Ligging : op het platteland van de Camargue I Sfeer : eeuwenoude gebouwen met oud en hedendaags meubilair I Reistijd : anderhalf uur vliegen naar Marseille, een uur rijden naar Le Sambuc I Prijzen : duur

Toegegeven, het is even rijden en zelfs enkele minuten varen tot bij de Mas de Peint, maar de rit loont de moeite. Aan het eind van een lange oprijlaan, omzoomd met metershoge bamboestruiken en roze laurier, rijst een indrukwekkend geheel van gebouwen op, omringd door het desolate landschap van de Camargue.

In het hart van de kleine verzameling gebouwen staat een mas die meer dan vier eeuwen oud is en gebouwd werd door lakenhandelaar Antoine Peint. Die had geld geleend aan de stad Arles, maar toen het uur van terugbetalen was aangebroken, kwam er geen geld op de tafel. Waarop de handelaar voorstelde om de schuld in gronden te vereffenen, iets waar hij wel bij voer. In die jaren werden hier vooral schapen gekweekt, maar sinds twee generaties woont de familie Bon op het domein, en die begon er in 1979 stieren te fokken. In de buurt telen ze ook graan en rijst, en sinds 1994 baten ze hotelkamers uit in de gebouwen rond de centrale mas.

In de grote lounge met de warm gele muren zakken de gasten weg in de fauteuils, zitten rond de open haard met de verschillende kranten die er liggen, of grasduinen in één van de boeken over de streek die in de bibliotheek in het gelid staan. De boze wereld ligt verder af dan ooit, en bij mooi weer trekken velen zich terug rond het zwembad of zitten onderuitgezakt in de stoelen onder de veranda, waarvan het dak met groen is begroeid. Wie naar iets actiever vertier zoekt, kan een tocht te paard maken, met een 4×4 het landschap ontdekken, of een parcours met de fiets afleggen, desgewenst in het spoor van een ervaren ornitholoog.

De gewone kamers bevinden zich op de eerste verdieping en zijn allemaal anders van inrichting en kleur : die aan de noordzijde werden in Roussillonroze gezet, die aan de zuidzijde ogen dan weer amandelgroen, terwijl de suites geel of blauw werden geverfd. Zelf klimmen we naar kamer acht, waar we onder de balken van het dak een breed bed met kwaliteitslinnen aantreffen. Een oude kast, een ultramoderne flatscreen en twee badkamers (één met wc en douche, een andere met een ligbad) vervolledigen het geheel.

Het ontbijt en de overige maaltijden worden in de schilderachtige keuken genomen, waar oud meubilair, een groot hakblok en een indrukwekkend fornuis voor een huiselijke sfeer zorgen. En waar op gezette tijden ook een lunch of diner wordt geserveerd.

Door Pierre Darge / Foto’s PPI