BESTUURDER CAFÉ LUC IN LONDEN

IK BEN GEBOREN EN GETOGEN IN GENT. Op school deden zowel mijn broer als ik het goed. Hij werd dokter in de maritieme biologie, ik had meer affiniteit met de horeca. Moeder runde Het Dagelijks Brood, vader Café Theater. Ik werkte in beide. Op mijn achttiende trad ik in het spoor van mijn vader en ging hotelmanagement studeren in Lausanne.

IN ZWITSERLAND MOEST IK UIT MIJN GENTSE COCON TREDEN. Omdat je op school eerst de praktijk onder de knie moest krijgen, volgde ik stages in Londen en Parijs, waar ik alle departementen doorliep. Dan volgde de academische opleiding met casestudy’s en een stage financiën in Bryant Park Hotel in New York.

VIA DE SCHOOL BELANDDE IK IN LONDEN, waar ik in een luxebrasserie met 300 plaatsen werkte. Vader kwam geregeld om inspiratie op te doen. Heimelijk smeedden we toen al plannen om zelf een restaurant in Londen te openen.

MIJN VADER EN IK ZIJN TWEE HANDEN OP ÉÉN BUIK. Al lijk ik qua karakter meer op moeder, die impulsief, expressief en streng is. Vader is kalm en introvert. Ik verwijt hem soms dat het zo moeilijk is te weten wat hij denkt. Hij vindt dan weer dat ik impulsief en bazig ben, en mij laat leiden door emoties. Soms heb ik het gevoel dat ik meer businesspartner dan dochter ben.

BIJ ONS RESTAURANT IN LONDEN WAS IK VAN MEET AF BIJ ALLES BETROKKEN. Ik deed de voorselectie van de locaties. Wij wilden in Central London zitten. Daar is niet de buurt belangrijk, wel de juiste straat. Het werd Marylebone High Street, een ‘dorp in de stad’. De huur is hoog, maar je kunt zeven dagen op zeven open zijn, waardoor je de investering sneller terugwint.

LONDEN IS OPGEDEELD IN EEN VIJFTIENTAL ‘ESTATES’.De landlords zijn oppermachtig en bepalen het straatbeeld. Marylebone High Street behoort voor de helft aan Howard De Walden Estate, voor de andere helft aan The Portman Estate. Deze familieconglomeraten beslisten om het dorpse karakter van de straat te vrijwaren en geen ketens toe te laten.

HEEL WAT ZAKEN ZIJN IN LONDEN SIMPELER DAN IN BELGIË. De overheid is streng maar spreekt heldere taal. De sociale lasten lopen in België op tot 50 procent, in Groot-Brittannië is dat 12,8 procent. Het is ook gemakkelijk om gemotiveerd personeel te vinden dat niet op een uurtje meer kijkt.

DOOR DE CRISIS IS DE LONDENSE MARKT VERANDERD. In de horeca kun je nu nog slechts scoren met lage prijzen. Dat is financieel alleen haalbaar als je op volume kunt werken. Het eten moet ook snel op tafel staan en zonder aan kwaliteit in te boeten, want men weet wat goed is.

MARYLEBONE IS EEN KOSMOPOLITISCHE GEMEENSCHAP. De mensen, zelfs de rijken, zijn toleranter en opener dan bij ons. Men eet ook anders : meer buitenshuis, avontuurlijker en op elk uur van de dag. Aardappelen zijn een extra side order. Garnaalkroketten staan nummer drie in de top tien van populaire gerechten van Café Luc.

ELKE NACHT DROOM IK OVER CAFÉ LUC. Sinds de ondertekening van het contract slaap ik minder goed dan vroeger. Dat is soms beklemmend. Als ik een fout heb gemaakt of twijfel, bel ik mijn vader. Op goede momenten hebben wij het over een tweede restaurant in Londen, met een ander concept. En ooit wil ik nog een eigen hotel.

Julie (27) is de dochter van Luc Van Oostende, de succesvolle horecaondernemer die mee aan de basis stond

van Le Pain Quotidien en de succesbrasserie Café Theatre (Gentse Opera). Met steun van vader opende Julie

in juni 2010 Café Luc in Londen. Er worden meer dan 200 couverts per dag geserveerd. www.cafeluc.com.

DOOR PIETER VAN DOVEREN – FOTO MICHEL VAEREWIJCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content