Gisteren zijn in het Vlaams Parlement de jaarlijkse Henry Van de Velde Awards & Labels uitgereikt, zeg maar onze design-Oscars. Voor ontwerpers en bedrijven in de sector zijn het belangrijke prijzen. Bovendien werd voor deze vijftiende editie het prijzengeld voor de Awards verdubbeld tot 5000 euro. Maar zo’n Award geeft vooral erkenning en opent deuren. Vorig jaar was ontwerpster Linde Hermans het Jong Talent. “Het heeft me een heel druk jaar opgeleverd”, vertelde de ontwerpster aan onze designjournaliste Leen Creve. “Niet alleen herkennen mensen mijn werk nu beter, ik heb er ook concrete opdrachten aan overgehouden. En het is fijn om te weten dat mensen mijn werk appreciëren.”

Dit jaar krijgt handtassenontwerper Michaël Verheyden de Award Jong Talent 2008. Verheyden is opgeleid als industrieel vormgever, maar wil het liefst in meerdere disciplines actief blijven. Hij maakte naam met een eigen tassencollectie en Leen Creve wist tijdens een boeiende ontmoeting de getalenteerde en enthousiaste ontwerper te ontfutselen dat er plannen zijn voor een Homecollectie (‘Chic hoeft er niet dik op te liggen’, pagina 20).

Culinair talent was vorige week in groten getale in Brugge bijeengekomen voor het eerste International Food Pairing Seminar The Flemish Primitives. Onze culinaire ploeg gaf vanzelfsprekend present ( Weekend Knack was ook mediapartner van dit evenement) en was razend enthousiast. Zo omschrijft Pieter van Doveren het seminarie als een “evenement dat culinaire festivals zoals in Madrid en San Sebastian evenaart”. In ‘Explosie van creativiteit’ (pagina 66) krijgt u het verslag van de kruisbestuiving tussen koks en wetenschappers en achtergrond bij food matching en food pairing, waarbij dat laatste een belangrijk element is in de moleculaire keuken.

Mijn dochter is zes geworden en voor haar verjaardag reserveerden we bij het wokrestaurant in onze buurt (door de kinderen ‘De Grote Vuren’ genoemd). Het is zo’n gemoedelijk restaurant waar ze voor je verjaardag de lichten doven, Happy Birthday opzetten en met vuurwerk aan je tafel komen. Als trotse ma had ik de verjaardag natuurlijk gesignaleerd. Maar toen de muziek en de lichten doofden, dacht ik aan het psychologiestuk ‘Van blunderbos tot schaamrood’ (pagina 46) van Linda Asselbergs. Daarin ging ze op zoek naar gênante en beschamende situaties en vooral : hoe mensen daarop reageren. Van “Oeps, een foutje” tot stamelen met een vuurrood hoofd (over dat laatste beweert ze zelf te kunnen meespreken). Misschien zou mijn dochter die overweldigende aandacht niet zo leuk vinden ? Vóór het vuurwerk onze tafel bereikte, kon ik haar nog net inlichten. Ze was nadien wat overweldigd, maar niet gegeneerd, met dank aan Linda.

Trui Moerkerke