‘Het wordt een jaar van ijle hoogtes, diepe dalen, rode wijn en mood swing baby’s’

Columnist Jean-Paul Mulders schrijft zijn nieuwjaarsbrief.

Een vers jaar is aangebroken. Het komt als een geliefde die je nog niet heeft bedrogen.

De wissel van een jaartal veronderstelt halsreikendheid. In het nieuwe jaar wordt alles beter. Taxi’s komen als je ze nodig hebt. Misschien gaat café De Hel zelfs weer open, waar ze bij drank Mariaschuimpjes gaven die vroeger van witte moerasmaluwe waren vervaardigd.

Het wordt een jaar vol woorden als witte moerasmaluwe.

Het wordt een jaar waarop je op Instagram duizend volgers zal krijgen, terwijl je in dat lamme vorige jaar nog niet eens in Instagram geïnteresseerd was.

Het wordt een jaar waarin je over een rug zal wrijven. Het wordt een jaar waarin je mensen leert kennen die tot op heden onbekend bleven en plaatsen bezoekt waar je nog niet van gehoord hebt.

Het wordt een jaar van ijle hoogtes, diepe dalen, rode wijn en mood swing baby’s.

Het wordt een jaar waarin je lachend door het oordschap Lozer kunt rijden.

Het wordt een jaar waarin je groots en meeslepend zal leven. Het wordt een jaar waarin iemand tegen jou in het duister zal fluisteren.

Het wordt een jaar waarin de beenderen van de doden zich zullen verzamelen. Zij staan op uit hun graven, omhelzen je en zeggen dat het maar was om te gekscheren. Je geloofde toch niet écht dat het bestond: zo’n wereld waarin je geliefden krijgt om er vervolgens van beroofd te worden? Zelfs je eerste teddybeer zal terugkomen. Zijn oog is er weer aangenaaid door een jonge vrouw die naar je lacht en je oké vindt.

Het wordt een jaar van schoenen met hakken in achterkamers, die je ziet voor je ze de vrouw van wie ze zijn zag dragen. De elektriciteit is uitgevallen.

Het wordt een jaar waarin de voorspellingen weer niet uitkomen. Er staat ons een globale griepepidemie en een chemische aanval op een Europese stad te wachten, zegt de Britse koffiedikkijker Craig Hamilton-Parker. Die voorspelling was wel voor 2018.

Het wordt een jaar van babyborrels, onvermijdelijk. Douche de bébé, voor wie dat woord in het Nederlands al potsierlijk vond.

Het wordt een jaar van zotte mutsen, zoals het soort vrouw wordt genoemd waartoe ik mij levenslang met een zekere noodlottigheid voel aangetrokken. Het wordt een jaar van ijle hoogtes, diepe dalen, rode wijn en mood swing baby’s.

Het wordt een jaar van schoenen met hakken in achterkamers, die je ziet voor je de vrouw van wie ze zijn zag dragen.

Het wordt een jaar van wanten die je in de kast terugvindt. Er staat nog iets op geschreven in bolletjeshandschrift.

Het wordt een jaar van nieuwe ontdekkingen. Vorig jaar, op de valreep, kwam ik erachter dat Filips de Schone in het Engels gewoon Philip the Handsome is.

Het wordt een jaar waarin ik weer niet ben gesneuveld als laatste in een wereldoorlog.

Het wordt een jaar waarin ik ertussenuit knijp, naar plekken waar jij de Melkweg kunt zien.

Het wordt een jaar waarin ik onstoffelijke wezens doe praten, maar ook twaalf keer naar kapper Kenneth ga. Hij vraagt of ik een scheiding wil.

Het wordt een jaar waarin ik mijn ene dochter hoor zeggen tegen de andere: “We hebben gekust in de derde kleuterklas. Hij was zo romantisch.”

En de andere tegen de ene: “Mama vloekt soms in de auto. Ze roept fuck! en Jezus! Maar Jezus is toch uitgestorven?”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content