Categorie : zuiders eethuisje voor mensen met geld

Keuken : 8

Decor : 8

Comfort : 7,5

Service : 7

Prijs/kwaliteit geproefde menu : 7

Uit respect voor de Italiaanse streekkeuken en ook en vooral om eten op tafel te hebben voor haar vijf kinderen, begon moeder Graziella Anzalone twintig jaar geleden met een eenvoudig eethuisje in een allochtone buurt. Samen met haar kinderen Nadia en Giovanni werd de zaak uitgebouwd tot een intieme en sfeervolle bistro, waar alles afgestemd is op mensen met niveau. Op de borden komen smakelijke transalpijnse streekgerechten, met zorg bereid uit de beste producten. Aan deze klasse en verfijning hangt een prijskaartje. Die gepeperde prijzen zorgen voor een natuurlijke selectie van de gasten. Mocht zich per vergissing toch iemand met het onjuiste profiel aan de gesloten deur melden (je moet bellen om binnen te kunnen), dan krijgt deze bezoeker te horen dat “de zaak vol is”. Het selecteren leerde Nadia van haar moeder, die erop wees dat men uiteindelijk geld won door niet iedereen binnen te laten. Door selectief te zijn, wist Senza Nome na verloop van jaren een indrukwekkende clientèle op te bouwen : gekroonde hoofden, kopstukken uit de politiek, sterren van het scherm en businesstycoons voelen zich allemaal thuis in deze beschermde omgeving.

Nadia leidt het zaalgebeuren met brio en Giovanni zet de gerechten op punt, die door een Portugese kok worden bereid. De uitvoering geschiedt door personeel dat in huis is opgeleid en dat overal vandaan komt, behalve uit België en Italië. Op de eigenaars en de ingrediënten na, is er in Senza Noma dus eigenlijk weinig Italiaans !

Wij reserveerden telefonisch onder een schuilnaam (‘Verhofstadt’ of ‘Di Rupo’ marcheren niet, want die kennen ze bij Senza Noma maar al te goed), belden aan de buitendeur en zagen er blijkbaar belangrijk genoeg uit om naar een tafeltje doorverwezen te worden. Rond ons zaten geslaagde mannen met elegante vrouwen. Wij genoten van de mooie en warme omgeving, maar misten het vrolijke Italiaanse gebabbel dat je in een Italiaans eethuis met authentieke keuken verwacht. Dat wil niet zeggen dat de meisjes uit Brazilië en ex-Joegoslavië, die ons in het Frans bedienden, niet vriendelijk en efficiënt waren. Op hun optreden was niets aan te merken.

Ook hadden wij moeite om een flesje wijn onder de 50 euro te kiezen : het werd uiteindelijk een La Segreta Planeta 2006 (33 euro of bijna vier keer de aankoopprijs !). De paarsgekleurde, frisse en milde nero d’Avola uit Sicilië wist het smakelijke eten op een bescheiden manier te begeleiden.

SENZA NOME

Koninklijke Sinte-Mariastraat 23

1030 Schaarbeek

02 223 16 17.

Zaterdagmiddag en zondag gesloten.

Molto gustoso (heel smakelijk)

Primi piatti : ‘orechiette’ of oortjes van deeg met Italiaanse worst en tomatencoulis (20 euro) en spaghetti met doorsmakende bottarga (geperste en gepekelde kuit van tonijn), knoflook, olijfolie en pikante pepertjes (22 euro).

Carni : ‘scaloppine di vitello’ of sneetjes kalfsvlees met salie, ham, fontinakaas en wittewijnsaus (30 euro) en ‘ossobuco’ of keurig van het bot gehaald draadjesvlees, als vormtaartje gepresenteerd met merg, groenten en stoofjus (32 euro).

Alles wat op het bord kwam, was zonder meer lekker, wat ook zou moeten als je de prijzen bekijkt. Ons budget was opgesnoept en wij lieten de nagerechten ongemoeid.

Door Pieter van Doveren / Foto’s Jan Caudron