In Engeland heet het officieel ‘ageism’, discriminatie op grond van leeftijd. Een verschijnsel dat vooral in Amerika voorkomt, en zo zou men denken, in de beautywereld. Niets is minder waar.

De beautywereld draait om mooi en slank zijn, en vooral : jong. Trends en hypes volgen elkaar in razend tempo op. De glamourindustrie heeft begeerlijke beroepen gecreëerd waar de jeugd van droomt : visagist, haarstylist, model, parfumeur, stylist, fotograaf. Toch is er juist in die sector een aantal standvastige creatieven die zich niet laat passeren. Opvallende overeenkomst is dat ze allemaal hun neus aan het venster staken in de jaren zestig en zeventig. Deze experts kunnen vluchtige trends het hoofd bieden omdat ze voldoende bagage hebben. Ze hebben gelééfd. Gereisd. Rondgekeken. Zich verrijkt met kunst en film.

Via Japan en Marokko

Zo iemand is Serge Lutens, het brein achter de gelijknamige geuren en Les Salons du Palais Royale in Parijs. Hij werd in 1942 in Rijsel geboren. Op zijn veertiende begon hij bij de beste kapper van Rijsel. Al snel ontwikkelde hij een eigen stijl van kappen. Plus een nieuwe make-up. Een bleke huid, zwaar opgemaakte ogen en opvallende mond : het zou later zijn signatuur worden bij de make-uphuizen. In 1962 verhuisde hij naar Parijs en deed er zijn eerste opdracht voor Vogue. Die viel zo in de smaak dat het tot een nauwe samenwerking kwam met het magazine. In 1967 vroeg Dior hem de make-up te komen ontwerpen. Zijn kleurkeuzes waren zó anders (bijvoorbeeld rood, roze en geel voor de ogen) dat Diana Vreeland over hem in de Vogue USA schreef met als titel : Serge Lutens, Revolution of Make-up !

Zijn reizen waren zijn inspiratie. Al in 1970 kwam hij tijdens een wereldreis in Japan, toen nog niet ‘ontsloten’. Daar ontdekte hij Shiseido. In 1980 maakt hij de make-uplijn voor die luxefirma én de campagnes. Ook op Marokko werd hij op slag verliefd. In 1974 kocht hij een huis in de Medina van Marrakech. Zijn brede creativiteit en interesse deden zijn internationale roem stijgen. In 1992, op 50-jarige leeftijd, besloot hij zich toe te leggen op het maken van geuren vanuit Marokko. Zijn ‘les Salons du Palais Royale’ werd het ontmoetingspunt voor liefhebbers van unieke parfums. Van daar bestookt Lutens ons, wars van jeugdcultuur, onophoudelijk met nieuwe creaties.

Neutraal is saai

Olivier Echaudemaison (nu 61) was al veertig toen Guerlain hem tot artistiek directeur make-up benoemde. Hij had al veel van de wereld gezien, gewerkt als visagist met grote fotografen als Avedon en Newton en de groten der aarde opgemaakt : Audrey Hepburn, prinses Caroline, Sophia Loren en anderen. Voor Guerlain ontwerpt hij sinds 2000 de Divinoracollecties, fraaie harmonieën met zijdezachte texturen, en elke zomer de Terracottalijn, waar altijd iets nieuws, iets onverwachts in zit. Zijn nieuwsgierigheid bracht hem naar verre landen en zijn favoriete stad : Tokio. Tijdens zijn reizen probeerde hij de kleuren te vangen die hij nu gebruikt als inspiratie. Natuurlijke tinten boeien hem niet. Echaudemaison : “Neutraal is saai, het heeft geen leven. Kleur is leven.”

Meester van het licht

Nicolas Degennes is al tien jaar de make-upartiest van Givenchy. Tijdens een expositie van zijn werk is de veertiger zichtbaar geroerd. De levensgrote beautyfoto’s in het Musée de l’Homme in Parijs verdienen dan ook alle aandacht. De make-up van Nicolas is glamoureus en zeer vrouwelijk. Als kind al had ook Nicolas sterke behoefte aan avontuur. En dus ruilde hij op zijn zestiende het ouderlijke huis op het Franse platteland in voor het Amerikaanse Iowa. Daar studeerde hij theater, kunst, muziek en fotografie. Hij is net als zijn collega’s een duizendpoot met een enorme liefde voor make-up. Daarom ging hij naar de bekende Chaveau make-upschool, waar hij ook speciale effecten, toneel- en filmmake-up kreeg onderwezen. Hij werkte al snel bij de Franse televisie, om vervolgens de filmwereld in te duiken. Tegelijkertijd deed hij de make-up voor spectaculaire modeshows van onder anderen Alexander McQueen, Thierry Mugler en Givenchy.

Hij was 37 toen Givenchy hem in 1999 vroeg als artistiek directeur make-up. Het merk had toen een beschaafde make-upcollectie die wat pittiger mocht worden. Beetje bij beetje gaf de vooruitstrevende Nicolas het merk de moderne touch die het nodig had. Hij zette daarvoor zijn expertise in uit de filmindustrie : licht. Daardoor werd Prisme Again ! een internationaal succes. Ook de opzienbarende, kleine verpakkingen die Givenchy een paar jaar geleden lanceerde, zijn aan zijn creatief brein ontsproten.

Daarnaast is deze artiest maestro geworden op het gebied van formules en texturen. Hij heeft een constante vernieuwingsdrang en reizen is voor hem een onuitputtelijke bron van inspiratie. Net als zijn tijdgenoten kent Degennes immers geen grenzen. Lutens, Tyen, Echaudemaison en Degennes zijn hier, om te blijven.

Het gezicht van de opera

De in Vietnam geboren Tyen is al sinds 1980 creatief directeur Image and Make-up bij Dior. En net als Lutens een geboren reiziger. “Ik ben een globetrotter. Ik neem het hele landschap in me op, alle kleuren, alle gezichten die ik tijdens mijn reizen zie. Mijn hoofd is een smeltkroes van al deze indrukken. Mijn inspiratie komt daaruit voort. Kleuren zijn als muzieknoten, ik neurie constant in mezelf.” Voor hij bij de Dior Groep kwam, was Tyen hoofd van het make-upteam van de Parijse opera. Daar ontwierp hij de gezichten voor de diverse opera’s. Die ervaringen zijn nog altijd terug te vinden in de huidige Dior make-up. Tyen (nu ergens in de 50) mag dan gesouffleerd worden door John Galliano, zijn trademark zijn de mooie kleuren en de harmonieuze opbouw.

Door Karen Van Ede