“Extreem is maar gewoon.” Dat is het motto van architect en creatieve duizendpoot Luc Binst. Vooral dan in zijn eigen woningen, waar de jonge architect onbegrensd kan experimenteren. Een creatieve denkoefening met een verbluffend resultaat.

In de Museumstraat op het Antwerpse Zuid ligt het appartement van Luc Binst (35). Een pied-à-terre in de stad, dicht bij het kantoor van Crepain Binst Architecture, het bureau dat hij drie jaar geleden na een fusie met de gerenommeerde architect Jo Crepain oprichtte. Tijdens het weekend verblijft Luc Binst in zijn loftwoning in Grimbergen, waarvoor hij in 2006 de Lensvelt de Architect Interieurprijs kreeg, maar op weekdagen woont hij in Antwerpen. Hij kocht er een klein appartement in een sfeervolle straat. “Ik vind de omgeving van een woning belangrijk, niet zozeer het gebouw zelf. De intentie was toch om het appartement volledig te ontmantelen en te moderniseren naar de hedendaagse woonnormen. Het was een interessante oefening om te achterhalen wat ik voor mezelf belangrijk vind in een woning. Dat blijken flexibiliteit en visueel ruimtecomfort te zijn. De uitdaging was hier dan ook om op een kleine oppervlakte, slechts negentig vierkante meter, een open en luchtig effect te creëren.”

Alle niet-dragende muren werden uit het appartement verwijderd. Zo ontstond er een doorkijkeffect en visuele link tussen de woonruimte vooraan en het grote terras achteraan aan de slaapkamer. Ook de indeling van de woning moest beantwoorden aan de strikte eisen van de bouwheer : “Het sleutelwoord voor vernieuwing is flexibiliteit. Een woning die traditioneel is ingedeeld en waar geen plaats is voor verandering, is zeer dominant. Ik heb graag ruimtes die een vorm van bevrijding geven. De slaapkamer achteraan is vrij groot, het is dus mogelijk om tijdens de zomer de zithoek en de slaapruimte te verwisselen en zo te genieten van het terras. Ik ben iemand die graag geregeld een aantal zaken verplaatst : een stoel verschuiven, iets wegnemen of iets toevoegen. Ik ervaar graag evolutie, niet alleen in mijn creatieve werk, maar ook in mijn persoonlijke biotoop.”

De toekomst

Het kleinschalige loftprincipe vormde ook de basis voor de verdere afwerking van de woning. Grote spiegelvlakken op kasten en wanden zorgen voor extra lichtreflecties en absorberen de stad in het interieur. “De spiegelwandkast in de keukenruimte weerkaatst het natuurlijke licht en het groen van de bomen in de straat. Het creëert rust en ruimte, dat is belangrijk als je in een stadsappartement woont.” Centraal in de leefruimte staat een multifunctioneel kasteneiland in zwarte hoogglanslak, ontworpen door Luc Binst. Naast een uitschuifbaar tafelgedeelte op wieltjes bevat het eiland ook een vitrinekast als etalage voor kunstboeken en een ingebouwde stoel met bureau. “Dit kasteneiland is niet alleen multifunctioneel in gebruik”, aldus Binst. “Ik wilde er ook de allround sfeer van de ruimte mee benadrukken. De lange toog en de vitrinekast verwijzen naar een boetiek, de boeken naar een kunstgalerie of studio. Dat studio-effect heb ik proberen te versterken door te kiezen voor een zwarte epoxy vloer, die over de bestaande tegelvloer is gegoten. Dat is niet zonder risico, want de kans op barsten is zeer groot, maar je hebt wel het gevoel dat je in het atelier van een artiest zit. Daar ligt volgens mij de toekomst. We moeten loskomen van de typische invulling van een appartement als woonruimte en evolueren naar iets dat multifunctioneel is in gebruik.”

Kenmerkende kleuren

De abstracte en rechtlijnige architectuur van het appartement wordt verder benadrukt door het modernistische interieur en het gebruik van primaire kleuren. Inspiratie haalde Luc Binst bij de Nederlandse kunstbeweging De Stijl : “Ik ben een Rietveldfan, zijn driekleurige stoel zou hier perfect passen. De kenmerkende kleuren rood, blauw, geel en zwart zijn in alle ruimtes vertegenwoordigd en vormen naast het kleurenpalet voor wanden en schrijnwerk ook de basiskleur voor enkele losstaande meubels. Ik wilde terug naar de basis. Het abstracte karakter van het interieur zorgt er bovendien voor dat het appartement loskomt van de woonfunctie en opnieuw baadt in een artistieke sfeer.” Ook de meubels, verlichting en zeldzame decoratiestukken in het appartement werden zorgvuldig uitgekozen door de architect. Opvallend zijn het Rietveldtafeltje tegen de hoge, slanke deuren met felgele lijsten, de zwartleren loungezeteltjes van Charlotte Perriand in de leefruimte en de Antwerpse ‘A’ tegen een rode muur in de slaapkamer.

“Ik ben hier enkel tijdens de week om te overnachten en wilde iets ontwerpen dat terugvalt op het noodzakelijke. Er staat niets te veel, maar ook niets te weinig. Voor sommigen is het daarom erg formeel en gestileerd, maar dat was net het concept. Orde in huis schept orde in het hoofd. Ik ben een drukbezet man en als ik ’s avonds thuis kom van het werk, wil ik afstand kunnen nemen en alles relativeren.”

Brede waaier

Zijn eerste kennismaking met de stad is Luc Binst goed bevallen. Zo goed zelfs dat hij recent een tweede, ruimer appartement in Antwerpen kocht. Een nieuw project waar hij zich helemaal kan uitleven. “Ik ben niet op zoek naar de perfecte woning, maar naar het optimale antwoord op de vraag : “Wat heb ik nodig ?” Ik wil echt iets waanzinnigs ontwerpen, het onderste uit de kan halen en de grenzen van de traditionele woonnormen aftasten. Het wordt dringend tijd dat we bepaalde basisconventies en begrippen zoals slapen, eten en werken fundamenteel herdenken. Mijn volgende woning moet dan ook een soort woonexperiment worden.”

Sinds Luc Binst drie jaar geleden mee aan het hoofd kwam van Crepain Binst Architecture is er veel veranderd. Het bureau evolueerde van een degelijk architectenbureau naar een creatieve denktank met een brede waaier aan projecten. Zo ontwierpen ze onlangs de Worklounge in samenwerking met Gispen, een lamp voor het Belgische Dark en de T-shirtcollectie Binst to Wear. “Ik wil meer dan bouwen, ik wil alles eens proberen. Verschillende media en kunstvormen met elkaar verbinden, evenementen organiseren, boeken uitbrengen, meubels ontwerpen maar dan wel vanuit één achterliggende filosofie. De foto’s op de T-shirtcollectie zijn bijvoorbeeld beelden van projecten die wij gerealiseerd hebben. Het bureau zal in de toekomst meer een label worden, een brand, met een duidelijk gezicht naar de buitenwereld toe. Een groot schip met zeventig medewerkers kun je niet als een speedboot doen omdraaien, maar langzaamaan, met een aantal graden per jaar, komt die verandering er wel. Ik wil aan Vlaanderen laten zien dat een groot bureau ook een creatieve persoonlijkheid kan uitstralen.”

Info : www.crepainbinst.be

Door Ellen De Wolf Foto’s Bieke Claessens