De defilés die hij organiseerde voor grote modemerken, zijn ver weg. Etienne Russo neemt even de tijd om op adem te komen in Brussel. Het kader : hedendaags zowel als tijdloos. De sleutelwoorden : comfort, rust en sereniteit.

In het kantoor van Etienne Russo, Villa Eugénie in Brussel, hangt een uitvergroting van een historisch defilé dat hij regisseerde voor Dries Van Noten. We zien een solitair model, met op de achtergrond een reusachtige, veelkleurige muur met 128.000 bloemen, een puur natuurbeeld waar de Antwerpse modeontwerper bijzonder aan gehecht was.

Opvallend in hetzelfde kantoor is verder de grote, gelakte vergadertafel en de eindeloze rij prachtige boeken over mode, architectuur, design, kunst… Ze liggen allemaal op een zeer lange console, in stapels van vier of vijf. “Ik hou er niet van mijn hoofd te moeten draaien om de titel van een boek te lezen. Door ze zo te leggen, worden het objecten, kun je er je vingers over laten glijden en ze rustig doorbladeren. En een kaft zegt toch veel meer dan een rug.”

Dezelfde zin voor organisatie zien we in het stadsappartement dat Etienne Russo voor zichzelf inrichtte, in samenwerking met twee gerenommeerde architecten, Etienne van den Berg (Iceberg) en Glenn Sestig (Glenn Sestig Architects). Bernard Tournemenne, de partner van Glenn Sestig, was verantwoordelijk voor de keuze van de kleuren. Glenn Sestig : “We zijn uitgegaan van twee elementen : het gebouw en de persoonlijkheid, of beter nog, het levensritme van Etienne. Het gebouw, in de stijl van de jaren 1940, oogt strak. Dit was het vertrekpunt om te kiezen voor – wat ik noem – non-kleuren. Dat wil zeggen, behalve zwart alleen neutrale, grijze tinten, grijs-wit… Etienne wordt voortdurend geconfronteerd met een wereld die zeer reactief is, vol opwinding en stress, een explosie van kleuren. Zijn initiële briefing was dan ook gebaseerd op drie sleutelwoorden : comfort, rust en sereniteit.”

De flat bevindt zich op de benedenverdieping en bestaat uit twee delen. De hal geeft toegang tot de eetkamer en de salon. Tegenover de ingang zien we de aanzet tot een lange gang, die naar het slaapgedeelte leidt. De nachthal is aan weerszijden volledig bekleed met lambriseerwerk, van onder tot boven gelakt.

Schittering, spiegeling en weerspiegeling zijn hier alomtegenwoordig. Aan weerszijden van de salon, waar vroeger schoorsteenmantels waren, werden grote vlakken van rookglas aangebracht. De gelakte tafel reflecteert de kubieke luchter, een bijzonder ontwerp van Glenn Sestig.

“Dit interieur kan niet worden opgehangen aan een specifieke stad of cultuur. Dit kan evengoed Parijs, Londen of New York zijn”, zegt Etienne Russo. “Ik denk dat dat vooral te maken heeft met de schaarse decoratieve elementen. Weinig zaken sturen de blik, behalve twee of drie elementen die mijn professionele activiteiten oproepen, zoals het boek van Helmut Newton.”

Verder zien we nog een grote pop, de Bearbrick, een custom-ontwerp van Karl Lagerfeld voor Chanel, geproduceerd in een beperkte serie van 2000 exemplaren. Haar exacte naam is Chanel x Medicom 1000 % Bearbrick. Het beroemde Parijse merk Colette verkocht ze in exclusiviteit.

Etienne Russo bekent dat hij een passie heeft voor kunstfoto’s. Een van zijn favoriete werken hangt in zijn slaapkamer, boven het bed. Het is een foto van Joachim Schulz, en doet denken aan een gerimpeld doek. Hij past goed bij de superbe plaid op het bed, van kasjmier en bont, afgeboord met daim.

Achter een van de deuren in de gang bevindt zich de sobere badkamer in zwart en wit. Toch is alles met de grootste zorg uitgekozen, te beginnen bij de badkuip van Boffi. De wat ingesloten ruimte maakt optimaal gebruik van de reflecties van de spiegels en het rookglas.

“Niet het object is voor mij belangrijk. Het gaat om de essentie. En ik hoef ook niet de laatste trends op het gebied van meubelen in huis te hebben. De sofa’s in de salon zijn tijdloos. Ze zijn een creatie van Vladimir Kagan. Tom Ford koos ze voor de winkels van Gucci. Wat me vooral aantrekt, is de vermenging van verschillende genres, maar wel binnen een strak kader. Zo concipieer ik ook de defilés of de evenementen die we organiseren. Die mix van genres is de moderniteit van vandaag. Het is in elk geval mijn manier van werken.”

Tekst en foto’s Jean-Pierre Gabriel

Rookglas en gelakte oppervlakken bepalen de sfeer : gedempte schittering, spiegeling en weerspiegeling zijn alomtegenwoordig.