vintage alom

Redactie Knack

11-05-2010, 22:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:26

categorie

nostalgisch huis-kamerrestaurant

keuken 6,5

decor 7

comfort 7

service 7,5

prijs/kwaliteit geproefde menu 6,5

Alles wat vintage is, is momenteel in de mode. Die retrospullen zijn vaak niet meer dan vlooienmarkt- of legerdesheilsdesign, want niet alle materiaal uit de jaren vijftig, zestig en zeventig heeft een stilistische waarde. De inrichting die horecaondernemer Kasper Stuart gebruikt voor zijn nieuwe Huiskamerrestaurant & Bar Josephine’s druipt van de nostalgie. Voor de Dry Martini Bar werden een reeks gecapitonneerde banken en fauteuils met passementerie bijeengezocht die mooi zijn door hun lelijkheid. Om de vintagescene compleet te maken zijn er staande schemerlampen met poederkleurige kappen.

Wij werden onthaald door Danielle Stuart, die er in haar vintage kleedje uitzag als Josephine. Wij vleiden ons neer in een van de laagzittende banken en genoten van de drankenkaart. Die verzamelt de grote klassieke cocktails met vermelding van hun geboortejaar : Manhattan 1870, Tom Collins 1874, Old Fashioned 1895, Singapore Sling 1915 enz. Het werd natuurlijk een Dry Martini (8 euro), niet shaken, zoals James Bond hem graag heeft, maar stirred, zoals dat in 1963 werd vastgelegd en volgens de kunst wordt geserveerd met een olijf en niet met een twist of lemon ! Een jonge ober kwam langs met een presenteerbordje met rauwe ham : dat is pas stijl !

Chef-kok is Marcellino Moortgat. Hij werkte in de keuken van Neuze Neuze. Het repertoire dat hij samenstelde is Belgisch met wereldse invloeden. Er waren twee voorgerechten : een fris-zomers vegetarisch slaatje van tabouleh, kort in olijfolie gebakken groenten, panna cotta van tomaat en zalf en chips van rode biet (9 euro) en perfect gegaarde Mechelse asperges met geprakt hardgekookt ei en gesmolten boter en zonder het parfum van nootmuskaat (16 euro). Er waren ook twee verschillende hoofdgerechten. Aan de ene kant Iers lendenribstuk, spijtig genoeg te lang gebakken, waardoor het vlees droog en taai op het bord kwam, weliswaar met correcte bearnaise, smakelijke nostalgische pont-neuf-aardappelen en gemengde sla (22 euro) ; aan de andere kant varkenswang, die als droge taaie brokken in het bord lagen, te midden van kalfsjus met hibiscus, gebakken belle de Fontenay-aardappel en lentegroenten (19 euro).

Gelukkig was er de wijn, The Hedonist 2006, een biodynamische rode, vol rood fruit en peper, gemaakt door Walter Clappis uit de Australische McLaren Valey (38 euro). ” Increase pleasure, reduce pain”, vermeldde het etiket gepast.

Taart van Brabantse verse kaas, harde kruimelkorst en bosvruchten vormden de afsluiting van een wisselvallige maaltijd.