De lobby baadt in het rood. De kamers lijken op spaceshuttles en er is amper een rechte lijn te bespeuren in het hele interieur. Het Berlijnse Hotel Q is een ervaring op zich, met design als katalysator.

Berlijn is hip en hot. En zo is Hotel Q ! Een goed ogende jongeman neemt hulpvaardig mijn koffers over. Zijn zwart shirt met opvallende rode stierenkop zit strak om zijn afgetrainde lichaam. Ook binnen oogt alles smooth en cool. De entree en kleine ontvangstdesk gevat in een tunnel doen denken aan een kleurrijk decor uit een sciencefictionfilm. In vloeiende lijnen loopt de rode linoleumvloerbedekking naadloos over in muren en plafonds. Reisbijbel Condé Nast Traveller riep twee jaar geleden het Q uit tot hottest place to stay en gaf het hotel een pluim voor zijn innovatieve design.

Voor deze opvallende inrichting tekende het extravagante Graft : een groep jonge Berlijnse architecten met de Duitse hoofdstad als thuishaven maar met een ontwerpstudio in Los Angeles en sinds kort ook in Beijing. Ze vielen de jongste jaren herhaaldelijk in de prijzen en haalden meermaals de architectuurpers. Niet het minst omdat Brad Pitt en Angelina Jolie hen aanzochten voor de bouw en inrichting van hun studio en gastenverblijf in de heuvels van Hollywood. Ook met het opvallende Stack Restaurant in L.A., FiX in Las Vegas en vooral met Hotel Q wonnen ze verschillende awards, onder meer voor best design.

Zonder eind of begin

Aan onconventionele ideeën is er bij het Graftteam inderdaad geen gebrek. In Q, het eerste hotelproject van the wild architects, zoals ze wel eens worden genoemd, vervaagt de scheiding tussen vloeren, wanden, muren en meubels. Golvende vlakken, ellipsen en curves vloeien in elkaar over zonder eind of begin. Elk onderdeel maakt deel uit van een ander, dat op zich weer de aanzet is tot een volgend. Concreet loopt bijvoorbeeld de vloer over in een zitbank die deels wordt verwerkt in het barmeubel dat op zijn beurt overvloeit in het plafond en vervolgens terugplooit langs de muur waarin een flessenrek werd geïntegreerd.

Ook de inrichting van de kamers heeft iets weg van de georganiseerde compactheid van een ruimtecapsule, maar dan iets spatieuzer. Bad en bed zijn op ingenieuze wijze met elkaar verbonden en er is ook plaats voor berging en wastafel. Muren zijn niet louter afbakening van een kamer maar worden onderdeel van de meubels. In tegenstelling tot de overwegend rode kleur in de gemeenschapsruimtes, overheerst in de kamers smetteloos wit. Slechts in de suites doorbreekt een kleurrijk zeteltje van Urquiola of een paarse zitbank de monochromie.

De sobere basis van hout, struisvogelleder en leisteen oogt strak en zelfs een tikkeltje functioneel. Toch creëren de materialen en vooral de ronde vormen en soepele lijnen een gevoel van rust en harmonie. Ze omgeven de gast als het ware met een soort futuristisch cocon.

For members only

Maar Q is meer. ’s Avonds weerklinken de beats en worden de bar en het loungeterras de clubscene voor funcky and famous Berlijn. Kortom, als simpel zieltje geraak je de deur niet meer binnen. Exclusiviteit en privacy worden de codewoorden. Want Q wil niet alleen de privacy van zijn hotelgasten beschermen. Ook celebs, modellen, vips en andere inspiratiebronnen van gossip en glossy’s worden tijdens hun avondlijke uitspattingen afgeschermd van nieuwsgierige blikken en ongewenste camera’s. Er heerst een no tie & no photo policy. Toch staat Q erop – in tegenstelling tot andere duurbetaalde clubs – dat het membership volledig gratis is. Iedereen kan zich inschrijven. Een peterschap of een activiteit in de ‘M’-business – ( Media – Modelling – Music – Movies – Money – ModernArt) zijn echter een aardig paspoort om zich bij het selecte glamourclubje te kunnen aansluiten. Want exclusiviteit laat zich niet kopen.

Tekst Kat De Baerdemaeker