Bij Jil Sander zijn de pakken, zoals kon worden verwacht, gesublimeerd eenvoudig, hoofdzakelijk in variaties van grijs. Met een stevige nadruk op de zandlopervorm. De collectie van Prada is in grote lijnen vergelijkbaar: de beide merken mikken op een vergelijkbaar publiek. Prada is klassieker dan gewoonlijk, veiliger. Zoals elders wordt ons een illusie van tijdeloosheid voorgehouden.

Vivienne Westwood neemt haar roots letterlijk. Haar collectie is geƃĀÆnspireerd door haar tuinman, Andy, die trouwens ook meeloopt. Een leuk idee ?en een zeldzame vrolijke show in Milaan ? maar de uitwerking mist samenhang. De workwear in de versie van Westwood is misschien net iets te proper. Ook Emporio Armani (met David Beckham op de eerste rij) spreekt in zijn shownotities van groene kleren en het belang van de aarde. Hij heeft het dan vooral over kleur. Alleen de laatste passages van de show zijn opwindend, met een reeks stoere sneeuwuniformen.

De roots van Dolce e Gabbana zijn geografisch: hun collectie heet Sicilia (Siciliƃ”was in de jaren tachtig en negentig al een belangrijke inspiratiebron voor het duo). De eerste passages zijn voorspelbaar: er duur uitziende donkere pakken voor aanhangers van de mafioso-look. De pyjamalook van deze zomer krijgt een logisch vervolg met een reeks gematelasseerde broeken en jasjes: de matras als toevlucht (voor het geld dat je niet meer aan de bank durft toe te vertrouwen, maar ook voor je werkloze zelf).

Onze favoriete -want meest authentieke- collectie van het weekend is die van Missoni: cabans en pakken en patchworktruien in typisch Britse stoffen, al dan niet met patchworkeffecten (dikke wol, herringbonetweed). Ruig en gevoelig tegelijk, en uitstekend geschikt voor de personages in een eentwintigste-eeuwse versie van het werk van Charles Dickens. Of met andere woorden: een geslaagde oefening in recessie-chic.

Jesse Brouns

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content