Ze hebben 56 miljoen pond, zo’n 65 miljoen euro gewonnen en de wereld mag het weten. Ik bots op het Britse koppel Nigel Page en Justine Laycock op de videozone van deredactie.be. Gefilmd voor een reclamemuur van Euromillions staan de kersverse multimiljonairs te stralen. Grappend ook, want nee, zij heeft geen valentijnscadeau gekregen. Hij was van plan om chocolade en bloemen te gaan kopen, maar met alles wat hen die zaterdag overkwam, was dat niet meer gelukt. Ze vond het niet erg.

De jonge veertigers konden natuurlijk ook in de Britse kranten niet ontbreken. Zo las ik dat de reactie van de oudste dochter ” whatever” was, meteen een ‘bewijs’ dat hun kinderen met beide voeten op de grond zouden blijven, wat de ouders vurig hoopten. Verder zouden Nigel en Justine niet blijven werken en zou hij zijn witte bestelwagen – hij is klusjesman – omruilen voor een chique BMW op hoge poten. De foto’s tonen een dolgelukkig koppel : breed lachend, met een glas champagne in de ene hand, een reuzencheque in de andere. De Mail Online becijferde dat ze nu rijker waren dan de ruziënde popbroers Gallagher en topmodel Kate Moss, maar nog niet zo rijk als Rowan – Mister Bean – Atkinson.

Ik heb met Nigel en Justine te doen. Tof voor hen dat ze een pak geld gewonnen hebben, maar vanwaar de behoefte om dat wereldkundig te maken ? Voor loterijen is het natuurlijk een gedroomde reclamestunt als winnaars zich willen bekendmaken. Kijk, lottowinnaars bestaan echt ! Het kan ! Misschien wint u de volgende keer ! Echter, voor de Nigels en Justines zijn de gevolgen volgens mij niet te overzien, zelfs niet met Platinum creditcards bij de hand.

Om te beginnen is er al het veiligheidsprobleem. Niet alleen sympathiserende brave zielen zullen het nieuwsfilmpje gezien hebben. Er zijn al mensen ontvoerd voor minder. Daarnaast zullen ze overstelpt worden met vragen om financiële hulp, de nood in de wereld is groot. En als ze dan al geld uitdelen aan familie en vrienden, zal het nooit goed genoeg zijn.

Mocht u nu afleiden dat ik de Lotto liever niet zou willen winnen, dan zit u verkeerd. Oké, er zijn genoeg studies die erop wijzen dat, als je normaal in je levensbehoeften kunt voorzien, meer geld niet per definitie gelukkiger maakt. Na ongeveer een maand zou je gewoon zijn aan de nieuwe levensstijl en er niet gelukkiger of ongelukkiger door worden. Toch ben ik ervan overtuigd dat ik een blije, de wereld rondreizende en vooral zeer anonieme winnaar met een grote kleerkast zou zijn.

Eigenlijk zijn de Lotto & co een bron van vermaak, je hoeft zelfs niet mee te spelen. De tv-spotjes die er hier te lande reclame moeten voor maken, zijn vaak echt grappig. Ik ben vooral dol op die grijnzende Euromillions-meneer die ongegeneerd de nieuwe rijke uithangt. Hij heeft een afschuwelijk paarse Rolls Royce en voetbalt tussen Mingvazen. Verder kunnen de discussies over wat je doet als je 1, 2 of 100 miljoen euro zou winnen, gemakkelijk avondvullend zijn. Van een goede vriendin zou ik een smak geld krijgen, maar onder voorwaarden. Ze had al een contract in gedachten ! Met mijn echtgenoot ontaardt zo’n discussie altijd in een hilarische ruzie over wat we met die hypothetische berg geld zouden aanvangen. Gelukkig is er nog de realiteit.

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke

“ALS ZE DAN AL GELD UITDELEN AAN FAMILIE EN VRIENDEN, ZAL HET NOOIT GOED GENOEG ZIJN.”