Een boekentip voor elke modefanaat : Mode en verbeelding. Over kleding en kunst, enkele maanden geleden gepubliceerd door ArtEZ Press. Een aanrader, tenminste voor wie een honger heeft naar rijk geïllustreerde teksten over het goed draaiende huwelijk tussen mode en kunst. Sinds Yves Saint Laurent in 1965 zijn Mondriaanjurken presenteerde, zijn beide domeinen steeds vaker naar elkaar gaan kijken. Dit boek belicht die kruisbestuiving van Marcel Duchamp en Charles Baudelaire tot Hussein Chalayan en Bernhard Willhelm.

Waarom, bijvoorbeeld, evolueerde de modeshow van een utilitair en commercieel event (waarbij het nummer en de omschrijving van het model één na één werden voorgelezen) naar een artistieke performance waar modeontwerpers art directors worden genoemd die een allesoverheersend concept bedenken, inclusief muziek, licht, locatie en zakje friet ? Ook boeiend : het hoofdstuk waarin geïllustreerd wordt hoe een stroom tijdschriften sinds de jaren tachtig ( i-D, Self service, Tank, etc) mode aan kunst koppelen, omdat de redacteurs zelf een kunstopleiding hebben genoten. “De modereportages kwamen niet voort uit trends die op de catwalk waren ontdekt, maar begonnen met een concept, een prozaïsche, filmische of psychologische insteek die ze tot spannende verhalen maakte.”

Het boek is doorspekt met citaten van kunstenaars en modeontwerpers waaruit blijkt dat beide creatieve domeinen regelmatig haasje-over springen. Zo gaf Dior zijn jurken niet alleen poëtische namen (Tederheid, Bloemkroon), ook vergeleek hij het werk van een ontwerper met dichterlijk gedroom “waar een zekere nostalgie nodig is, omdat midden in de winter over de zomer wordt gedroomd, en omgekeerd.” Nooit wordt in het boek beweerd dat mode kunst is, of kunst mode. Het wil alleen maar aantonen : hier is iets bijzonders aan de hand.

U bent eerder een kunstminnend persoon in plaats van een modeliefhebber ? Ook voor u een literaire tip : Mode en verbeelding. Over kleding en kunst. Hetzelfde boek, jawel. “Terwijl het lange tijd eerder de mode was die als het ware met één oog naar de kunst lonkte, is er nu een verschuiving opgetreden waarbij de ene wereld, de kunst, meer en meer trekken lijkt te gaan vertonen van die andere wereld, de mode”, wordt op pagina 45 geschreven. In het hoofdstuk over de ‘verkunsting’ van (luxe)winkels wordt beeldend beschreven hoe mode sinds de jaren negentig een relatie aangaat met kunst en architectuur waardoor hyperwinkels ontstaan. “De nieuwe luxewinkels zien eruit als kunstgaleries, terwijl kunstgaleries op hun beurt steeds meer een mode-image krijgen.”

Kunstenaars ontwerpen kledingcollecties en mode wordt in het museum gehangen. Traditionele scheidingen verdwijnen in het hypermoderne tijdperk “waar de hedonistische consument, de homo aestheticus, zichzelf voortdurend wil cultiveren en zich steeds sterker aangetrokken voelt tot situationele, sfeervolle, multisensorische ervaringen. Tot een denkbeeldige reis.”

Wanneer is mode kunst ? Moeilijke vraag. Het enige dat vaststaat, is dat we eerst het kledingvraagstuk moeten oplossen voor we de deur uit kunnen om over kunst te discussiëren. En dus brengt deze Mode dit is Belgisch niet alleen sterke modefotografie, maar ook groene mode voor de duurzame consument, en een outletdossier. Want de homo aestheticus koopt ook graag eens twee voor de prijs van één.

Mode en verbeelding. Over kleding en kunst (2009), uitgegeven door ArtEZ Press. ISBN 978-90-8910-134-1.

elke.lahousse@knack.be

Elke Lahousse Redacteur Mode

“De nieuwe luxewinkels zien eruit als kunstgaleries, terwijl kunstgaleries op hun beurt steeds meer een mode-image krijgen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content