Ook bij de VDAB voelt men de crisis, al brengt die dan niet alleen kommer en kwel. Steeds meer mensen die hun baan verliezen, volgen immers een opleiding voor een andere job. En zowel bij de overheid als in het bedrijfsleven winnen pleitbezorgers van permanente bijscholing nu snel terrein.

Ja, de meesten van ons zijn nog mijlenver verwijderd van de multiple careers en de universiteiten voor het leven die trendwatchers al jaren in de lucht zien hangen. Maar blijkbaar wil de Belg toch niet bij de pakken neer blijven zitten. Als de kenniseconomie en een steeds langere levensverwachting ons niet omtoveren in slash/slashers, zoals de polyvalente, zichzelf voortdurend heruitvindende werknemers van de toekomst genoemd worden, dan zorgt een diepe recessie daar misschien wel voor. De meeste cursisten bij die VDAB kiezen trouwens voor minder crisisgevoelige sectoren. Zo lijkt onder meer de zorgsector, toch op demografisch vlak, de komende decennia verzekerd van een gunstige ‘conjunctuur’.

En als de VDAB nu eens trendvoorspellers zou opleiden ? Ook die hoeven namelijk niet meteen voor hun job te vrezen. Marketingbudgetten mogen dan krimpen, een trendwatcher komt altijd van pas. Zeker nu consumenten de vinger op de knip houden en ook bedrijven niet meer weten wat ze met al die tegenstrijdige berichten moeten aanvangen.

Vraagt u het maar aan Tom Palmaerts van het Gentse bureau Trendwolves. De jonge dertiger werd vorige maand door het Nederlandse tijdschrift SecondSight uitgeroepen tot trendspecialist van het jaar en deelt zijn inzichten met klanten als Dexia en de overheid. Eentje daarvan is dat jongeren aan personal branding doen, en in die zin aan het langste eind trekken tegenover marketeers en reclame. Bedrijven die aan de bak willen komen, moeten dus op eieren lopen. “Het zijn de jongeren die merken maken of kraken”, zei Palmaerts vorig jaar in De Standaard.

Aan zulke stellingen werd de voorbije jaren nauwelijks nog getwijfeld. Maar dat was voor de economische crisis natuurlijk, Ć©Ć©n die critici van de moderne consumptiemaatschappij de wind in de zeilen geeft. Leest u bijvoorbeeld eens Obsessive Branding Disorder van de Amerikaanse journalist Lucas Conley, een boek dat onlangs in het Nederlands vertaald werd. Volgens Conley zijn we niets minder dan ‘merkenziek’, gebrainwasht door merken die zich op honderd en een manieren in ons hoofd nestelen en ons aankoopgedrag beĆÆnvloeden. En de machtige consument dan ? Die is volgens Conley een illusie, een verhaal om ons toch maar over de streep te trekken.

Toch vind ik het aanstekelijk, dat onstuitbare optimisme van nogal wat trendgoeroes. Zelf zeggen die gewoon veranderingen op de consumentenmarkt te registeren, maar hun analyses en buzzwoordjes hebben vaak het effect van een doosje Prozac. De machtige consument, de autonome werknemer, de ethische onderneming : wie een en ander optelt, kan alleen maar concluderen dat een betere wereld voor het grijpen ligt. En laat het dan al eens om self-fulfilling prophecy’s gaan, de stempel die trendwatchers als opiniemakers, mediafiguren en marktonderzoekers drukken op het bedrijfsleven kan moeilijk overschat worden. Mede dankzij hun inzichten investeren ondernemingen toch maar in talent, in menswaardige productieomstandigheden en in liefdadigheid en sociale projecten. Dat ze bij de VDAB dus niet te lang dralen : er zit muziek in trendwatchen.

Info : www.trendwolves.be. Merkenziekte (21,50 euro) van Lucas Conley is verschenen bij uitgeverij Business Contact, ISBN 978-90-470-0086-0.

Wim Denolf

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content