De neogotische spitsbogen reiken nog naar de hemel, de hoge plafonds herinneren aan het sacrale karakter van dit gebouw, waar ooit kinderen hun catechismus opdreunden. Toch is dit nu een luchtige, erg ruime en eigentijdse gezinswoning.

In Bazel, onder de kerktoren, wonen Natascha Coolsaet en Antoon Van Coillie met hun twee zonen Felix en Jerôme. Natascha is architecte, en samen met haar man is ze actief in de projectontwikkeling met hun firma Conaco Real Estate. Dat ze in een ongewoon huis wonen, is daarom niet erg verwonderlijk. “Het gebouw werd in de tweede helft van de negentiende eeuw door gravin Vilain XIIII opgetrokken naast het kasteel Wissekerke om de kinderen van het dorp te onderwijzen”, legt Antoon uit. “Tot de jaren zestig werden hier de catechismuslessen gegeven. Daarna zette het verval in. Wij hebben het gekocht en gerenoveerd tot woning.”

Het huis zit heel logisch in elkaar, en hoewel enkel de voorgevel en de zijgevel nog oorspronkelijk zijn, heb je toch niet het gevoel dat hier ingewikkelde ingrepen zijn gebeurd. Het gebouw bestond aanvankelijk uit slechts één open ruimte zonder verdiepingen. Net als in kerken had het neogotische ramen zeer hoog in de muur. Natascha : “Om praktische redenen hebben we verdiepingen aangebracht, en omwille van de imposante ramen zijn we op de eerste verdieping gaan wonen. Beneden bevinden zich onze werkkamers, die ramen hebben op de achtertuin. Vanuit mijn bureau is er ook een directe toegang tot de zitkamer en de keuken, via een soort diensttrap. Zo kan ik mijn werk en mijn huishouden ideaal combineren.”

In de hal ervaar je nog de grootsheid van de architectuur. “Hier hebben we de ruimte geheel open gelaten, waardoor het oorspronkelijk monumentale en kerkelijke karakter van het gebouw voelbaar blijft.”

De eerste verdieping hield Natascha zo open mogelijk, met een ruime zithoek rond de open haard, een lange tafel direct aansluitend op de keuken, en een half-open keukenhoek met zicht op de tuin. Boven de leefruimte bevinden zich de slaapkamers, en in de nok van het dak de kamer van Max en Alicia, de volwassen kinderen van Antoon, die hier slechts af en toe verblijven.

Natascha: “In de eerste plaats moest dit een leefhuis zijn, was het uitgangspunt in mijn ontwerp. Hoewel de architectuur heel monumentaal aandoet, wilde ik wel een gezellige plek waar het prettig wonen is met de kinderen. Vandaar het open plan en de combinatie van oude en nieuwe meubelen, die in de eerste plaats comfortabel moeten zijn. Het was niet mijn bedoeling om een modieuze woning te creëren. Integendeel. Ik hou wel van hedendaagse luxe, maar een huis mag geen showroom zijn. Daarenboven heeft mijn man een totaal andere smaak dan ikzelf. Hij is een ware anglofiel. Zijn eigen bibliotheek is dan ook een eiland binnen dit huis, met Engelse meubelen, oude schilderijen en parafernalia. Maar ook in de rest van de woning staan meubelen die hij van zijn familie geërfd heeft, wat leidt tot een gezellige mix.”

Door Owi Foto’s Verne

Natascha Coolsaet : “Hoewel de architectuur heel monumentaal aandoet, wilde ik wel een gezellige plek waar het prettig wonen is.”