Een erotische plafondschildering in de badkamer van een psychiater, dat was mijn enige grote opdracht sinds ik weer in België ben. Een kopie van een fresco in een Romeinse villa. In één week heb ik die erop gezet.

Iets erotisch, dat is in Amerika ondenkbaar. Daar gaan ze al uit hun dak van een tepel. Overal moet een vijgenblad op, maar verder kan álles. Het gekst zijn de Indiërs, geel met rood en goud met koper. En dat allemaal samen.

Belgen zijn misschien wat bescheidener wat betreft het vertoon van pracht en praal, maar naar verluidt wonen hier nogal wat flamboyante Russen die ook niet vies schijnen te zijn van een streepje bladgoud.

Het is leuk om mensen blij te maken. Ik schilder wat ze me maar vragen. Een logo op de vloer, koperwerk op een zoldering, een volledige kinderkamer… De max was een hele muur werk van Tamara de Lempicka, in de lounge van een nachtclub.

Nu heb ik weer contacten met mijn ex-medestudenten van de academie, en verzeil ik opnieuw in de restauratie. Het volgende grote project is de renovatie van Les Ateliers Peré in Brasschaat.

Ik zat op de steinerschool vanaf het eerste leerjaar. Maar toen ik dertien, veertien was en mijn passie voor muurschilderingen ontstond, besefte ik dat ik mijn wetenschappelijke vakken zoals chemie moest verfijnen.

Ik verkaste dus naar een katholieke uniformschool voor de laatste drie jaar middelbare school. Wat een verschil : van de totale vrijheid naar de nonnen.

Tekenen was het moeilijkst tijdens de toelatingsproef voor de Academie van Antwerpen. De steinertechniek van in elkaar vloeiende kleuren vonden ze maar raar. Toch was ik een van de vier uit twaalf kandidaten die mochten beginnen aan de opleiding van vier jaar restauratie van muurschilderingen.

Ik had een Amerikaanse vriend toen ik afstudeerde in het jaar 2000. Hij was met Bruce Springsteen in Europa op tournee toen we elkaar ontmoetten. Ik ging met hem mee naar Amerika. Hij bracht me in contact met de muziekwereld.

Bon Jovi was een van mijn eerste klanten. Daarna deed ik het huis van Bruce Springsteen. Zo gaat dat : als je voor één werkt, volgt er een ander die nog ietsje groter woont en nog wat meer geld heeft. Algauw stond mijn agenda vier, vijf maanden van tevoren vol.

The Plaza Hotel, waar de Kennedy’s, The Beatles en Marilyn Monroe gelogeerd hebben, is onlangs volledig gerenoveerd. Een groot deel van het hotel is omgebouwd tot privé-appartementen. Eén daarvan heb ik beschilderd in Franse stijl anno 1850, dat was mijn meest prestigieuze project. Gedurende twee maanden mocht ik er ook wonen.

Mijn leven in Amerika was als in een film, maar ik zat daar wel in mijn eentje : lonely at the top, want na drie jaar was het uit met mijn vriend. Ik was a bird in a golden cage. Ik had een huis in New Jersey, op twintig minuten van het strand, met de boot een half uurtje naar New York. Ik had alles, maar wat dan ?

Ik bedoel : waar ga je naartoe, na The Plaza ? Ik had nog jaren kunnen doorgaan met meer van hetzelfde, maar the American dream was bereikt. Tijd voor the Belgian dream.

Ik werd dertig. En een van mijn drie broers kreeg twee zoontjes. Ik wilde weer deel uitmaken van hun leven, ik wil die neefjes zien opgroeien. En ik vind het ook belangrijk om weer bij mijn grootmoeder te zijn, die met de dag minder weet.

En bij mij begint het ook te kriebelen. Het is tijd om een nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen. Ik wil kindjes. Belgische kindjes, want ik wil sinterklaas vieren met speculaas, en ik wil op zondag naar de bomma kunnen.

Elvira Sterk (30) restaureert en decoreert interieurs. www.arteffects.info ; elvirasterk@comcast.net

Door Griet Schrauwen / Foto Charlie De Keersmaecker