Marokko voor beginners

Hennaversieringen aanbrengen duurt soms een paar uur. © AMEER HAMZA / GETTY IMAGES

01 Zijn hennatekeningen alleen maar mooi ?

“Henna als lichaamsversiering is al eeuwenlang een traditie in Marokko”, vertelt Zohra Boucharafat, initiatiefneemster van Nakhla, een Gentse multiculturele vereniging. “Het wordt gezien als een bron van geluk, kracht, bescherming en voorspoed.” De dag voor het huwelijk komt de bruid samen met haar naasten en dierbaren om handen en voeten te versieren. Geometrische motieven, bloemen, stippen, het duurt soms drie tot vier uur voor de versieringen klaar zijn. “Het zou de bruid beschermen tegen het kwade en haar geluk brengen als echtgenote.”

02 Wat is het belangrijkste feest van het jaar ?

“Het Offerfeest,” vertelt Yamila Idrissi, Vlaams parlementslid voor de sp.a, die als eenjarige van Marokko naar Mechelen ver-huisde. “We vieren het de tiende dag van de twaalfde maand van de islamitische kalender en beginnen al af te tellen na het Suikerfeest. Het feest duurt drie dagen, op de eerste dag wordt een schaap of een lam geslacht door iedereen die het zich kan veroorloven. Vandaag slacht men vaak geen dier meer, maar wordt er een geldbedrag overgemaakt voor de armen. Net zoals Kerstmis is het een familiefeest. Het hele huis wordt gepoetst en als er iets nieuws gekocht moet worden, dan doen we dat liefst voor dat feest.”

De oorsprong van het Offerfeest ligt in het verhaal van de profeet Ibrahim (aka aartsvader Abraham) die bereid was om zijn zoon te offeren, tot een engel hem kwam vertellen dat een ram ook goed was. “Iedereen ziet er die dag op zijn allerbest uit. Wie wil, gaat ’s morgens naar de moskee, om daarna munt-thee te drinken uit het mooiste servies. De kinderen krijgen geschenken, er worden koekjes gebakken en lekker gekookt. De weken voor het feest komt mijn mama naar Brussel om inkopen te doen. In de Brabant-straat vlak bij het Noordstation en op de Gentsesteenweg in Molenbeek zijn een paar supermarkten die alles verkopen wat ze nodig heeft. Amandelen, bladerdeeg, rozenwater en oranjebloesemwater, dat soort dingen.”

Als kind hielp Yamila bij het maken van de cornes de gazelles. “Hoornvormige koekjes opgevuld met een heerlijk amandelmengsel. Met een speciaal tangetje maakte ik inkepingen in het deeg, zodat er bij het bakken een mooi patroon ontstond. Alles klaarmaken vraagt veel tijd, maar dat maakt het net leuk.” Dit jaar valt het Offerfeest op 12 september en met een welgemeend Eid Moebarak wens je iedereen een gezegend Offerfeest.

03 Is er een geheim ingrediƫnt dat muntthee zo lekker maakt ?

“Het zit hem in het juiste evenwicht tussen groene thee, munt en suiker”, weet Yamila Idrissi. “Een kwestie van aanvoelen en proeven, dus. Maar laat de thee niet te lang trekken, want dan wordt hij bitter. De lekkerste is die van mijn vader, maar bij La Ruche aan het Zuidstation in Brussel is hij ook goed. Aan het oude decor uit de jaren twintig is niet geraakt, je kunt er voor democratische prijzen lekker eten en in de zomer is er een schitterend zonneterras.”

Jamarlaan 1B, Sint Gillis.

04 Zijn alle Marokkanen zoetekauwen ?

“Ik denk het wel”, geeft Yamila Idrissi toe. “Maar we houden wel van edele zoetigheden. Honing, rozenwater, dadels, amandelen en andere noten. Daarom neem ik altijd chocolade mee als ik naar Marokko reis. De Belgische chocolade is de beste en ik maak er iedereen blij mee.”

05 Wat breng je mee terug van een bezoek aan Marokko ?

“Prachtige, handgemaakte kledingstukken, tafellinnen, kussens of boodschappen-tassen uit het winkeltje van het vrouwenhuis van Darna in Tanger”, vertelt Zohra Boucharafat. “Ik neem ook graag een flinke portie levensvreugde en hartelijkheid mee. Marokkanen beschikken over het aanstekelijke talent om ten volle in het heden te leven en van het moment te genieten, iets dat we in BelgiĆ« jammer genoeg vaak vergeten. Wat ik na een verblijf in Marokko het meeste mis zijn de warme kleuren, het mooie licht en de typische geuren. Om dat te compenseren kun je lokale specerijen, oranjebloesem- of rozenwater en zelfs kleurpigmenten meebrengen.”

Dat doet Yamila Idrissi altijd. “Ik heb een vast ritueel. Voor ik terugkeer, ga ik op de markt of in de soek kruiden en specerijen halen, zoals gember, kurkuma en kaneel. Dat zijn vandaag hippe superfoods, maar tegelijk zijn ze essentieel in de Marokkaanse keuken. Ze zijn niet alleen goedkoper, maar vooral van betere kwaliteit bij de juiste verkoper.”

Naast door haar familie geproduceerde olijfolie, vijgen en cactusvruchten, brengt Anissa Doudouh ook feestkledij mee. “Die echt Marokkaanse jurken zijn hier ook te koop, maar duur. Vaak zetten we daarom wat budget opzij om in Marokko feestkledij te kopen of op maat te laten maken.”

06 Is de ramadan iets waar je naar uitkijkt ?

Vooral als die vastenmaand, waarbij je niets eet tussen zonsopkomst en zonsondergang, in de maand met de langste dagen valt ? Absoluut, schrijft studente Politieke Wetenschappen Anissa Doudouh, en ze verzamelde voor mvslim.com dertien redenen. Omdat je weet dat alle moslims hetzelfde doormaken, omdat het het meest spirituele moment van het jaar is en iedereen in de moskee samen bidt, omwille van de traditionele desserts en andere heerlijke gerechten die je na zonsondergang mag eten, omdat je veel tijd met vrienden en familie doorbrengt en iedereen net iets aardiger is voor elkaar, omdat je dankbaar bent voor wat je hebt, omdat je een nieuwe outfit mag uitzoeken voor het Suikerfeest en dat feest zelf, uiteraard. “18,5 uren niet eten of drinken is zwaar, maar ik vind het altijd jammer als die maand voorbij is”, vertelt ze. “Ook al viel ze dit jaar samen met mijn examens. Vooral samenzijn met vrienden en familie is fijn, omdat daar tijdens de rest van het jaar niet altijd tijd voor is. Ook het spirituele aspect is mooi. Iedereen doet beter zijn best voor elkaar, mensen doen meer vrijwilligerswerk, geven aan liefdadigheid, dat soort dingen. Het Suikerfeest is mijn favoriete feest, die uitbundigheid is geweldig.”

07 Is afdingen een kunstvorm ?

“Misschien. Het zit in elk geval in mijn DNA”, lacht Yamila Idrissi. “Het is een automatisme en ik doe het zelfs als ik een nieuwe boiler koop. Het is een spel waar veel psy-chologie bij komt kijken. Je mag niet te gretig zijn, maar als je te laag biedt, beledig je het vakmanschap. Je moet bluffen over dat ene kraampje dat een betere prijs geeft en verontwaardigd reageren als je de prijs te hoog vindt. Er gaat niets boven een gelukte onderhandeling.”

08 Welke plek in Belgiƫ geeft je een beetje het gevoel dat je in Marokko bent ?

“De zondagse markt in Anderlecht.”Anissa Doudouh moet daar niet lang over nadenken. “De geluiden, de Marokkaanse verkopers, de geuren en kleuren transporteren je zo naar Marokko.” Ook voor de familie Idrissi bood die plek troost voor hun heimwee. “Op een grijze Belgische zondag was het altijd even weer thuiskomen. Couscous, linzen, granaatappels, mijn moeder kocht er alles wat ze nodig had, en dat doe ik nu soms ook. Grappig is wel dat die ingrediĆ«nten vandaag heel hip zijn.”

09 Een Marokkaans restaurant om iets te vieren ?

– La Kasbah, Brussel. “Ik ben er jarenlang altijd voorbijgelopen, maar toen ik het eindelijk probeerde, was ik onder de indruk”, vertelt Yamila Idrissi. “Goede keuken, mooi interieur, een aanrader.”

Dansaertstraat 20, lakasbahresto.be

– Mogador, Gent. Chef Aziz studeerde af als boekhouder, maar volgde zijn passie, de keuken in. Wie wil, kan vooraf een mechoui reserveren, waarbij een stuk schaap of lam urenlang gegaard wordt. De lezers van een grote Vlaamse krant stemden dit adres in de top drie Gentse restaurants in 2014.

Mageleinstraat 8, mogador-gent.be

– El Zoohr, Antwerpen. “Restaurants, dat is moeilijk”, vindt Anissa Doudouh. “Ik vergelijk alles met de keuken van mijn mama en daar kan niets aan tippen. Maar bij El Zoohr heb ik al zeer lekker gegeten.” En ze serveren er een familiepot muntthee.

Verschansingsstraat 28, elzoohr.be

– Ronda, Mechelen. Anissa Doudouhs favoriete adres in haar thuisstad Mechelen.

Vismarkt 10.

10 Voor wie al lezend wil reizen

“Ik ben in 1940 in een harem in Marokko geboren.” Qua openingszin kan dat tellen. Op de volgende 250 pagina’s van Het verboden dakterras vertelt Fatima Mernissi meesterlijk over haar leven en emancipatieproces.

Ook autobiografisch en zeer indrukwekkend is De hongerjaren van Mohammed Choukri. Openhartig, rauw en realistisch beschrijft hij het zware leven aan de minder fraaie kant van de Marokkaanse maatschappij.

Een onmisbare handleiding voor wie iets van Marokko wil begrijpen is Het koele land in de hete zon van Steven Adolf. Recente ontwikkelingen op politiek, sociaal, economisch en religieus vlak worden op een vlotte en vaak grappige manier beschreven en afgewisseld met alledaagse bespiegelingen. Hoe te overleven in het verkeer, bijvoorbeeld.

Tekst Nathalie Le Blanc

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content