Voor veel lezers, behalve dan misschien voor de jongsten, was een etentje bij de Chinees de eerste kennismaking met ‘exotisch’ eten. Intussen vind je in elk dorp hier te lande wel een meeneemchinees. Maar de Chinese keuken is zoveel meer dan de haaienvinnensoep (nr. 3 !) en nasi goreng met kip (nr. 42 !) van het afhaalmenu.

De Olympische Spelen die in augustus starten, waren voor ons culinaire team het uitgangspunt om zich te verdiepen in de Chinese keuken, of beter keukens. Recensenten Pieter van Doveren en Willem Asaert (het ‘anonieme’ jurylid uit het VTM-programma MijnRestaurant) maakten uit de honderden Chinese eethuizen in ons land een selectie van vijf authentieke uitblinkers en tien populaire en kindvriendelijke adressen (‘Bij de Chinezen en vooral bij deze’, pagina 60).

Wilt u de Aziatische keuken zelf uitproberen, dan zit u goed met de woklessen van onze huischef Veerle De Pooter (‘Een wok voor alle werk’, pagina 50 ). Ze geeft ook uitleg bij de basisingrediënten die noodzakelijk zijn om een geslaagd oosters gerecht op tafel te zetten (pagina 42).

Medewerker Jean-Pierre Gabriel kent China goed. Deze vliegende reporter – en dat is letterlijk te nemen, hij hopt van het ene continent naar het andere – verbleef er de afgelopen jaren verscheidene keren. Voor dit nummer doorkruiste hij de wereldstad Peking op zoek naar de betere eetadressen. De titel van zijn artikel ‘Elke maaltijd een avontuur’ (pagina 24) is geen literaire overdrijving. Van hemelse dimsum tot voor westerlingen veel moeilijker gerechten als gestoomde kippenpootjes en in tweeën gesneden vissenkop, Jean-Pierre Gabriel heeft het allemaal enthousiast geproefd. Bij de in Peking legendarische chef-kok Da Dong at hij zelfs zeekomkommer, een primitief weekdiertje met een gelatineuze textuur, een locale delicatesse.

In culinair Peking wordt ook een jonge westerling op handen gedragen : het restaurant Blu Lobster van de Ierse kok Brian McKenna is nog geen jaar open en heeft al de reputatie een van de beste restaurants van Azië te zijn. Jean-Pierre Gabriel wist deze rijzende ster niet alleen een paar recepten te ontfutselen, hij tekende ook zijn levensverhaal op (‘Brian bokst zich naar de top’ pagina 32). Een verhaal dat leest als het scenario van een feelgoodfilm, waarin een kansarm straatvechtertje in een tuchthuis belandt, via een goede coach de keuken ontdekt en zich ontpopt van aardappelschiller tot internationale topkok.

Voor wie wil uitgaan en het hippe Peking ontdekken, is er ons reisverhaal in de reeks Bruisende Steden. Ben Van Alboom en fotograaf Wouter Van Vaerenbergh (’08-08-08, de weeën beginnen’, pagina 74) slaagden er niet in een goed gesprek in het Engels te voeren, maar baanden zich onverstoorbaar een weg door de energieke metropool, waar ze onder meer in een rokerig muziekkot genoten van de Chinese punkscène.

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke