Zeldzame, exotische ingrediënten zijn populair in cosmetica. Verschillende merken engageren zich om deze vaak bedreigde planten te beschermen.
In het leven van Xavier Ormancey hebben planten altijd een bijzondere plaats ingenomen. Als kind al hield het hoofd van Chanels onderzoekscentrum ervan rond te hangen in de bossen van de Haute-Marne, waar zijn grootvader boswachter was. De geneeskrachtige kruiden die ze verzamelden, hadden voor zijn grootvader en diens zus geen geheimen. “Mijn groottante stond bekend als een heks”, glimlacht Ormancey. “Haar zalfjes waren berucht. Die kennis en recepten werd van moeder op dochter doorgegeven.” Die ietwat ongewone kindertijd bracht hem een diep respect bij voor de volksgeneeskunde die hij vandaag bestudeert in alle uithoeken van de wereld.
Vijf jaar geleden ontmoette hij de Amchidokters in Ladakh, toen hij er de biodiversiteit bestudeerde. “De steenachtige woestijn in het Noord-Indische grensgebied van de Himalaya heeft een heel bar klimaat : extreme koude, weinig zuurstof en veel uv-stralen. De inheemse fauna en flora die er overleven, hebben bijzondere eigenschappen.” Ormancey ontdekte er de mythologische gouden bloem, die zowel in de ayurvedische als in de Amchigeneeskunde wordt gebruikt om het lichaam te reinigen, insectenbeten te verzachten, braken te voorkomen, galstenen en hoofdpijn te behandelen. Ormancey wist de actieve moleculen uit de plant te halen en te verwerken in een nieuw serum, Sublimage Essence. Het vinden van dergelijke stoffen is niet zo evident, licht Ormancey toe. “Van de honderd planten die we bestuderen houden we er gemiddeld drie over. Meestal krijgen we niet het gewenste effect, is de extractiemethode te complex, het actieve ingrediënt al gebrevetteerd of kan je die soort niet kweken.”
Als Chanel een interessante plant vindt, kweekt het die zelf. Zo wordt de plaatselijke bevolking niet beroofd van haar natuurlijke bronnen en kan men de opspoorbaarheid van de loten garanderen. “Voor ons serum hebben we slechts drie procent nodig van de goudbloemenoogst in Ladakh”, verzekert Ormancey. De rest is voor de Amchidokters, die tot 2200 planten gebruiken. Het verhaal wil dat ze de kunst van het genezen van Boeddha zelf hebben geleerd.
Om te vermijden dat die onmisbare kennis voor de 100.000 bewoners verloren gaat, financiert Chanel vijf jaar lang een opleiding voor nieuwe Amchi. In samenwerking met een Indische NGO werkt het merk ook aan een uitgebreide inventarisering van de bedreigde inheemse soorten. Zo kan niemand zich die kennis toe-eigenen en wordt alle informatie voor alle wetenschappers toegankelijk. Er werden ter plaatse twee bewaringscentra en botanische tuinen aangelegd en in de Hindoevallei probeert men een biologische teelt op te zetten.
Dior
Ook bij Dior hebben ze uitzonderlijke plekken onder hun hoede genomen. Over de hele wereld zijn er ’tuinen’ geselecteerd met planten die een hoge toegevoegde waarde voor cosmetica hebben. Dat geldt voor de wijnranken van de Yquem-wijngaard (die het sleutelingrediënt van de L’Or de Vie-producten leveren), voor de Jistebloemen in Oezbekistan (die het hydraterende vermogen van het Hydralifegamma garanderen) en voor de Longozazaden uit Madagascar (die gebruikt werden in de antiverouderingslijn Capture Totale). “We hebben niet alleen interesse in de tuinen, maar ook in de mensen die ervan leven”, benadrukt Patrice André, verantwoordelijke voor de afdeling ingrediënten, biologie en cosmetica bij Dior. “Zo ondersteunen we de kwekersvereniging van de Longoza in Madagascar, een herbebossingsprogramma en de bouw van een coöperatieve en klaslokalen.”
Guerlain
Natuurschatten vind je niet alleen aan de andere kant van de wereld. Op het Franse eiland Ouessant ontdekte Frédéric Bonté, hoofd onderzoek van Guerlain, de zwarte bij. Afgeschermd van pollutie en parasieten, produceert ze er een uitzonderlijk zuivere honing die de maatstaf is inzake zuiverheid. De herstellende eigenschappen van de honing en koninginnenbrij trokken Bontés aandacht. Hij verwerkte de nectar in het nieuwe serum Abeille Royale – een verwijzing naar het embleem van het merk sinds 1828. Om de zuiverheid te garanderen en te bewaren, besloot Guerlain om ter plaatse een uitgebreid screeningsprogramma op touw te zetten en zelf de korven te beheren zodat de nectar volledig traceerbaar is.
Een mooi verhaal is een troef, geeft ook Xavier Ormancey toe. “Uiteindelijk telt echter niet het exotische, maar het resultaat. De anjer is misschien minder fotogeniek dan de gouden bloem maar als hij even efficiënt is, nemen we er genoegen mee.”
Door Isabelle Willot – Bewerking Sofie Albrecht
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
