“Tegen 2050 zal er meer plastic dan vis in de zee zitten.” Het is zo’n nieuwsflard die je opvangt, tussen koraalriffen en de koffie, en waarvan je weet dat het nog een tijdlang met je mee zal dobberen. Soms vat Ć©Ć©n zin trefzeker samen wat wij de wereld aandoen. Stephen Hawking zei het onlangs ook al : “Het is de mens die de mensheid bedreigt.” Zoiets kun je zelf ook wel verzinnen, maar uit de mond van een genie in een rolstoel klinkt het net iets prangender.

Je neemt niettemin je jas en je gaat de straat op, met het soort heldenmoed dat kwistig over de mensheid uitgestrooid is. Dat hartje in elk van ons : soms kan het mij verbazen hoe dapper dat blijft voortkloppen. Ondanks de pijn, ondanks de verschrikkingen. Ondanks de dingen die je elke dag leest en die je van de wereld zouden doen weghollen. Gelukkig zijn er ook wafels en oliebollen, zonsopgangen en vrieskoude ochtenden. Er zijn vrouwen en dochters die je in het leven verankeren als de klemveerankers en abseilachten van een bergbeklimmer op een onbetrouwbare rotswand. Dat laatste heb ik van de website van een grote sportwinkel ; weet ik anders veel welk gereedschap bergbeklimmers gebruiken. Nooit de behoefte gevoeld om maar iets te beklimmen dat zich hoger dan een meter boven mijn haarlijn uitstrekte. De bergen en dalen van het dagelijkse leven zijn uitdagend genoeg voor mij, alsmede haar hormonale cyclus en de trapleer naar de zolder.

Ik beland in een boekwinkel waar je ook iets kunt drinken en waar de aanwezigen op aangepaste muziek vergast worden. Ik zie strelenswaardige werkjes zoals The Cloud Collector’s Handbook en de Atlas van afgelegen eilanden. Onze hersenen, stond er in de krant, kunnen 4,7 miljard boeken aan – zelfs weinig aanlokkelijke titels zoals : Hoe was het in Dachau ? Wens ik dat te weten, nu er verwarming is en suiker voor in de koffie ?

Bij het raam laat ik mij op een bank tegen de muur zakken. Vanuit oeroude tijden, door onbekende voorvaderen die met een gekartelde vuistbijl afgemaakt zijn, is mij het instinct overgeleverd om altijd en overal voor rugdekking te zorgen. Een kerel draagt een sweater waarop staat : long live death, met een woordspeling die iemand briljant genoeg moet hebben gevonden om er textiel mee te bedrukken. Aan het tafeltje naast mij hebben vrouwen postgevat die, ondanks hun gevorderde leeftijd, de drang voelen zich te tooien met bont en pantermotieven. Ik zie het ragfijne, haast doorzichtige meisje dat hun komt bedienen. Ze is zich helaas van haar schoonheid bewust. Macht corrumpeert, en schoonheid kan ook als een soort macht beschouwd worden. Vandaar dat je nogal wat mooie vrouwen ziet rondlopen met een blik alsof ze onnoemelijk verveeld zijn, of anders iets vies hebben geroken.

In de besloten ruimte verspreidt zich nu onmiskenbaar de weeƫ geur van natte sokken. Weeƫ geuren, witverlies en etensresten : het zijn dingen die je eraan herinneren dat de wereld geen perfect geschapen plek is. Aan de overkant van de straat, op het plein achter de tramrails, zit een vrouw op overdreven nederige wijze op haar knieƫn. Ze heeft een zwarte sjaal om haar hoofd geslagen en draagt sportschoenen die in gunstiger omstandigheden als flashy beschouwd zouden kunnen worden. Een man met een pet laat een muntstuk in het potje in haar handen vallen.

Tegen 2050 zal er meer plastic dan vis in de zee zitten. De gedachte komt weer bovendrijven. Het koloniseren van andere planeten is volgens Stephen Hawking de enige oplossing. Dat kunnen we technologisch echter nog niet, daarom moeten we het hier nog zo’n jaar of honderd met elkaar volhouden. Noodgedwongen. Intussen kunnen we maar proberen het gezellig te maken.

Ik kijk naar de mensen om mij heen, onzichtbaar voorzien van kleppen en aders. Hoe dapper dat hartje, denk ik. Hoe dapper dat hartje in elk van ons voortklopt.

jp.mulders@skynet.be

JEAN-PAUL MULDERS

Macht corrumpeert, en schoonheid kan ook als een soort macht beschouwd worden. Vandaar dat je nogal wat mooie vrouwen ziet rond-lopen met een blik alsof ze onnoemelijk verveeld zijn

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content