Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (277), wijn voor beginners,die ook de kenners wel bevalt.

Deze week kleine bordeaux

In bijna de gehele wijnwereld, Bordeaux op kop, begint het door te dringen dat druiven vruchten zijn en dat het fruitkarakter, ook in afgeleide producten als wijn, moet doorwegen. Fruitigheid is een ’totaaleigenschap’ en staat buiten de simpele analytische componenten zuur, zoet (alcohol) en bitter. De mens als zoogdier is een fruiteter. Daarom genereert fruit en de fruitigheid in wijn genetisch een gevoel van welbehagen. Bij wijn wordt dat omschreven in termen als charme, soepelheid, instapkwaliteiten en, vooral in de Franse wijnliteratuur, met het hele register van fruitnamen : appels, frambozen, kersen… noem maar op.

Systematisch kan men drie grote groepen van fruitparallellen onderscheiden. Voor lichtere wijnen zoals kleine bourgogne of kleine bordeaux (die we vandaag proeven) zal men het hebben over rood fruit zoals aardbeien en vooral rode bessen. Voor meer gestoffeerde wijnen (met groter droog extract) zoals de crus classés uit de Médoc of grote sangiovesewijnen uit Toscane zal men spreken van zwart fruit zoals zwarte bessen (cassis) of bramen. Voor porttypes ten slotte, waarvoor niet langer een directe begeleidingsrol aan tafel is weggelegd, zal men vaak spreken van gedroogde pruimen. Ook wijnen met hoge extractie uit Californië of de fameuze garagewijnen uit Bordeaux – denk maar aan Le Pin – vallen in deze categorie van non-tafelwijnen. Daarom wemelt de Amerikaanse wijnliteratuur, Bobby Parker voorop, van woorden als plummy, plum sauce, confiture notes en dergelijke.

Tegenwoordig is het de trend om voor wijnen die bij gerechten moeten passen de laatste categorie, die van ‘zwarte, gekookte en gedroogde pruimen’, te vermijden. De wijnen, ook in Amerika, worden eleganter.

Het fruit, en zeker het fruit dat men in wijn kan waarnemen, moet fris en genuanceerd zijn, puntig en golvend tegelijk, zodat het in de smaak zijn functie van koepelvorming overheen bitter en alcohol ten volle kan vervullen. De rijpere en wat zwaardere componenten van het fruit, die er bij de meer gestoffeerde wijnen altijd zijn en die maar goed waarneembaar worden na walsen, dienen als ‘reserve’ waaruit de latere finesse zich kan ontwikkelen. Maar deze rijpere componenten mogen niet dominant worden, dan dreigen de zwarte pruimen aan de horizon.

Château Le Plantier, Bordeaux Supérieur 2008

Zeer goede kleurconcentratie, bijna inkt. Gesloten neus met diepte en zwart fruit na opschudden. Stevige smaak met structurerende tannines maar ook wat ruw. Moet passen bij geroosterd vlees. (Delhaize : 3,99 euro).

Château Picon, Bordeaux Supérieur 2005

Gespannen, inktachtige, diep sombere kleur. Statige getemde neus met wat hout, ontsnapt aan de wat simpele categorieën van fruit. Mooi geknoopte, evenwichtige smaak met goede bitterheid en zuur. Ook voor bij geroosterd vlees. (GB/Carrefour : 5,35 euro).

La Métairie de Parenchère, Bordeaux 2006

Heel goede, frisse kleur en gesloten neus, eerder van het zwartfruittype. Geconcentreerde volledige smaak, geknoopt maar neiging naar zwaar. Moet passen bij geroosterd varkensvlees. (Delhaize : 6,99 euro).

Château Le Peyrat Graves 2007

Goede, frisse kleur en weelderig fijn en getemd boeket, present en attractief. Goed gestructureerde smakelijke wijn, zeker in de aanspraak. Past bij charcuterie. (Colruyt : 3,95 euro).

Château Roc de Montpezat, Côtes-de-Castillon 2007

Heel goede, verse kleur. Wat zware neus, eerder van het zwartfruittype. Stevige smaak met gestrekte tannines en goede lengte. Moet passen bij stoverij en confit van eend. (GB/Carrefour : 4,79 euro).

Château Bois des Brandes, Premières Côtes de Blaye 2007

Goede, frisse, open kleur. Mooie neus van rood fruit, eigenlijk van merlot. Smakelijk en elegant in de mond. Voor bij geroosterde kip. (Colruyt : 4,35 euro).

Door Herwig Van Hove

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content