Blootstelling aan verkeerslawaai verhoogt de kans op buikvet, zo waarschuwen Zweedse onderzoekers in het tijdschrift Occupational & Environmental Medicine.
De Zweedse onderzoekers vergeleken openbare cijfers over drukke buurten rond Stockholm met de data van 5075 mensen die deel hadden genomen aan het Stockholm Diabetes Prevention Program, een onderzoek naar risicofactoren voor diabetes en manieren om de aandoening te voorkomen.
De deelnemers vulden tussen 2002 en 2006 – op een leeftijd tussen 43 en 66 – vragenlijsten in over hun gezondheid, levensstijl, stress, werkdruk en slaapkwaliteit. Ze antwoordden ook op vragen omtrent de geluidshinder van verkeer, treinen en vliegtuigen en kregen een medisch onderzoek.
Centrale obesitas
Meer dan de helft van de bevraagden bleek regelmatig blootgesteld aan lawaai van wegverkeer boven 45 decibel, 1 op 20 aan gelijkaardige lawaaihinder door treinen en 1 op 5 aan vliegtuiglawaai.
Uit de vergelijking bleek een link tussen het lawaai en de buikomvang bij vrouwen, en een invloed op de verhouding tussen heup- en buikomtrek bij mannen. Het effect is bovendien cumulatief: hoe meer bronnen van lawaaihinder, hoe groter het risico op centrale obesitas.
Cortisol
De wetenschappers vermoeden dat blootstelling aan geluidshinder een belangrijke stressfactor is die de aanmaak van het hormoon cortisol verhoogt en zo de opstapeling van vet rond de buik stimuleert. “Dit kan verklaren waarom we het effect van het lawaai vooral bij centrale obesitas zien, zoals de omtrek van de buik en de verhouding tussen buik en heupen, eerder dan obesitas in het algemeen”, schrijven de onderzoekers.
De wetenschappers wijzen er verder op dat de lawaaihinder ook het metabolisme, de gezondheid van het hart en de slaap kan verstoren.
(IPS)
