Als de Nissan Cube in het Berlijnse district Charlottenburg wordt voorgereden, houden de voetgangers even halt. Het Japanse icoon verrast ook de niet-kenner : deze auto oogt immers niet als een aerodynamische sprinter met een lage, vloeiende lijn. Hij is veeleer anti-aerodynamisch, asymmetrisch achteraan en ziet er meer uit als een statisch object. Niet toevallig overigens want het Japanse verkeer maakt het nauwelijks mogelijk snel te rijden en een hoge topsnelheid zegt de meeste Japanse jongeren niets.

Volgens designer Tadamasa Hayakawa ligt de essentie van de Cube in zijn compacte afmetingen, zijn blokvorm met ver uiteenstaande wielen – zoals een buldog met de poten gespreid. Binnenin verrast een genereus interieur en die ruimte zorgt voor een ontspannen sfeer, waarin gezelligheid belangrijker is dan de kick van flitsende prestaties. Kopers van de Cube, waarvan de tweede generatie die in 2002 werd gelanceerd het typische kubusvormige profiel meekreeg, gaan veeleer voor slow dan voor snel accelereren.

Het idee voor de golvende vorm van het interieur kreeg Hayakawa in de jacuzzi, toen hij lekker lui lag te genieten. Datzelfde zalige gevoel wilde hij overbrengen op de Cube. “Ik heb het interieur getekend met de bedoeling om de inzittenden van serene sensaties te voorzien.”

In Japan begint die sensatie met een doorlopende voorbank waarop de inzittenden gezellig bijeenzitten, zoals vroeger in de Amerikaanse sleeën. De motor is gekoppeld aan een traploze CVT-automaat die de kopzorgen van het schakelen in de stad wegneemt. In Europa, waar uit marktonderzoek bleek dat slechts elf procent van de ondervraagden voor een automaat opteert, werden twee aparte stoelen gemonteerd, van elkaar gescheiden door de versnellingspook. Jammer, want die ingreep lijkt ons haaks te staan op de bedoelingen van Hayakawa, voor wie het cocoongevoel hoog op de verlanglijst stond.

De rechtopstaande voorruit en het glazen dak zorgen samen met de golvende lijnen van het dashboard voor veel licht, ruimte en het beoogde jacuzzigevoel. De cirkelvormige rimpeling die op het wateroppervlak ontstaat als er een druppel op valt, vindt men zowel in de vorm van de luidsprekers als in de bekerhouders terug. Het open dak, dat standaard is, werd voorzien van een klassiek schuifscherm én van een transparant scherm, geïnspireerd door de Japanse shoji-schermen in de huizen.

Opmerkelijk én in het oog springend is de royale ruimte achterin en de asymmetrische vorm : bij linksgestuurde exemplaren zit het scharniermechanisme van de achterdeur, die opent als de deur van een koelkast, ook links. Dankzij de wrap around-achterruit is het uitzicht naar achteren daardoor voorbeeldig. In de portieren zitten uitsparingen voor kleine haakjes waaraan allerhande spullen kunnen worden opgehangen en de achterbank is over een lengte van 24 centimeter verschuifbaar – maar niet uitneembaar. Kleine voorwerpen kunnen met behulp van elastiekjes in de deuren worden vastgeklemd. In optie is ook een achteruitrijcamera leverbaar.

Met zijn ongunstige aerodynamische vorm (Cx van 0.35) en zijn gewicht verschijnt de Cube een beetje gehandicapt aan de start. Tenminste voor wie in normale automobilistentermen denkt. De Cube wordt deze maand in ons land gelanceerd met een 1.6-literbenzinemotor en twee maanden later met een 1.5-literturbodiesel. We testten beide en kwamen tot de conclusie dat ze zich behoorlijk uit de slag trekken in het stadsverkeer en op de snelweg – al weegt de ongunstige vorm in de benzineversie wel op het verbruik. De diesel, die zes versnellingen meekreeg, zorgt voor wat extra rijplezier en een aanvaardbaar normverbruik van 5,2 liter/100 km. Rijeigenschappen zijn niet de eerste zorg van de toekomstige klant, leerden we op en rond de Berlijnse wegen.

Volgens de ontwerpers is de koper allesbehalve een klassieke klant. Hij wil geen grijze muis zijn maar is een designliefhebber die zijn auto als een verlengstuk van zichzelf ziet, en die graag extra wil personaliseren. Hij is creatief, behoorlijk onafhankelijk en beschikt over een meer dan gewone dosis zelfvertrouwen. Dat laatste willen we graag geloven want er is enige durf nodig om met zo’n apart uitziende auto de weg op te gaan. Ook de Duitse passanten die we aanspraken, wisten niet goed raad met de non-conformistische aanpak. Mooi is de Cube volgens de meesten niet. Apart wel. Non-conformisten zullen hem op handen dragen en bij Nissan België hoopt men dat er daar dit jaar een kleine duizend van worden gevonden. Dat lijkt een bescheiden schatting als men weet dat er in Japan jaarlijks een kleine honderdduizend kopers voor deze excentrieke verschijning zullen tekenen.