Jongensziel

Je zult maar een naam hebben als ‘de sterk ruikende stof die wordt afgescheiden door een klier nabij de geslachtsorganen bij mannelijke hertachtigen’. Dan moet je wel, zoals Elon Musk, het grootste fallussymbool ter wereld lanceren.

Ik voelde ontzag en was terug op die verre speelplaats. Het zinderende stuiteren van een bal, de lucht die ijl was als toekomstverwachtingen. Mijn vriendje David en ik smeedden plannen om een ruimtetuig te lanceren, voortgestuwd door zes Porschemotoren. Later leek dat idee mij naïef, tot ik hoorde dat de Falcon Heavy bij het opstijgen de kracht ontwikkelt van achttien Boeing 747’s. Wij waren niet naïef, wij zagen het niet groot genoeg. De taal van de jongensziel is universeel, met haar drang te vergelijken.

Een woord als jongensziel is gevaarlijk, in tijden waarin ridders en feeën geslachtsneutraal zijn. Maar zoals ik mijn dochter geen draak of burcht kan aansmeren, zo heb ik de indruk dat weinig dingen een vrouwenhart onverschilliger laten dan sterren en planeten. Je hebt natuurlijk Leen Decin, je hebt vrouwelijke ingenieurs bij NASA. Maar nooit vond ik een vrouw bereid om met een sterrenkijker op de loer te gaan liggen in vrieskoude polders, turend naar de manen van Jupiter of de schijngestalten van Venus. Het is niet hun soort extase.

Zoals David en ik destijds droomden van raketten, zo moet Musk er in ongeveer dezelfde tijd van gedroomd hebben, op een speelplaats in Zuid-Afrika. Hij was echter zo slim eerst fortuin te vergaren, met een idee dat vrij vertaald enigszins lullig betaalvriendje betekent. Na de lancering van PayPal stortte hij zich op de elektrische auto.

Aan boord van de Falcon Heavy vloog een kersenrode Tesla mee die nu baantjes om de zon mag maken. Ik vraag mij af of hij in zijn handschoenenkastje geheime boodschappen meevoert. Het moet een kick geven, indruk maken op je geliefde met iets wat jij kunt als enige ter wereld. Zoiets als Gert Verhulst die een nieuwe verovering bij nacht kan meenemen naar Plopsaland De Panne, zonder wachtrijen. Alleen jij en zij samen in Heidi the Ride, op een hoogte van 22 meter.

Een nadeel van de jongensziel is dat ze zich moeilijk laat beteugelen. Haar geur is ondoorgrondelijk als muskus. Ze kan ruiken naar propere babybilletjes, lees ik in een blog van Sofie Albrecht, naar vers gewassen lakens of naar ‘vuile’, dierlijke afscheidingen. Het vooruitzicht van commerciële ruimtevaart vind ik een gruwel. Ook het nieuwste product dat Musk op de markt brengt, lijkt niet echt een zegen voor de mensheid: ‘de veiligste vlammenwerper ter wereld, die elk feestje gegarandeerd tot leven brengt’. Op Instagram geeft hij zelf een demonstratie, met een steekvlam van anderhalve meter. “De vlammenwerper is een vreselijk idee”, luidt het bijbehorende commentaar. “Koop er geen, tenzij je graag plezier hebt.”

Nooit vond ik een vrouw bereid om met een sterrenkijker op de loer te liggen in vrieskoude polders

Alle twintigduizend exemplaren zijn al gereserveerd, hoewel nog niet duidelijk is of het misschien een aprilgrap betreft. Ondanks de bijgeleverde brandblusser waarschuwen deskundigen dat ongevallen een kwestie van tijd zijn. Je kunt veel zeggen van Musk, maar niet dat hij geen briljant marketeer is.

jean-paul.mulders@knack.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content