Linnen lijkt wel het ultieme materiaal voor onze tijd. Weg met het woord ‘oubollig’: de foute jurken en doorkijkbroeken werden ingehaald door designerstukken en mooie basics. Goed nieuws voor de Belgische vezel.
Deze lente liep in Milaan de expo Amo Il Lino in de luxewinkelstraat Via Montenapoleone. Bedoeling: de aandacht vestigen op de duurzaamheid en de kwaliteit van linnen. Was Philippe Nigro’s installatie van 400 meter linnen tussen de Piazzetta Croce Rossa en Piazza San Babila een teken aan de wand voor de bescheiden revival van de natuurlijke vezel? Want na jaren verguisd te zijn geweest als stof voor moekes en overjaarse hippies, lijkt linnen wel een tweede leven gegund. Van Filippa K tot Isabel Marant, van Dries Van Noten tot Marni: de modewereld blijkt niet vies van een lapje oerdegelijk Belgisch textiel.
Mummielook
Linnen is een van de oudste stoffen, het werd meer dan 4000 jaar geleden al gedragen door de Egyptenaren, in de middeleeuwen vooral als onderkleding door boeren, hogere klassen gingen voor zijde. Maar er werden ook tafelkleden, lakens, netten en zeilen van gemaakt.
Toch is het erg moeilijk om linnen te produceren, zelfs industrieel. Van plant tot textiel ondergaat het vlas heel wat bewerkingen. Gebeurt het manueel, dan neemt het proces maanden in beslag. In de middeleeuwen werd het zaad geplant in mei, maar de draad kon pas ’s winters gesponnen worden. In die tijd kweekte zowat iedereen in Noord-Europa vlas en was de knowhow om linnen te produceren wijdverspreid.
Linnen heeft veel voordelen als kledingtextiel. De fijne luchtige stof houdt de warmte niet vast, neemt snel vocht op en geeft het al even snel weer af. Het is ook hypoallergeen en heeft een goede beschermingsfactor. Daarenboven is linnen erg sterk en duurzaam. Van het vlas wordt namelijk echt alles gebruikt: de vezels voor het linnen, de korrels voor lijnzaadolie, het restafval voor bouwplaten. De korte landbouwcyclus is gezond voor het land én er hoeft amper gesproeid te worden. In de Verenigde Staten geniet het veel goedkopere katoen de voorkeur, maar de productie ervan is nefast voor het milieu: het heeft veel meer bestrijdingsmiddelen nodig, tweemaal zoveel water, en het komt van ver (vooral Midden-Amerika, Azië, Zuid-Amerika). Daarnaast is het slijtgevoeliger: linnen is tot drie keer sterker en pluisvrij. Het past ook in de slow fashion-beweging dankzij de ambachtelijkheid en het duurzame materiaal. De handenarbeid die kwalitatief linnen vereist, maakt het duurder, maar consumenten zijn steeds vaker bereid om dat beetje meer te betalen in ruil voor duurzaamheid.
Big in Belgium
Het beste linnen vind je – zowaar – bij ons. De kwaliteit hangt af van verschillende factoren, zoals de origine van het vlas, de expertise van de boeren, het oogst- en verwerkingsproces, en hoe het linnen wordt gesponnen. Niet alleen de lange voorgeschiedenis, ook het uitstekende klimaat voor het kweken van vlas en de keuze voor handwerk zorgen ervoor dat Belgisch linnen de hoogste kwaliteit heeft wereldwijd. Sarah Popelier, communicatie- en marketingverantwoordelijke bij de Belgische linnenproducent Libeco: “De Belgische producenten focussen op kwaliteit. Een van onze grootste troeven is net het feit dat wij al lang linnen weven en daarom een grote expertise hebben. Zowat alle Belgische linnenproducenten zijn familiebedrijven die al heel lang meegaan en hun kennis van generatie op generatie hebben overgedragen. Tot op vandaag wordt er in België veel vlas gekweekt. Er is nog een band met de grondstof, en de meeste mensen, zeker rond Kortrijk, kennen wel iemand die nog ‘in het vlas’ gewerkt heeft. Wij hopen dat de jongere generaties die band met de grondstof meekrijgen en kunnen appreciëren. Vlas en linnen zijn echte streekproducten waar we heel trots op mogen zijn.” Logisch dat Belgische merken verknocht zijn aan het materiaal: “Linnen is duurzaam en sterk, voelt fris aan en heeft een classy uitstraling”, vertelt Gigue-designer Audrey Wyckmans. Meer dan 75 procent van de vlasvezels die wereldwijd gebruikt worden om linnen te weven, komt uit Frankrijk, België en Nederland. Het meeste (maar vooral industriële) linnen komt momenteel uit China. Machinale verwerking vraagt veel van de vezel, waardoor die makkelijker breekt bij het weven. Met de hand gesponnen linnen is ruwer maar duurzamer en er worden geen chemicaliën gebruikt in het verwerkingsproces, wat de vezel intacter houdt.
Kreuken hoort erbij
Omdat linnen ook industrieel geproduceerd kan worden, neemt het betaalbare aanbod toe, en omdat het gemakkelijk kreukt en niet elastisch is, wordt de vezel vaak met andere materialen gemengd. Helaas: daarmee maak je niet het beste linnen. De kreuken horen er gewoon bij. Marleen Eyckerman, ontwerpster van Améline by Mayerline: “Die eigenschap om te kreuken geeft net dat typische casual gevoel dat er zo eigen aan is. Linnen is een fris en prachtig natuurlijk materiaal met een naturelle nonchalance. Op designniveau vraagt linnen niet veel, het materiaal spreekt voor zich. Linnen is zo mooi en edel materiaal dat het meteen een classy, tijdloze uitstraling heeft. Een wit linnen hemd met een mooie jeans, dat straalt vanzelf klasse uit.” Voor mannen is een linnen pak ’s zomers een stijlvol alternatief voor de bermuda-met-polo. Koen Marckx, salesverantwoordelijke bij Scapa Men: “Na een dressdown-periode is de vraag naar goed gesneden maatpakken in opmars. Kleding kan opnieuw het verschil maken, een goed passend maatpak is daarvoor de oplossing. Een linnen pak geeft je een natuurlijke flair. Het heeft ook iets artistieks, de kreuken geven het ritme van de dag weer. Het is ook niet helemaal een kostuum, het is een smart casual alternatief voor het klassieke maatpak.” Vrouwen gingen in plaats van linnen de ‘lekker gemakkelijke’, niets verdoezelende jersey dragen. Modelabels komen daar nu van terug. “Koel, ademend, milieuvriendelijk, natuurlijk en comfortabel: linnen bezit alle eigenschappen waar de veeleisende klant naar op zoek is. Het geeft extra cachet aan onze zomercollectie. Een elegante kreuk en een unieke textuur voor een tijdloze nonchalant-chique look”, weet Nathalie Vleeschouwer van het gelijknamige label en zwangerschapsmerk Fragile.
van dries tot zara
Ook Sarah Popelier van Libeco stelt een vernieuwde interesse vast. “We merken inderdaad dat mensen opnieuw meer kiezen voor natuurlijke en vooral duurzame stoffen. We verkopen ook stoffen aan modeontwerpers, en door hen wordt linnen geapprecieerd voor zijn inherente natuurlijke eigenschappen: luchtig aanvoelend in de zomer, goed isolerend in de winter en een hoge absorptie van vocht. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon leuk om te dragen en aangenaam op de huid.” Overtuigd? Deze zomer blijkt linnen zijn oubollige karakter in elk geval deels te hebben afgeschud. Het zijn vooral cleane, minimalistische items die er goed mee wegkomen: vrouwen dragen het als oversized hemdjurk, blouse of pantalon, mannen als maatpak of casual hemd. Je vindt het materiaal niet alleen bij de Belgen (Dries Van Noten, Ann Demeulemeester, maar ook Essentiel), ook andere Europeanen als Marni, Max Mara, Jacquemus, Chloé en Acne Studios houden ervan. Intussen zijn de Verenigde Staten bezig aan een inhaalbeweging, aangevuurd door ontwerpers als Victoria Beckham en Theory, die als eersten linnen uit de vergeethoek haalden. Dit jaar vind je een aanzienlijk aanbod van linnen items in de zomercollecties van trendsettende Amerikaanse labels als Vince en Altuzarra en bij de Californische James Perse en Rails. Een van de jongste revelaties is de New Yorkse Ulla Johnson, die alleen stoffen gebruikt die volledig natuurlijk en handgemaakt zijn, waaronder veel linnen. Het Japanse Uniqlo heeft een uitgebreide collectie voor mannen en vrouwen van premiumlinnen uit Normandië én Vlaanderen. Ook andere ketens hebben linnen herontdekt: het Spaanse Massimo Dutti presenteerde een mannenlijn van 100 procent linnen, en ook fast fashion-toppers Zara en H&M hebben best wat linnen items in de rekken. Wil je kwaliteit, check dan toch eerst even het made in-label.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
